GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1898 - pagina 111

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1898 - pagina 111

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

I09

Juist slechts, in zooverre als die menschheid leeft buiten God

en Zijne Openbaring. Bron der ellende is in »Majesteit" dezelfde

als in »Eline Verc," de onbegrepen dwang van het Noodlot.

Het Noodlot, zegt Couperus in dit boek, drijft ons voort

en wij begrijpen het niet. Othomar, de met majesteit bekleede,

kan het niet doorgronden. Hij kan niet inzien, waarom hij, de

zwakke u^eifelaar, moet regecren. Zijn eigen geboorte als een

noodlot beschouwende, siddert hij reeds voor de geboorte van

zijn noodlottig kind, dat den last van het leven na hem zal

moeten torsen. Rust nimmer. Berusting schijnbaar, als vrucht

van suggestie. Verlangen naar een Emde, dat een oplossing-

brengt? Neen, dat weer Begin zal zijn. Twijfel aan alles. Aan

zijn goddelijk heerschersrecht. Aan het nut van zijn bestaan.

Ongelukkiger dan zijne onderdanen, die althans in massa's

worden voortgezweept in de woestijn van ellende, terwijl hij

alléén, gansch alleen gedreven wordt in de wildernis van

majesteit.

Vragen we ten slotte, waar de bron van dit wee uit voort-

vloeit, dan is een antwoord niet moeilijk te vinden. Othomar

heet keizer van Liparie »bij de gratie Gods en van St. Ladi-

slas" — inderdaad is hij het bij de genade, of liever de

ongenade van het Noodlot. Plij is martelaar van de onbegrijpe-

lijke causaliteits-wet, die hem in haar keten vastsnoert als een

slaaf. Hij leeft niet, het Noodlot leeft in hem. Hij regeert niet,

het Noodlot regeert in hem. En op de vraag: waarom moet

ik leven en regeeren? een ecuwig zwijgen vol van de wreedste

martelingen voor zijn vragende ziel. Othomar kent niet de

ratio van zijn leven. Hij vindt zijn Zijn en zijn Majesteit een

groote absurditeit — een benauwend mysterie, een raadsel,

dat onoplosbaar is. Hij moet den weg afloopen, hem afge-

stippeld door het domme Noodlot en dan? Dan weer zijn

zoon en dan weer diens zoon en zoo voort, steeds voort als

speelballen voortgerold door de hand van een onverstandig

kind, dat Noodlot heet.

Het is deze onbekendheid met de ratio van het leven, die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1898

Studentenalmanak | 138 Pagina's

Studentenalmanak 1898 - pagina 111

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1898

Studentenalmanak | 138 Pagina's