GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1923 - pagina 102

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1923 - pagina 102

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

92 EENZAAMHEID

voor den misdadiger een verschrikking? E n is niet de een-

zaamheid in haar absoluutheid de quintessence van het

hellelijden?

Tragisch is het, dat juist voor den mensch, die alleen

zichzelf mint, wiens ik zijn levenscentrum is, de eenzaam-

heid ondragelijk is. ,,L'homme qui n'aime rien que soi, ne

hait rien tant que d'etre seul avec soi. Il ne recherche rien

que pour soi et ne fuit rien tant que soi." (Pascal). Welk

een bittere ironie: de mensch zoekend zichzelf, immer weer

zichzelf ontvliedend.

Er moet wel veel, heel veel zijn veranderd in den mensch,

voor hij de eenzaamheid genieten en waardeeren kan. „Il

n'y a que peu de personnes, qui sont capables de souffrir

la solitude. . . . " (Pascal).

Daar is de eenzaamheid van den zondaar.

Wie kan opsommen al de zonden, die een eenzaam

mensch heeft opgestapeld om op perverse wijze bevrediging

te zoeken van impulsen, die vergeefs op natuurlijke vol-

doening wachtten? In de eenzaamheid woekert de zonde,

de begeerte, de hartstocht,

In de donkere wereld van immer verzwegen gedachten,

zondigt de mensch veel en zwaar en hij voelt niet altijd den

horenden blik van een alziend God, die de ziel doorlicht,

ook in zwarte eenzaamheid. Maar die zonden der eenzaam-

heid moeten geboet — ook in de eenzaamheid.

Als het gerucht van den mensch verstomt en hij een

oogenblik stil is bij zichzelf, dan gaat spreken de scherpe be-

schuldiging van een ontwaakt geweten; dan gaat branden de

verwijtende blik van een onschuldig slachtoffer; dan grijpt

de klauw van den onontwijkbaren dood; dan jaagt het bloed

en stokt de adem! dan is de groote, sterke mensch als een

kind zoo bang, en hij vlucht weg van zichzelf, zooals een

kind vluchten gaat voor het monster van zijn eigen schaduw!

Zoo was J u d a s wanhopend in zijn angst, toen hij in den

donkeren nacht met bevende vingeren den strop knoopte,

om eigen levensadem te smoren, bang voor het monster van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1923

Studentenalmanak | 158 Pagina's

Studentenalmanak 1923 - pagina 102

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1923

Studentenalmanak | 158 Pagina's