GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1899 - pagina 139

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1899 - pagina 139

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

137

moeder. Bescheiden moesten zij daar leven, maar toch heel

net konden ze voor den dag komen, en bovenalles was

tevredenheid de dagelijksche gast aan hunnen disch. Al

heel jong was haar moeder weduwe geworden; Anna kon

zich haar vader zelfs niet meer voor den geest halen; w at

ze van hem wist en in haar verbeelding van hem zag, was

meer vrucht van vertelling, dikwerf aangehoord, levendig

en nauwkeurig', zooals de liefde met haar sterk en trouw

geheugen dat zoo goed kan.

Ze woonden eerst in de stad, waar de heer Berthold een

voordeelige en eervolle post bekleedde, zoodat ze het ruim

hadden, mee door een niet onbeduidend vermogen. En hij

zou zeker nog geklommen zijn, had de dood hem niet neer-

getrokken en weggerukt.

Maar toen moesten ze noodig verminderen; daarom trok-

ken ze naar het stille, eenvoudige dorpje van moeders jeugd

en ze leefden er heel gelukkig met zijn beidjes. Anna

groeide er tot een aardig meisje op, dat het zachte en ver-

standige van haar moeder scheen^ geërfd te hebben ; ze ver-

stonden elkander; en dat was voedsel voor de wederkeerige

sympathie; ze leefden in de liefde.

Ook had moeder al gauw de oude kennis hernieuwd met

de dorpsgenooten, nu ook groot geworden, uit hare jeugd,

toen ze nog speelmakkers en schoolkameraden waren. Nu

sloot ze ernstige vriendschap, vooral met het gezin van den

rijken steenfabrikant Bergmans. En Iafe7' deden de kinderen

ook, wat de ouders vroeger hadden gedaan, samen spelen

en op zijn tijd kibbelen met elkaar. Meest meisjes waren

het, maar de vroolijke Willem, de oudste van Bergmans

was meest ook van de partij, en Willem en Anna waren

weldra de ziel van elk prettig spel. Die twee geleken

elkander en waren veel samen te vinden.

Zie, daar zitten ze weer met zijn beiden in den grooten

tuin van Willems ouders, moe van 't spelen, uit te rusten

':é

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1899

Studentenalmanak | 240 Pagina's

Studentenalmanak 1899 - pagina 139

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1899

Studentenalmanak | 240 Pagina's