Studentenalmanak 1946 - pagina 35

nen we hier slechts met de kortheid, die hem zelf zoo lief was,

eenige dingen aanstippen.

Dam herinneren we ons hem in den kring zijner collega's,

waar hij weinig sprekend maar veel zeggend was, als hij in zijn

korte, puntige zinnen, begeleid door een abrupt handgebaar,

soms met een fonkeling in het oog, de meening uitsprak, die zijn

petillante geest op het fundament van een onweerlegbare logica

,had opgebouwd. Dan herinneren we ons hem in den kring der

studenten op de sociëteit, waar hij gaarne was, omdat zijn hart

jong was; waar hij niet tot de redenaars behoorde, want holle

rhetorica was hem vreemd, maar waar hij vaak ongezocht het

middelpunt werd van geestige, het verstand scherpende discus-

sie, die het late uur deed vergeten. Dan herinneren we ons hem

als gastheer, die te samen met zijn gade als gulle gastvrouw

ouderen en jongeren ontving, en met weemoed denken we te-

rug aan deze ontvangsten, die niemand verliet zonder dat hij

rijker van verstand en rijker van hart geworden was. Dan heb-

ben we nog een ieder zijn eigen herinnering aan een persoonlijk

gesprek, een ondervonden hartelijkheid, een uiting van sym-

pathie, de jongeren aan een steun bij de studie, de ouderen aan

een dankbaar aanvaarde suggestie, allen aan een belangstel-

ling, die niet voortkwam uit beleefdheid, maar uit een oprecht

meeleven.

En dan vooral herinneren we ons zijn tweejarig rectoraat

tijdqns de bezetting, een rectoraat, dat door de bemoeizieke

tyrannie der indringers verboden was, maar dat hij niettemin

heeft waargenomen, met de wijsheid en onverzettelijkheid van

zijn zuiver karakter, alle gevaar trotseerend, omdat hij het zijn

plicht achtte tegenover de Universiteit, het Vaderland en het

Recht. W a t hij tijdens dat rectoraat heeft gedaan voor de Uni-

versiteit, haar docenten, haar studenten, gezamenlijk of indivi-

dueel, kan hier niet beschreven worden: we weten allen, dat het

onschatbaar was, we weten ook, dat Gods beschermende hand

over hem was uitgestrekt.

Maar het was slechts een deel van wat hij deed. Sommigen

wisten, allen vermoedden, dat hij onafgebroken werkte op nog

belangrijker terrein. Hij was een man van de daad, die diep ge-

voelde, dat staatkundige beginselen er niet alleen zijn voor tijden

n

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen