GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

UIT DE BUITEN-  LANDSCHE PERS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE BUITEN- LANDSCHE PERS

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Chr. Onderwijs in Noord-Amerika.

We lezen in de Amerikaansche „Wachter" (10 Sept.) een interessant artiliel over de ontwikkeling van het Ghristelijk onderwijs in Amerika, dat we hier grootendeels overnemen.

De beweging voor Christelijk schoolondei-wijs onder ons is in de laatste jaren krachtig ontwikkeld. Ze begint op de vergaderingen iets te vertoonen van de machtige opwekking, die in Nederland, ruim vijftig jaar geleden, onder druk en vervolging van „liberale" ministers, waarvan Kappeyne van de Coppello wel het hatelijkste type was — onzaliger gedachtenis — de Gereformeerde Christenen tot een zeldzame hoogte van geestelijke, en ook van stoffelijke, inspanning bracht, waarvan telkens opnieuw, nu reeds ruim een halve eeuw lang (sedert 1878), de jaarlijksche speciale Unie-collecte, die langen tijd steeds groeide en weldra keer op keer tot over de 100.000 gulden steeg, op heerlijke wijze een treffend getuigenis geeft.

Wat was onder ons een dei-tig-veertig jaren geleden de „Christelijke school" een ai-mzalig begin. En toch stemmen die „zwakke eerste beginselen" ons nu nog tot blijde dankbaarheid, juist omdat er zich een „beginsel" in ontwikkelde. Wat is een mosterdzaadje onbeduidend; wat is een eikel klein. Maar die schijnbaar nietige dingen moeten er zijn anders is er' geen levenskiem en kan zich niet de plant of de boom ontwikkelen. Het onderwijs was zoo gebrekkig en zwak. Op z'n best had men hier en daar een sober schooUokaaltje. Vaak werd een huis-of catechisatiekamer gebruikt. Men had veelal niets dan „zomerschooltjes", waarin een poging werd gedaan, om wat Hollandsche taal en wat Gereformeerde godsdienst te onderwijzen. De „leerkracht" was meestal uiterst gebrekkig en incompetent. Van „leermiddelen" kan in dien tijd haast geen sprake zijn. Zelfs het doel van Christelijk onderwijs was in vele gevallen nog zeer vaag. De krachten waren verstrooid. De deelneming en belangstelling schaarsch en weifelend. De resultaten, naar het scheen, onbeduidend. Maar daar was één ding, één onweerstaanbare drijfkracht; de eikel was aanwezig in het geloovig hart, namelijk deze: Het onderwijs is de goddelijke taak der ouders, voor kinderen des verbonds. Die heilige taak k a n en m a g en moet aan n i e m a ia a worden afgëstSBïT niet aan de overheid of aan den Staat.

En die eikel groeide, al is het ook nog slechts tot een boompje. Toch is het een eik.

Bijna alles hing in die dagen af van mannen als Ds K. Kuiper, Mr B. J. Bennink en Mr H. J. Jacobs. Van deze pioniers moest komen alle aansporing en inlichting en leiding. Weldra kwam er krachtige steun van andere „mannen", zooals vooral Prof. L. Berkhof en Mr A. S. De Jong, en eindelijk van onzen z, eer wakkeren en bekwamen en bezielenden leider. Mr M. Fakkema, in het veld, alsmede van Dr Garret Heyns in de s c h o o 1.

Ongetwijfeld heeft de Amerlkaniseerende invloed van den Grooten Oorlog, tegenover zooveel schreeuwende ellende, hier machtig veel goeds gewerkt. De oorlog met zijn invloed heeft ons wakker geschud uit onze sluimerende verhouding en houding ten opzichte van ons groot en rijk nieuw vaderland, en ons gedwongen tot wakkeren strijd voor nationale en Christelijke ontwikkeling in dit land, waarin de historische lijnen nog nauwelijks tot nationale vastheid zijn gegroeid. Met onzen verlammenden sluimerslaap was het gedaan. De droom, dwaas als bijna alle droomen, brak af door een verrassende ontwaking, en het bewuste Amerikaansch-Christelijke leven prikkelde ons bloed en onze zenuwen tot nieuwe levensactie. Ook onze schoolactie ervoer dezen invloed en gevoelde den nieuwen levensdrang. Bij velen ontwaakte meuwe en versterkte behoefte aan breeder en beter en meer positief Christelijk en Calvinistisch onderwijs voor onze verbondskinderen. Er kwam meer beslistheid, meer bepaaldheid, meer noodzakelijkheid in de eischen voor Christelijk onderwijs. Men zocht naar juister en rijker kennis van Christelijke beginselen. De oogen gingen open voor zielkundige eischen en daarom voor opvoedkundige methode. Het gezichtsveld van praktische vorming voor het breede levensterrein in Kerk en Staat en Maatschappij breidde zich uit naar alle zijden.

Zoo j'ees op het gebied van het Christelijk onderwijs langzamerhand Calvin College op, naast en tegelijk boven de gewone Christelijke school. Daar ontwikkelde zich wetenschappelijke opvoedingskracht, die de schoolzaak, vooral voor de opleiding, machtig te hulp kwam. Die opleiding is de laatste jaren zeer versterkt onder de bekwame leiding van Prof, Van Zyl aan Calvin College.

Intusschen werd de drang tot organisatie op spontane wijze, in het leven der school zelve, onweerstaanbaar. Er moest eenheid komen, eenheid van leven eischte eenheid van werkzaamheid. Harmonische samenwerking was noodig, noodzakelijk zelfs, voor de 13 é é n e groote actie voor vrij, Christel ij k onderw ij s. In den goeden zin des woords moest de schoolactie in haar geheel en als een eenheid eenzelvig worden, dat is, ge 1 ij k s o o r t i g, maar a 1 z ij d i g. Die drang bracht teweeg de conceptie van de Unie, die weldra onder eenigszins pijnlijke krampen geboren werd. Spoedig groeide ze op, en krachtig toont ze zich reeds, al is ze ook nog nauwelijks volwassen.

Eenheid, harmonie, samenwerking was dus noodig. Want „eendracht maakt macht", een macht, waarvan men reeds in het oude Rome spreekwoordelijk gewaagde. Immers, men leert elkaar. Men inspireert elkaar. Met heilige jaloerschheid - en soms met minder reine - prikkelt men elkaar. Men helpt elkaar. Men bemoedigt en waarschuwt elkaar. Men vult elkaar aan.

Zoo bevordei't en versterkt de Unie leven en kracht en vruchtbaarheid voor de groote zaak van opvoeding, die in direct en oorzakelijk verband staat met het groote plan Gods in de wereldgeschiedenis.

En al die krachten werken, juist door die eenzelvige, gelijksoortige en alzijdige samenspanning, met driedubbele resultaten.

Eindelijk vergeten we niet het kostelijk symbool, het blijvend vereenigingsmiddel, het krachtig versterkingsorgaan, ons reeds negenjarig Christian School Magazine.

De Unie heeft in haar vergaderingen het centrum van macht en kracht in den president. Mr A. S. de Jong.

Ons maandelijksch Magazine staat onder de bekwame leiding van Dr Garret Heyns, zijn hoofdredacteur.

En beide, te zamen met de geheele actie voor Christelijk onderwijs, hebben hun identieke Ego in den persoon en den arbeid van den ijverigen en zielvollen general secretary, Mr M. Fakkema.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 oktober 1930

De Reformatie | 8 Pagina's

UIT DE BUITEN-  LANDSCHE PERS

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 oktober 1930

De Reformatie | 8 Pagina's