Vrije Universiteitsblad 1951 - pagina 15

men, zoals deze schrijver, door deskundigen wordt rondgeleid en voorgelicht. Weinig mensen zullen dat uiteraard nu kunnen doen. Het zou voor alle partijen te tijdrovend zijn. Straks, als alles klaar is, wordt dat eenvoudiger, dan hoeft ook iemand met hoogtevrees niet meer te griezelen en heeft hij de helpende hand van een hoogleraar en een lector niet meer nodig bij de acrobatische toeren, die nu moesten worden vertoond. Ladders van timmerende mensen zijn voor hen, die er niet dagelijks op en af gaan, niet bepaald prettig te bestijgen. Wacht U dus liever tot de lift functionneert en de overkapping weer in orde is. Of, wilt U die lift dan niet gebruiken, beklim met verstand de 15 trappen, die U straks door middel van 143 treden in staat stellen het 28y2 meter hoge gebouw te doorkruisen. Of eigenlijk is het zo nog niet juist gesteld. Wie de sterrenkoepel meerekent, komt welgeteld, van het laagste tot het hoogste punt, op een hoogte van rond 32 meter, 'k Heb zo'n idee dat de meeste dorpstorens hun haantje niet zo hoog laten draaien. De kubieke meterinhoudvan ditlaboratoriumgebouw, dat straks zeker mee tot de grootste van ons land zal behoren, stijgt van circa 18000 tot een 27.000 M^. Dat de brandweer voor zo'n gebouw bepaalde eisen stelt, zal niemand bevreemden. Een brandtrap, viermaal rond van beneden tot boven toe, is niet overdreven. Wat door deze uitbreiding bereikt wordt? Het is niet zo eenvoudig dat te omschrijven. In het algemeen genomen zeker dit: Een goede huisvesting voor de afdelingen Wiskunde, Natuurkunde, Scheikunde en Mineralogie. Dat wil zeggen, collegezalen, praeticumzalen, werkplaatsen voor de vervaardiging en het onderhoud van het instrumentarium, bibhotheek, vergaderzaal, faculteitskamer en wat er verder bij hoort. Zo was het ook bij de bouw van het Laboratorium nu een twintig jaar geleden. Ook toen was, naar de behoefte van die tijd en naar de omvang van de faculteit, een goed, modern en practisch ingericht laboratoriumgebouw beschikbaar gesteld. Maar de jonge faculteit is in deze tijd radicaal uit de kleren gegroeid. En met de uitbreiding van de V.U. met de Medische faculteit was er in het geheel geen houden meer aan. Dat wordt nu weer beter, al zal, wanneer het nieuwe Universiteitsgebouw eens rijzen gaat, de Medische afdeling, voorzover die nu in de Lairessestraat ruimte vordert, graag worden overgedaan. Pas dan wordt het voor Scheikunde en Natuurkunde goed en ruimer. Intussen zal men door de nieuwe collegezaal, die

260 studenten kan bergen, een prachtige winst boeken. De wijze waarop die amphitheatersgewijs wordt ingericht, biedt grote voordelen, o.a. dit: dat onder het hoogste deel een paar flinke grote kamers en verder nog bergruimten gevonden worden. Denk ook a a n ' d e leeszalen en bibUotheekruimte die er bij komen. Aan de koffiekamer, waaraan een dergelijk dichtbevolkt 'huis' zo grote behoefte had (studenten die erg zuinig moeten leven en alleen zitslaapkamer zonder pension huren, kunnen hier ook hun mensa-potje nuttigen). Voor iemand die de bepaalde geuren in zo'n laboratoriumgebouw toch altijd wat bedwelmend vindt, is de roto-ventilator een zeer geruststellend deel van de vaste inventaris, al begrijpt hij niet hoe het mogelijk is dat die in enkele ogenblikken (in geval van nood) het gehele gebouw van verse lucht kan voorzien. De installatie in het 'oude' gebouw heeft, naar Prof. Coops verzekerde, meermalen goede diensten bewezen. Men werkt in een laboratorium nu eenmaal met wonderlijke dingen waar altijd het experiment een belangrijke rol in speelt. Een nieuwe, op de uitgebreide faculteit ingestelde faculteitszaal en een physisch laboratorium voor Prof. Dr G. J. Sizoo, ruimten voor collegeverzamelingen en een fotografische kamer, mogen deze opsomming besluiten. Afzonderlijke vermelding verdient nog dat straks de kisten met materialen enz. niet meer door de gangen en met de lift behoeven te worden gesleept, doch aanstonds naar de betreffende afdelingen kunnen worden gehesen. De beide afdelingen delen gelijk in de winst en we mogen hopen dat zij het nu weer zo lang kunnen uitzingen tot het gebouwenprobleem van de V.U. zijn radicale oplossing vindt door een geheel nieuw complex, waarin overigens niet deze laboratoria worden ondergebracht. Zij zullen niet anders afstaan dan wat zij kunnen en moeten missen, om het eigen wetenschappelijke werk te beter te kunnen doen. Lusten en lasten Dat de verbouwing niet alleen lusten voor de toekomst, maar ook lasten voor het heden meebrengt, is wel duidelijk: wie door het gebouw wandelt merkt dat al gauw. Natuurlijk, men neemt het gemoedelijk op. En zo lost men de moeilijkheden ook op. Zo'n laboratoriumgebouw bergt in feite een man-, nenhuishouding. Dat er ook dames als studenten zijn en dames als assistenten en in andere kwaliteit meewerken, verandert daaraan niets. Een mannenhuishouding en dies gaat het in mer'g opzicht ook met de handigheid waarmee mannen huiselijke besognes plegen te doen. U hebt thuis vermoedelijk wel eens last gehad van lekken, b.v. als buurvrouw boven een kraan had vergeten af te sluiten. Nu dan weet U ook nog wel wat voor perikelen dat gaf. Zo is het in het Laboratorium. Een groot gebouw, waarojj een dak behoort te zijn en waarin men door •

'

2191

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen