Canasta en Canossa

Dezer dagen ontvingen wij een exposé van Expogé, de vereeniging van ex-politieke gevangenen. Tusschen twee haakjes: dat is niet een vereeniging van een bepaald soort gevangenen, ex-politjeke dan. Want primo: gevangenen hebben niet het recht van vereeniging en vergadering. Zóó democratisch zijn we nog wel niet. En secundo: alle gevangenen zijn ex-politiek, ze zijn wel niet als kamerleden en ministers en gouverneurs generaal „in ruste" uit de politiek en met pensioen gegaan, maar uit de politiek en in pension gezet. Maar Expogé is een vereeniging van ex-gevangenen, die in de bezettingsjaren om redenen van politieke gezindheid gevangen geweest zijn. Ze droegen in de concentratiekampen rood. Zooals de zwarte pieten zwart droegen. En anders dan vele ex-zwartepieten zit de Expogé op zwart zaad. Hetgeen des te erger is, omdat volgens het opgemelde exposé van de Expogé vele ex-politieke-gevangenen in benarde omstandigheden verkeeren. Het is symptomatisch voor onze nationale veerkracht, dat de gelden om dezen ex-politieken hulp te bieden traag binnen komen. Zoo traag, dat het bestuur naar middelen moest omzien om de kas te vullen. Men vond ze. Expogé brengt speelkaarten — door volkomen geantiqueerde vromen en fijnen wel des duivels prentenboek genoemd — in den handel. Het batig slot is voor de benarde ex-gevangenen. Die mogen eten van de kruimkens, die vallen van de tafels van ons klaverjassende geslacht.

Het bestuur stelt zich van de resultaten van de actie heel wat voor. Immers: „in vrijwel de meeste gezinnen wordt kaart gespeeld: Bridge" — en als U dat nog niet wist — „Whist, Pandoeren, Klaverjassen, Rummy, Hartenjagen, Canasta en wat dies meer zij". Omber, dat ze nog ten tijde van de Camera Obscura speelden, is er niet meer bij. Tenzij dat Omber bij „wat dies meer zij" behoort.

Hoe het zij, het is obscuur.

Het exposé van Expogé is mede onderteekend door den voorzitter van het Hoofdbestuur Mr G. Ch. Aalders; Mr G. Ch. Aalders, advocaat en procureur, kantoor houdende te Dordrecht. We kwamen zijn naam al eens tegen in een proces, door de synodale gemeenschap gevoerd tegen gereformeerden, die weigerden naar het synodocratische Canossa te gaan. En zoo concludeeren we, dat Mr G. Ch. Aalders ons èn Canossa èn Canasta aanbeveelt. Hij is èn naar Canossa èn naar Canasta een Bridge-builder. Dat is —• als U dat nog niet w(h)ist een bruggenbouwer. Maar wij voor ons houden niet van pandoeren. Pandoeren zijn — als U dat ook nog niet w(h)ist — roevers. Ook van kerkegoed. Dat is zoo hun (klaver) aas. En om dat aas te azen doen ze soms ook aan harten-jagen.

Ons niet gezien. Mr Aalders.

Niet naar Uw Canossa.

En bedankt voor Uw Canasta.

We doen aan géén van de twee.

Er is — om met den lang niet gereformeerden Schopenhauer over het kaartspel te spreken — bij ons nog

geen „bankroet van gedachten".

N.B. Men leze in ons vorig stukje i.p.v. recidire: recidive.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen