GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1922 - pagina 102

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1922 - pagina 102

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

88 BERUSTING

stond star een glimlach. W o o d greep het dictaatcahier, dat voor

den jongeling lag van tusschen zijn verstijfde vingers vandaan en

las met bewogen stem: „Centrale verwarming weigert weer . . . .

ik koud prof. is g e v l u c h t . . . . wil ook weg maar kan

niet meer op Henk H."

Vlug ritste W o o d zijn kleeren open, maar trok zijn hand al

spoedig terug. Aan eiken vinger had hij een ijskegeltje. „Te laat"

mompelde hij en zoog wanhopig zijn handen vrij. Juist wilde ik

een lucifer aansteken, toen een hevige slag op mijn achterhoofd . . .

Toen ik weer bijkwam zag ik W o o d over mij heengebogen.

„ W a t is er gebeurd?" stamelde ik. Hij hielp mij op. Ik voelde

nog een doffe pijn. Mijn boord was slap van water, maar bevroor

alweer en werd zoo vanzelf weer stijf. W o o d wees zwijgend op

een man, die in een hoek van 't kleine vertrek lag vastgebonden.

Een gebroken stosl lag er naast; dat was dus blijkbaar zijn

wapen geweest.

„Deze man", zeide Henri, „heeft mij verklaard, nadat ik hem

had klein gekregen met mijn revolver, dat hij meende dat wij

van den deurwaarder kwamen en ging tot een laatste poging

over, om zijn zaak te redden. Hij weet verder van wat hier

gebeurd is, niets af, want hij woont op no. 164; hij deed zijn

plicht en zal na afloop van ons onderzoek worden vrijgelaten."

W e verlieten het vertrek; de bevroren student keek ons glim-

lachend na.

IV.

'n Lange man botste in de gang ons tegen het lijf.

„Hands up", riep W o o d .

„Al", riep hij, maar deed het en stond roerloos stil.

„Hoe komt het dat U niet bevrpren bent?" vroeg Henri.

„Omdat ik al dien tijd ben blijven maffen", antwoordde de

jonge man met zware stem.

„Waarom deed U ons niet open op ons gebel?

„Ik was me net aan het wasschen." Inderdaad, zijn haren dropen

van water.

„U kunt gaan", zei Wood, en de lange man vertrok iets

mompelend van ontbijten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1922

Studentenalmanak | 146 Pagina's

Studentenalmanak 1922 - pagina 102

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1922

Studentenalmanak | 146 Pagina's