Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 305

Ook elders kon de actie zeer levendig zijn, met name bij Nederlands en geschiedenis.

Dat sluit echter niet uit, dat de studenten in de sociale wetenschappen al of niet bewust

hun kans waarnamen, de waarde van hun vak te bewijzen.

De sociaal-culturele sector stond niet bij ieder hoog aangeschreven. Sociologie, zei

staatssecretaris Klein, die zelf hoogleraar in Delft geweest was, 'is een discipline waar-

mee men hooguit in de brugklas van de wetenschap zit'.^' Maar nu waren de studenten

in actie gekomen uit protest tegen de verworden maatschappelijke verhoudingen. Wie

zou dan beter de diagnose kunnen stellen en het geneesmiddel aanwijzen dan de socio-

loog? Van die wetenschap verwachtten de vernieuwers heldere analyses en concrete aan-

wijzingen voor een succesvolle strategie.'" Bij psychiatrie vroegen studenten om uitbrei-

ding van het opleidingspakket met sociologie en sociale psychologie.9" Twee studenten

in de natuurkunde schreven in 1970 dat in hun faculteit gevormde onderzoekers mede-

beslissingsrecht dienden te hebben over het gebruik van natuurwetenschappelijke ken-

nis, opdat een halt zou worden toegeroepen aan de bewapeningswedloop en de veront-

reiniging van het milieu. Maar dan moesten ze wel beter opgeleid worden. In plaats van

de verplichte wijsbegeerte dus liever economie, sociologie en politicologie.'^ Het was de-

zelfde benadering van de wetenschap als enkele jaren later bij geschiedenis naar voren

kwam, toen daar een docent werd aangesteld met de leeropdracht 'sociologische noties'.

Dat was bij uitstek de wetenschap waarvan hulp en steun werd verwacht.

Sociologen zijn ook wel gekarakteriseerd als de theologen van het ongeloof'^ Daaraan

had de seculiere en antireligieuze studentenbeweging eveneens behoefte. De SRVU ver-

klaarde weliswaar in 1971 uitdrukkelijk zich te zullen concentreren op de belangenbe-

hartiging. Maar de raad verzekerde dat hij daarmee wel degelijk echt socialistisch bleef,

want op die wijze diende hij de belangen van de arbeidende klasse. Studenten waren im-

mers deel van de toekomstige werkende bevolking, en bovendien had wetenschap voor

iedereen en dus ook voor al die werkers een functie bij het oplossen van problemen.'+ De

SRVU besefte wel dat de studie voor dat doel zou moeten worden aangepast. Van de do-

centen viel niets te verwachten. Die stonden achter hun katheders verouderde theorieën

te verkondigen. De studenten moesten het zelf doen. 'Wij zouden de universiteit veran-

deren,' herinnerde zich Lucy Schothorst later, 'nee, niet alleen de universiteit, de we-

tenschap, en de maatschappij, het militair-industrieel complex moest ontmanteld wor-

den. De democratisering van het onderwijs was het begin van die ontmanteling: wij

zouden zelf meebeslissen over wat er gebeurde op het gebied van onderwijs en onder-

zoek, en dat krities toetsen aan de "maatschappelijke relevantie". De wetenschap moest

naar het volk, naar de arbeider worden gebrachtl'^s De SRVU zag 'de strijd voor een poli-

tiek bewuste studie' als zijn hoofdtaak. Elke student zou dat als zijn eerste plicht moeten

zien: 'het uitoefenen van kritiek op de funktie van jouw vakwetenschap in de maatschap-

pij en het nagaan van hoe je in de latere beroepspraktijk een bijdrage kunt leveren aan de

strijd voor maatschappijverandering."'^

Dan zou die student moeten beschikken over een soort kennis dat de burgerlijk den-

IN DE SCHADUW VAN MARX 1969 1980 301

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen