Revue 2002 - pagina 69

de geest van de mensen, die niet de tijd hebben een oneindig lange lijn te maken. Een denkconstructie dus. Daarmee kon de faculteit van start gaan. vu-cultuur anders Veel veranderde de afgelopen zeventig jaar. De principiële wiskundediscussie is lang verleden tijd. Blauwendraat: "De VU is met haar tijd meegegaan en dat is op zichzelf goed. VU-stichter Abraham Kuyper was een positivist. Hij geloofde dat hij vanuit die visie christelijke wetenschap kon opzetten eind negentiende eeuw. Toen gold dus een heel ander wetenschapsbeeld dan nu. Maar nog altijd is de VU-cultuur anders dan bij andere universiteiten, bleek me bij mijn scriptieonderzoek. Er heerst de sfeer van 'er is meer dan meten is weten'. Helaas komen studenten tegenwoordig niet meer naar de VU omdat zij een christelijke universiteit wil zijn. Ze denken hoofdzakelijk aan studiepunten, omdat het systeem hen daartoe dwingt. De universiteit en docenten zouden dat meer moeten beseffen. Je komt per slot van rekening naar de universiteit om academisch te worden gevormd. Dat is leren kritisch na te denken, bezinning." Andere resultaten Is christelijke wetenschap volgens hemzelf mogelijk? "Ik geloof van wel. In de wiskunde krijg je andere resultaten als je vanuitje geloof redeneert. Ik kan zeggen: 'God heeft alles gemaakt, dus ook de getallen'. Je kunt ook zeggen: 'God heeft mij gemaakt en ik kan tellen, dus ik maak de wiskunde eigenlijk zelf'. Dat zijn twee standpunten die twee verschillende soorten wiskunde opleveren. In het laatste geval ben je constructivist, wat in het proefschrift van Vollenhoven gebeurt. In het eerste geval - God heeft de getallen gemaakt - levert dat andere veronderstellingen op en dus een andere wiskunde. Dat

vrije Universiteit

amsterdam

geloof ik en daarom geloof ik in althans de mogelijkheid van christelijke wiskunde en wetenschap. Maar deze zogeheten intuïtionistische richting heeft in de wiskunde nooit vaste voet aan de grond gekregen. Eigenlijk zei en zegt men meestal: ach, we doen gewoon wiskunde en daarmee basta." Blauwendraat betreurt het dat zijn promotieonderzoek over de geschiedenis van de werktuigkunde geen ruimte laat om met de 'integratie van geloof en wetenschap' bezig te zijn. "Na een jaar heb ik dat ontdekt. Het onderwerp wordt getypeerd als waardenvrij. Ik ben dus niet bezig met het christelijk geloof, wat ik eigenlijk erg graag wil, hoewel er af en toe lichtpuntjes zijn. Zo kwam ik een werk over techniek van een Engelsman uit de achttiende eeuw tegen. Op en top een christen. Heel interessant. Of het proefschrift van de vroegere VU-wijsgeer Van Riessen over de filosofie van de techniek." "Ik kom uit een goed christelijk milieu. Toen ik een jaar of tien was, gingen mijn ouders van de Nederlands Hervormde kerk over naar de Vrije Evangelische Gemeente. Tijdens mijn studententijd begon ik anders over dingen te denken en keerde ik uiteindelijk terug naar de Hervormde Kerk (de Gereformeerde Bond). Op de middelbare school vond ik wiskunde verreweg het leukste vak, maar ik heb wel eens gedacht predikant te willen worden. Tijdens mijn wiskundestudie aan de VU heb ik een beetje aan de theologie geroken door een jaartje een cursus Hebreeuws te volgen." En dan, alsof hij een nog groot geheim vertelt: "Ik ben van plan om september 2003 met een parttime-opleiding theologie te beginnen." Hij vraagt zich af of de wiskunde uiteindelijk zijn missie is. Misschien wordt hij toch theoloog. Maar voorlopig werkt hij aan zijn proefschrift. Jan van der Veen

De alumnus

7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen