Vrije Universiteitsblad 1960 - pagina 178

Onze vrouwen V.U-Hulpmiddag W a t een gezellige vergadering van Vrouwen V.U.-Hulp hadden we op 6 juli in Deventer. Onze gastvrouwen ontvingen ons in de prachtige nieuwe Schouwburgzaal, die gezellig met bloemen was versierd. De vergadering werd op voortreffelijke wijze geleid door Mevrouw A. Polman-Idema, provinciaal vertegenwoordigster van Overijssel. In haar openingswoord liet zij uitkomen hoe dit ons samenkomen de eenheid in ons werk symboliseert, wat niet van iedere vergadering gezegd kan worden. De meesten van ons, vrouwen, zijn niet wetenschappelijk onderlegd en toch is er zo'n grote verbondenheid aan de V.U. W e moeten de verklaring hiervan zoeken in de aanhef van psalm 8 : „O, Here, onze Here, hoe heerlijk is Uw naam op de ganse aarde". Dit toch is het uitgangspunt van ons geloof, maar ook van de wetenschap, die aan de V.U. beoefend wordt. Dit bindt ons samen. Mevrouw Polman heette in het bijzonder M e vrouw Verdam welkom, die wel het uitvoerend werk van de presidente aan Mevrouw Bos overdroeg, maar toch nog onze presidente blijft. Met blijdschap constateerde zij voorts de gestadige groei van het aantal spaarsters. Sinds september 1959 zijn er weer 1557 bijgekomen, terwijl de voorjaarslichting opnieuw hoger is dan alle voorgaande. Grote dankbaarheid jegens God is er voor zoveel zegen op ons werk. Ook grote dankbaarheid aan alle spaarsters en aan allen die zou trouw de busjes ledigen. D a t deze laatsten er vaak voor zwoegen moeten, bleek wel uit een brief van een van de hoofden aan Mevrouw Polman, waarin stond : „'k Heb de hakken van mijn schoenen afgelopen, maar ik had resultaat". Wanneer het werk voor Vrouwen V.U.Hulp biddend gedaan wordt met liefde in het hart, heeft men er graag wat moeite voor over. Met tenslotte een welkom tot de spreeksters van deze middag — want in tegenstelling tot vroegere vergaderingen waren we nu geheel als dames onder ons — en een welkom tot de vertegenwoordigsters van de meisjesstudentenvereniging, werd de vergadering geopend. W e zongen met elkaar gezang 45 : 1 en 3. Toen kwam er een punt buiten het programma om, want Mevrouw Polman gaf ondergetekende gelegenheid namens de

VROUWEN V.U.-HULP Mevrouw S. V E R D A M - O K M A , presidente Mevrouw B. B O S - K O N I N G , uitvoerend presidente Secretariaat: Mejuffrouw A. W . KLAASSEN, Keizersgracht 164, Amsterdam-C. Telefoon 62971

3122

spaarsters Mevrouw Verdam te danken voor alles wat zij in al die jaren voor Vrouwen V.U.-Hulp gedaan had. Zij is in 1932 de oprichtster en al die jaren, door haar eenvoudig onwankelbaar geloof dat God ook het kleine wil zegenen, de stuwende kracht van ons werk geweest. U weet wel, dat er bij de laatste lichting een extra dubbeltje gevraagd werd, om daardoor onze dank ook met de daad te tonen. Vele spaarsters gaven spontaan aan dit verzoek gehoor en zo mocht ondergetekende aan Mevrouw Verdam een bedrag aanbieden van ƒ 4.862,19. Het was de wens van Mevrouw Verdam, dat dit geld ook weer de V.U. ten goede zou komen. Deze wens willen we graag eerbiedigen. Zeker zullen we later nog wel eens vernemen welk aandenken een van de nieuwe gebouwen siert, zodat we later altijd kunnen zeggen: ,,Dat is het symbool van onze dank aan Mevrouw Verdam". Het intermezzo was hiermee niet afgelopen, want ook de heer J. Wilschut, president-directeur van de V.U., kwam met een verrassing. Ook heren directeuren wilden niet achterblijven om hun dankbaarheid te tonen aan Mevrouw Verdam en in haar aan alle spaarsters, die in al die jaren toch zeker een bedrag van 3 a 4 millioen gulden bij elkaar spaarden. Hij memoreerde de hoge onderscheiding, die Mevrouw Verdam enkele jaren geleden als presidente van Vrouwen V.U.-Hulp ontving. Maar de hoogste onderscheiding zal ze van de Here ontvangen, die ook tegen haar zal zeggen: Over weinig zijt gij getrouw geweest, over veel zal Ik U zetten. De verrassing van de heer Wilschut was het verzoek aan Mevrouw Verdam, een portret van haar te mogen laten schilderen. Deze verrassing was wel zo volkomen, enigszins perplex hoorde Mevrouw Verdam deze woorden aan. Bewogen dankte zij voor deze beide verrassingen, maar liet ook nu weer uitkomen, dat God alleen de eer toe komt. Hij is het, die zo'n simpel idee in het hart en op de handen legt. Ook op haar is de ons zo goed bekend geworden zin: ,,Zij zoekt zichzelf niet" wel van toepassing. Nu werd de vergadering volgens het programma verder afgewerkt. De eerste spreekster Mejuffrouw Dr. Velzeboer, oogarts, nam ons in gedachten mee naar de oogheelkundige kliniek Zij sprak over „De zorg voor onze ogen". Echt dus iets waar wij allen op een of andere wijze wel eens mee in aanraking komen. Dr. Velzeboer vertelde ons eerst iets over het oog in het algemeen en ontleedde, om zo te zeggen, dit zo belangrijke lichaamsdeel. W a t heeft ook de wetenschap die zich met de ogen bezig houdt, een grote verantwoordelijkheid en een vaak moeilijke taak. Als iemand al één oog heeft moeten missen, hoe veel spanning is er dan, niet alleen bij de patiënt, maar ook bij de dokters. Z a l het meevallen, zal het lukken ? Ook verrassende gebeurtenissen vertelde Dr. Velzeboer ons. Haar causerie, waarin zij door sprekende voorbeelden de grote vooruitgang op dit gebied liet zien, sprak ons allen aan, enerzijds

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen