Studentenalmanak 1903 - pagina 111

log

Nog geen jaar was er verloopen,

't Blanke roosje was niet meer.

Dood kwam wreed haar aanzijn sloopen.

Roosje, waarom toch zoo teer?

W a t is voor mij nu de Lente,

Anders 't schoonste jaargetij !

Moest het, dat ook zij weer prentte

Droefenis in 't hart voor mij ?

Sidd'rend hoort mijn hart een stemme,

'k Zwijg in eerbied Gode stil:

„Kind! dat heel uw zijn zich klemme

„Aan Mijn Woord, aan Mijnen wil!

„Moogt ge twijf'len en vertsagen,

„Door uw droefheid neergedrukt?

„Eenmaal zult ge niet meer klagen,

„Als Mijn hand den sluier licht!"

B. D. V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen