Vrije Universiteitsblad 1951 - pagina 88

Op 'be Witte Hei' Wie denkt dat de Universiteit alleen maar betekenis en een plaats heeft bij het deel vari de jeugd dat er studeert, is er natuurlijk naast. Net zo goed als wie meent dat wetenschap alleen m a a r belangrijk is voor professoren die haar beoefenen, en voor nog enkele andere mensen, die wetenschappelijke boekenkopen en doorwerken. We trappen een ojjen deur in, als we zeggen dat de Universiteit het hele leven raakt en dat wij er alleinaal mee te maken hebben. Wie even de geschiedenis van de vorige eeuw op zich laat inwerken, weet ook dat je met een universiteit voorzichtig moet zijn. H e t kan daar gevaarlijk zijn. Wat dit nu met 'De Witte Hei' te maken heeft? Een ogenblikje, lezer. U weet toch wat 'De Witte Hei' is ? De naam van het grote landhuis, waarin het Gereformeerd Jeugdcentrum~ nu al enkele jaren is ondergebracht, en waar de heer Ad Kuyper met zijn staf werkt. Meer zeg ik er maar niét van, want anders mocht eens blijken dat i k - V . U . mens-jaloers ben op de huisvesting die onze j e u g d d a a r vond. Overigens : wie in Huis ter Heide uit de bus stapt en naar het Gereformeerd Jeugdcentrum vraagt, komt vermoedelijk moeilijk terecht. Maar hij verdwaalt niet als hij 'De Witte Hei' zoekt. Dat de bloei van de Gereformeerde jeugdgemeenschap blijkbaar minder opvalt dan de bloeiende hei, ligt natuurlijk niet aan het Jeugdcentrum, maar aan de mensen in Huis ter Heide. Misschien zit het ook een beetje mee hieraan — en dan is het nog niet zo gek — dat de jongelui, die het Jeugdcentrum bij weekends bevolken, het niet zo bont maken dat elke Huis ter Heidenaar ze ' met de vinger nawijst. 'De Witte Hei' en de Vrije Universiteit. Twee maal hadden zij in de laatste weken contact. Eerst kwam de V.U. in haar bestuursleden naar 'De Witte Hei' om met de jeugdboiiden te praten over de vragen die ons samen raken. Dii rvan geven we U hier geen verslag. Alleen dit: het was best. E n : er is wederzijds een contact-man aangewezen. We mogen verwachten dat die twee wel bezig zullen blijven en dat de resultaten van het voortgezette gesprek zullen blijken. Een geslaagd weekend Dat is wel het eerste wat gezegd kan worden van het V.U. weekend op 'De Witte Hei'. Het is voortreflelijk geslaagd. In samenwerking met de Jeugdbonden was het belegd. Als Prof. Gispen leidt is het altijd goed. En als Prof. Zuidema en Prof. Waterink dan nog het gesprek leiden, mogen de verwachtingen gespannen zijn. Bovendien een geselecteerde groep jongelui; uit elke provincie enkele hiervoor aangewezen. Het was best. Een van de deelneemsters, Mej. M. Faktor te Klaaswaal, schreef op ons verzoek een verslag, waaruit in het onderstaande een en ander is verwerkt, Vonor de eerste maal werd nu zo'n conferentie gehouden en, we hopen, niet voor het laatst. Elke provincie was door enkele afgevaardigden vertegenwoordigd,

zodat we met ongeveer 40 aanwezig waren. De goede stemming en de gezellige sfeer hebben er zeker toe bijgedragen om de conferentie zo te doen slagen. Bij de samenzang vóór de opening, waarbij Prof. Waterink zijn muzikale kwaliteiten toonde, en de gemeenschappelijke maaltijd vóór de eigenlijke conferentie kwam de stemming er al dadelijk in. E n die is gebleven tot de sluiting en het afscheid. Zaterdagavond 17 November 8 uur opende Prof. Gispen. Na het zingen van Psalm 89:7, gebed en het lezen van Hebr. 11:1-10, sprak hij een kort openingswoord over de bedoeling van deze conferentie, op de wijze waarop hij dat alleen kan. 'De betekenis van de Vrije Universiteit was het onderwerp waarover Prof. Dr S. U. Zuidema sprak. Van die prachtige causerie geven we geen verslag. Het is ons onder het spreken van de professor en het samenspreken, zowel in discussiegroejien als bij algemene behandeling der vele vragen, steeds duidelijker geworden hoe het een zegen van God is dat de V.U. in de vorige eeuw werd gesticht. We hebben gezien hoe

De uitdrukking 'christelijke actie' klinkt voor het gehoor van het Gereformeerde volk niet vreemd. We hebben het daar nogal eens over. Misschien gebruiken we de uitdrukking wel eens wat al te vlot en te gemakkelijk. Per slot van rekening moeten we zuinig zijn met het woord 'christelijk'. D a t is goed voor dat woord en dat is goed voor onze christelijke actie en dat is goed voor ons zelf en onze 'christelijkheid', maar er bestaat tóch zo iets als een christelijke actie. Niet alleen maar als een onbereikbaar ideaal in een verte, waar we toch nooit kunnen komen, maar als een mogelijkheid in ons concrete handelen als Christenen en Christinnen. Wij zullen over deze christelijke actie niet zonder meer grootsdoen. Ootmoed en zelfcritiek passen ons, wanneer we het woord 'christelijk' vóór iets van ons menselijk doen plaatsen. Wie het vergeet bederft de zaak van Christus' Koninkrijk tot in de grond. Er is een 'Here, Here' roepen, dat buiten het Koninkrijk valt en met de wezenlijke intenties van het Rijk niets te maken heeft. En staan' wij met onze acties binnen de ruimte van het Koninkrijk, dan blijft het zaak om van Gods vergevende liefde te weten en te beseffen, dat wij alleen door het aan het kruis volbrachte werk voor God kunnen bestaan. Maar dat alles neemt niet weg: er is een christelijke * Verslag van de Rede van Ds R. de Vries te Kampen, gehouden in de Bidstond voor de V.U. op 11 Juü 1951 te Utrecht.

2248

i

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen