GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Revue 1998 - pagina 35

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Revue 1998 - pagina 35

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

gaf hiermee al direct de richting van zijn denken aan. Veel therapieën focussen eenzijdig op het verleden van de cliënt, terwijl diens functioneren toch evenzeer geblokkeerd kan zijn door irreële of beangstigende toekomstverwachtingen. Het kan dus het zeer vruchtbaar zijn om als therapeut samen met de cliënt naar diens toekomst te kijken, ook al zijn diens verwachtingen negatief. Dit geeft speelruimte, want de toekomst moet immers nog komen en kan dus meevallen. Kerkhof gaat onder meer onderzoek doen naar depressies bij ouderen, aanhakend bij een al langer lopend VU-onderzoek naar het welzijn van ouderen. Omdat dezen een steeds groter deel van de bevolking gaan uitmaken, wordt het ook voor studenten Klinische psychologie steeds belangrijker dat zij oudere cliënten kunnen gaan behandelen. Kerkhof wil een vorm van kortdurende therapie speciaal voor ouderen gaan ontwikkelen. Grenzen aan de groep? Op 2 oktober 1 997 heeft prof. dr. Jan Terwel zijn inaugurele rede uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar in de Onderwijspedagogiek aan de Vrije Universiteit. De titel van deze oratie luidde: 'Grenzen aan de Groep? Een onderwijspedagogisch perspectief op leren in contexten'. In deze rede ging Terwel in op de vraag, wat de mogelijkheden en grenzen zijn van de groep in het perspectief van de ontwikkeling van leerlingen. Elke groep is te beschrijven aan de hand van grenzen als omvang, leeftijd, gemiddelde prestatie, proportie meisjes of allochtone leerlingen in de klas. Een kernpunt in Terwels betoog was, dat de leerkracht door het

aanbrengen van veranderingen in de grenzen van klas of groep de kwaliteit van interacties daarbinnen kan veranderen en daarmee invloed uitoefenen op het leerresultaat van de leerlingen. Een tweede kernpunt was: leraren kunnen door hun didactische aanpak eveneens de kwaliteit van de interacties in de groep beïnvloeden. Groepen kunnen leren! En leerlingen kunnen leren elkaar te stimuleren en te begeleiden. De onderzoeksresultaten zijn wat dit betreft positief. Onderwijspedagogen kunnen de leraar helpen door samen met hem of haar pedagogische visies te ontwikkelen en didactische strategieën te ontwerpen en te beproeven. Terwel besloot met de uitdagende stelling: de school zou kinderen juist 'uit positie' moeten brengen en hen moeten inwijden in de pluriforme samenleving. Het funderend onderwijs moet alle leerlingen uitdagen en aanspreken op hun zone van naaste ontwikkeling. In die zin pleitte Terwel voor 'groepen zonder grenzen'. 'Schrift grift, en ool^ gepraat vergaat niet' Op 16 Januari 1998 heeft prof .dr. D.J. Bakker afscheid genomen van de faculteit. Studieadviseur R.W.J. Meijer hield dit interview met hem. In de tweede helft van de vijftiger jaren schreef Dirk Bakker een brief aan de hoogleraar dr. J. Waterink. "Ik wil graag psychologie gaan studeren, maar ik mis daarvoor het benodigde geld. Kunt u mij verder helpen?" was zijn vraag. Waterink kon dat inderdaad; uit een VU-fonds werd vijfhonderd gulden geput en de studie kon worden gestart. Noch de aanstaande student, noch de hooggeleerde heer had toen kunnen vermoeden

vrije Universiteit

amsterdam

Prof. dr. Jan Terwel

dat dit contact uiteindelijk zou resulteren in een aanstelling als buitengewoon hoogleraar in de Neuropsychologie van het kind. Bakker kent nog veel anekdotes uit zijn studententijd. Tentamen deed je bijvoorbeeld bij de hoogleraar thuis (in een blauw pak), de huishoudster of echtgenote schonk daarbij thee. Professor Waterink liet een student die zich zeer degelijk had voorbereid al na vijf minuten slagen, waarop deze protesteerde. Waterink zaagde hem vervolgens drie kwartier over de stof door om daarna triomfantelijk te zeggen: "Ziet u wel dat ik gelijk had?" Een maand voor het behalen van de doctorandustitel werd Bakker aangesteld als onderzoeker bij het |

De faculteiten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1998

Revue | 104 Pagina's

Revue 1998 - pagina 35

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1998

Revue | 104 Pagina's