Studentenalmanak 1902 - pagina 102

ALS EEN STER IN DEN NACHT.

oor het open venster, terwijl het buiten schemeren gaat

en de lantaarns opgestoken worden, zit met strak-

starend oog een jonge man, en in extase spreekt hij,

gloedvol maar zacht

Mijn ideaal!

Hoog zijt ge, goed, heerlijk, schijnend, blinkend als het

zilverwit.

Denkend aan u, in vorige jaren, u aanschouwend in

stille adoratie, in sprakelooze vereering, was uw glans mijn

spijze dag en nacht. Gij gaaft mij moed, die onweerstaanbaar,

ge gaaft me kracht, die onverbrekelijk was. Hoop gaaft g e

me, die niet wankelen, en liefde, die niet verkillen kan.

U zou ik bereiken, ja, na lange jaren, na lang strijden,

na veel zwoegen. Maar onder stof en zweet zou ik u toch

heel dicht naderen en u grijpen, mijn ideaal, mijn hoog,

mijn lokkend levensdoel.

O, gelukkige tijd van onbevreesd, enthousiastisch het

leven-indurven, van niet-zien de hinderpalen des levens,

van niet rekenen met het lage, dierlijke in menschen om

me heen, van liefhebben in allen de hulpe, die zij toch zoo

zeker mij geven zouden.

Hoe gelukkig was ik toen, levend stil met mijn idealen,

biddend eiken avond in kinderlijke devotie tot God, om

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen