Wereldoorlog en theologie - pagina 35

hier met Karl Ludwig Schmidt „staunend Halt" maakten 93) en ook Earth protesteerde met alle klem tegen deze „volmacht" 94). Hij mengde zich juist op dit punt in de discussie en werd gedrongen zich steeds meer in de practisch-politieke kwesties uit te spreken. Eerst gaat zijn verzet nog niet tegen het nationaal-socialisme als zoodanig. Hij ziet eerst de vrijheid van het Evangelie nog niet bedreigd door den nationaal-socialistischen staat, maar slechts van binnen uit, vanuit de kerk zelf 95), Barth doelt hiermee op de Duitsche Christenen, die plots in de geschiedenis een nieuwe opdracht van den Heer beluisterden. Daartegen gaat zijn verzet. Wel verklaart Barth geen nationaal-socialist te zijn, m a a r . . . „daarmee heeft de strijd, dien ik in deze geschriften voer, niets te maken" 96). Hij acht de erkenning „auch des neuen Staates als der von Gott der Kirche koordinierten Obrigkeit nach Romer 13" „selbstverstandlich" 9^). Zijn bezwaar gaat tegen deze „unerhörte Sinndeutung" der geschiedenis, tegen de invoering van een nieuw ken- en normprincipe 98) in de evangelische kerk en hij weigert naast de Schrift de gebeurtenissen van 1933 als zoodanig te aanvaarden. Hij verwerpt de praerequisita van de nieuwe scheppingsanalogie : „Die Gemeinschaft der zur Kirche Gehörigen wird nicht durch das Blut und also auch durch die Rasse, sondern durch den H. Geist und durch die Taufe bestimmt. Wenn die deutsche evangelische Kirche die Judenchristen ausschlieszen oder als Christen zweiter Klasse behandlen würde, würde sie aufgehört haben, Christliche Kirche zu sein" 99). In dit verband is ook zijn protest tegen een autonome zingeving der geschiedenis in zijn briefwisseling met Kittel te verstaan en eveneens zijn afwijzing van de z.g.n. Hollandsche parool: „Er staat geschreven" en „Er is geschied" 100). Daarbij gaat het kennelijk niet maar om een protest tegen een névenstelling van twee kenbronnen, maar om een afwijzing van elk bezien en duiden van de geschiedenis door de kerk. In zijn antwoord aan Erwin Reisner zegt Barth: „Mich interes8^) K. L. SCHMIDT, Zum theol. Briefwechsel zwischen K. Barth und GKittel, „Theol. Bliitt." 1934, pag. 330. ^'') Vgl. W. LÜTGERT, Die theol. Krisis der Gegenwa/rt und ihr geistesgeschichtlieher Ursprung, 1936, pag. 33 vv. *s) K. BARTH, Für die Freiheit des Evangeliums, 1933, pag. 9. Vgl. I. A. DIEPENHORST, Hist. crit. bijdrage tot de leer van den Christelijken staat, 1943, pag. 316 w . 88) K. BARTH, Die Kirche Jesu Christi, 1933, pag. 8. 8') K. BARTH, Theologische Existenz heute, 1933, pag. 11. 98) Idem, pag. 12. 9») Idem, pag. 24. ''^)

BARTH und KITTEL, Ein

theologischer

Briefwechsel,

1934;

BARTH,

Grwndfragen, 1933, o. a. pag. 1 1 : „Sie sagen uns namlich so unzweideutig wie nur möglich: die Verkündigung des Evangeliums schöpft und musz schöpfen aus zwei verschiedenen Quellen. Die H. Schrift ist die eine, die andere aber ist — nun eben die „geschichtliche Stunde", die gegenwartige politische Lage, das Erlebnis der deutschen Revolution von 1933. Aus ihr soil die Kirche mit ihrem einen Auge mit demselben Ernst ablesen, was Gottes Wort is wie sie es mit dem anderen aus der Bibel abliest."

33

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen