Studentenalmanak 1960 - pagina 248

tl

de overlevenden van de nacht

leven is meer dan de aarde

er zijn van de mensen meer

dan het groeien der bomen

zij zijn minder dan het wijze eenvoudige gras.

wel woont een vreemde vogel in hun haren

is er een vreemd dier van licht

in hun ogen: zij schrijven hun bestaan

neer op de geduldige aarde

met onzekere nerveuze vingers —

een woord, een zin

dan sterven zij, hun woord

blijft als een grafzerk.

zij zetten de klok naar hun hand

hun hand gehoorzaamt de tijd

zij overleven zichzelf dagelijks;

zij onthouden zichzelf als een droom

uit de vruchtbare nachten,

het teruggetrokken drinken van de bron

het eten van de boom des levens.

zo reizen zij tussen dag en nacht

tussen zichzelf en zichzelf

beklemd tussen de seconden

klein leven zij in hun handen, klein

is de vogel in hun haar. de schemering

herhaalt hun geheimen inwendig

in de nacht zijn de bossen vol

levende dieren, planten

maken zich op om te bevruchten

en vruchtbaar te zijn. in de dagen

leven zij ephemeer, niet wetende wat te doen

niet wetende wat te doen bloeien

van het des nachts ontkiemde.

zo gaan zij om in zichzelf:

een museum van dagelijks pogen

meer te zijn dan de aarde

hoger te vliegen dan het licht

meer te zijn dan zichzelf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen