Studentenalmanak 1899 - pagina 148

146

dat 't wel een jammerlijke fout was, maar toch een fout,

zooals wij allen op ons meestal veel minder gevaarlijk terrein

er maken. Doch zoo waren er niet velen.

De meesten en de boosaardigsten vermoedden of verze-

kerden, dat hij een waagstuk begaan had om naam te

maken, want 't gold een ernstig geval; hij wilde voortaan

slechts practiseeren onder de aristocratie; of hij stond naar

een professoraat.

Maar Bergmans was zijn gevierden naam en daarmee 't

beste deel van zijn practijk kwijt.

En in zijn verslagenheid en wanhoop ging ook Ä?^'gissen

naar oor/aak ; en hij zag om zich henen; want wij zoeken

de oorzaak onzer fouten liefst buiten ons zelf.

En toen kwam ook de oude twijfel weer boven, zoo

langen tijd door zijn pieuze liefde voor zijn vrome vrouwtje

onderdrukt.

En zijn ongeloof werd wakker en kwam tot actie en

expansie en beheerschte zijn doen en zijn zeggen; en

beheerschte zijn driften en tochten; en benevelde zijn blik

en degenereerde het edele in hem.

Dan waren zijn woorden bitter en barsch. Barsch tegen

zijn vrouw, in wier fijnheid en dweepzucht, zooals hij 't

langzamerhand noemen ging, de oorzaak lag van 't mishagen

der grooten, die stellig hem niet hadden verlaten, zoo zij

zelf hen niet van zich hadden vervreemd.

Dat was het thema der dagelijksche twisten en kwellingen;

der bedreigingen en verwijten; dit was de heining, waarom

de tijd een scheidsmuur zou maken; en die muur was vol-

tooid, toen zij hem bad, met tranen zelfs, ook dit hun

tweede kind ten doop te heffen, en hij haar hoonde en

vloekte, haar en haar kind, en ze allen verliet.

4l£^^|^^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen