GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

BRIEF UIT AMERIKA

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BRIEF UIT AMERIKA

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Afscheiding in 1936?

Zal er een afscheiding moeten komen in 1936? Dat is bijna onvermijdelijk, zeggen sommigen. Neen, dat behoeft en mag nog niet, zeggen anderen. Zieliier een verschil van inzicht, dat onderscheidene rechtzinnigen in de Presbyteriaansche kerk van elkander scheidt in hun streven. Dr J. Gresham Machen en de zijnen behooren tot de eerste groep. Dr S. Craig en de zijnen behooren tot d© tweede groep.

Men weet, dat nu zeven jaar geloden „Westminster Theological Semmary" georganiseerd is. Dat geschiedde, omdat „Princeton Seminary" overging tot de ethisch-moderne groep. Kort daarop werd „Christianity Today" als blad in het leven geroepen met Dr S. Craig als eindredacteur. Dr Machen bood hem krachligen steun. Maar nu twee jaar geleden werd de zelfstandige Zendingsboard georganiseerd. Ook hierin was Dr Machen de leidende geest. Dr Craig ging eerst schoorvoetend mee, maar trok zich weldra terug.

Nu hebben Dr Machen en de zijnen een nieuw blad „The Presbyterian Guardian" georganiseerd. Ds Griffiths, voortijds mede-redakteur van „Christianity Today", is van dit nieuwe blad nu eindredakteur. Dit blad wil meer voortvarend zijn dan „Christianity Today" in de laatste maanden geweest is. (Het adres is 1209 Commonwealth Building, Pliiladelphia Pa. Abonnement $ 1.50 per jaargang, proefnummers gratis.)

Dit nieuwe blad, dat tweemaal per maand verscliijnt, wordt officieel uitgegeven door „The Presbyterian Constitutional Covenant Union". Deze „Covenant Union" is een nieuwe vereemgiag van reclitzinnigen in de Presbyteriaansche kerk. Ze is er op aangelegd, om niet alleen onder de predikanten, maar vooral onder het volk te werken. De „Constitution" der kerk, dat is de Geloofsbelijdenis en de Iterkenorde, wordt overal door de lethisch-modernen met voeten vertreden, en het volk laat ze maar begaan. Het volk moet nog wakker geschud. Maar het volk wordt wakker. Daarvan is deze vereeniging een teeken. Ze is door het volk zelf gevormd. Ze maakt grooten vooruitgang. Er zijn teekenen, dat ze andere vereenigtngen van rechtzinnigen, zooals bijvoorbeeld „The Reformation Fellowship", weldra in zich op zal nemen. Het doel is, om aUe voortvarende rechtzinnigen saam te binden in een doel en streven.

De aanleiding tot de oprichting van de „Covenant Union" lag in de onderscheidene procedures, 'die in den loop der laatste maanden begonnen zijn, en die op de ^„General Assembly" van Mei 1936 hun beslechting moeten hebben. Men weet van de prooedure-Machen. Deze is wel de bekendste en de voornaamste, maar niet de eenige. Men kan van dit alles meer lezen in „The Presbyterian Guardian". Ik noem slechts enkele merkwaardige dingen.

Ook Ds Mclnüre is afgezet. Hij had het pamflet geschreven tegen Dr Speer, den offidëelen zendingsleider. Van dit pamflet zijn ongeveer 37000 esemplaren verspreid. Natuurüjk moest hij het onderspit delven. Daarbij is hij een „graduate" van Westminster Seminary, en op Westminster heeft men het nog meer gemimt dan op iets anders. Door hun tegenstand tegen den zelfstandigen zendingsboard wU men deze tlieologische school treffen. Daar ligt, zoo meent men, de bron van allen opstand. Aan onderscheidene candidaten, van Westminster afkomstig, is dan ook door invloed van de ethisch-modernen in verschillende „Presbyteries" de toelating tot den dienst des Woords geweigerd Hun werd gevraagd, of ze beloven wüden, de offidêele boards van de kerk getrouw te zijn. Maar in Westminster hadden ze geleerd, Gode meer te gehoorzamen dan de menschen.

Andere procedures, zooals die tegen Dr Buswell, president van Wheaton college (rechtzinnig), en die tegen Mr Murray Forst Thompson en Miss. Mary Weldon Stewart, alle drie leden van den zelfstandigen zendingsboard, zijn nog aan den gang. Opmerkelijk is nog, dat in geval van de laatste twee de procedure achter gesloten deiu-en gehouden wordt. Ook hier begint men Rome naderbij te komen.

Bizondere vermelding verdient, dat de vervolging zich niet meer beperkt tot de leden van den zelfstandigen zendingsboard. De ethisch-modernen beginnen overal driester den kop op te steken. Ze rekenen vast op den steun der breede vergaderingen. Niets houdt hen tegen. Een aardig staaltje hiervan biedt wel het geval van Ds J. J. de Waai-d, die een 'flinke dorpsgêmeente te Cedar Grove, Wisconsin, bedient. Hij zelf is afkomstig van de Christelijk Gereformeerde kerk. Jaren lang heeft hij van tijd tot tijd geprotesteerd niet alleen tegen de officiëele zendingsliteratuur, maar ook vooral tegen de literatuur van „The Board of Christian Education". Hij is de overtuiging toegedaan, en dat terecht, dal de strijd niet tot één kwestie moet worden beperkt. De strijd moet aangebonden vooral ook op het gebied der opvoeding, 'éii'thaet ook daar niet lot dé theologie bepaald blijven.

Wiat deden nu de ethisch-modernen? Een procedure was hun te langdurig van aard. Er was wel een andere weg te vinden. Een groepje van 25 leden van Ds de Waards gemeente diende beklag in bij de „Presbytery" tegen hun predikant. Hij predikte te veel over het modemismie en durfde zelfs de officiëele boards der kerk te critiseeren. Natuurlijk, dat mocht de Presbytejry niet laten begaan. Een commissie van onderzoek rapporteerde dra, dat de toestanden te Cedar Grove ondragelijk waren. De Presbytery besloot daarop, om Ds de Waard af te zetten, tenzij hij beloven wilde, zich voortaan zoo in 't privaat als in 't publiek van alle critiek op de officiëele boards te onthouden.

Natuurüjk kon hij zulks niet doen. Nu heeft hijzich beroepen op de Synode. Vandaar zal zijn zaak wel op de General Assembly van 1936 ter finale beslissing komen.

Inmiddels staan de andere 370 leden in volle gemeenschap als één man bjj hun leeraar. Ook het jongere volk van zijn gemeente, dat bij hem ter catechisatie is geweest, bhjft hem Mjna zonder uitzondering getrouw.

Als men nu het gansche verloop der zaken in aanmerking neemt, komt de vraag onwillekeurig op, of een scheiding langer dan tot Mei 1936 uit kan blijven. De General Assembly zal dan naar alle waarschijnlijkheid de afzettingen door de „Presbyteries" goedkeuren. Is er dan nog een andere weg dan scheiding? Dr Craig denkt schijnbaar van wel. Hij zoekt nu samenwerking met ©en nog breedere groep van orthodoxen, die ontevreden zijn met sommige boards, maar die toch niet met den nieuwen zendingsboard meegaan, of Westminster niet steunen. Of hij hiermee iets goeds bereiken zal? Ik geloof het niet. Breedere acüe is noodig, voorzeker, maar terzelfder tijd meer voortvarende actie. Men kan onmogelijk den buitenlandschen zendingsboai-d verbeteren, tenzij men ook de andere boards verbetert. Breedere actie wil ook Dr Maclien, maar niet ten koste van verlaging van het jdeaal.

't Is te betreuren, dat er geen boek bestaat in de Engelsche taal, dat de gescliiedenis van de Afscheiding en van de Doleantie in Nederland verhaalt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 oktober 1935

De Reformatie | 8 Pagina's

BRIEF UIT AMERIKA

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 oktober 1935

De Reformatie | 8 Pagina's