Vrije Universiteitsblad 1962 - pagina 112

V.U.-dagen van 1906 ging prof. Kuyper (H. H.: de zoon van Abraham) uiteenzetten, waarom het mocht. Erg van harte deed hij het niet en bij het debat riep prof. Rutgers op droeve toon uit: waar zijn de goede dienstboden? Tussen haken, een vraag die nög op een V.U.-dag gesteld zou kunnen worden, al weten we niet direct in welk verband dat zou moeten. Kn vandaag? Er zijn 566 meisjesstudenten aan de V.U., en geen mens die dat abnormaal vindt. Toch geldt dezelfde Schrift, die prof. Fabius aanhaalde. Maar, zo betoogde mevrouw Van der Veen, we hebben gezien dat in Genesis I man en vrouw samen opdracht krijgen de wereld te onderwerpen en te vervullen. Dat geldt ook voor de wetenschap: het gaat niet om mannelijke, maar om menselijke resultaten. En het belang van vrouwelijke studenten, of beter: afgestudeerden? Doet een beroep op haar, ried mevrouw Van der Veen met nadruk aan, dank zij haar opleiding kunnen zij ten dienste zijn van het kerkelijk en maatschappelijk leven, en in de politiek. Wat het laatste betreft, daarvoor is men in „onze" kring nog steeds huiverig: de a.r.-partij schiet tekort met het een plaats geven aan de vrouw in de politiek, zei mevrouw Van der Veen. Overigens kon zij zich de huivering dienaangaande wel voorstellen (niet goedkeuren), gelet de argumenten die in de strijd om het vrouwenkiesrecht naar voren werden gebracht en die zo verschillend waren van die, welke in de door het réveil getinte emancipatie gebruikt werden. Mej. Joke C. H. M. van der Laan, de praeses van de VVSVU, trad naar voren om iets over de vereniging te vertellen: zó werd opnieuw de band tussen Vrouwen V.U.-Hulp en vrouwelijke studenten verstevigd. Een cijfer van de VVSVU: die zal weldra 350 leden tellen. De bidstond aan de vooravond van de algemene vergadering was in de Grote Kerk, de kerk waar in de zeventiende eeuw de Dordtse synode geopend en gesloten is. Wie (misschien) bij 't zien van voorganger prof. dr. G. C. Berkouwer op de marmeren kansel dromerig bedacht, dat onze dogmaticus nu de voetstappen

drukte van Bogerman, had het mis: deze kansel is van latere datum, hij stamt uit het midden van de achttiende eeuw. Voor zijn prediking koos prof. Berkouwer Colossenzen 3 vers 15 als tekst: „De vrede van Christus tot welke gij immers in één lichaam geroepen zijt, regere in uw harten, en weest dankbaar". Uit het woord van de hoogleraar dit: Tegenover de nervositeit van de wereld en de bedreiging der machten wordt de christen opgeroepen tot dankbaarheid voor wat hij dagelijks van zijn God ontvangt. De zin van het leven wordt in die dankbaarheid openbaar. Voor de Vrije Universiteit geldt dit al evenzeer. Elke gedachte aan het Babel dat wij gebouwd hebben, zo zei prof. Berkouwer, maar ook ledere rivaliteit maakt ons onbruikbaar voor deze dienst van God. Dankbaarheid is een bron van grote en onbegrijpelijke activiteit. En deze dankbaarheid past alle werkers voor en vrienden van de universiteit, daar de voortgang van deze instelling voor hen geen vanzelfsprekendheid is, maar puur geschenk van God. Na deze dienst, waaraan het koor van de Dordtse protestantschristelijke kweekschool voortreffelijk meewerkte, kwam de ontmoetingssamenkomst. Wij konden er helaas niet naar toe, maar we hebben ons laten vertellen dat de Dordtenaren zich daar, aangevoerd door de actieve drs. T. M. Gilhuis, uitnemende gastheren en -vrouwen hebben betoond. Wij hebben ons van hun kwaliteiten kunnen overtuigen tijdens de vergaderingen.

Hartelijk wordt de scheidende directeur, nu: ere^directeur mr. H. Bos Kzn. (linlis) namens alle V.U.-mensen bedankt door curator ds. P. N. Kruyswijk. Op de voorgrond mevrouw mr. A. de Ruyter-de Zeeuw, die als waarnemend Commissaris van de Koningin in de provincie Zuid-Holland een deel van de Algemene Vergadering bijwoonde.

De tweede V.U.-dag, de dag van de algemene vergadering, verplaatste ons naar gebouw „Kimstmin", aan het krullerig interieur waarvan men het heimwee van architect ir. S. van Ravesteyn naar vroegere bouwstijlen kon waarnemen. Intussen hielden de bezoekers zich op de rode stoeltjes bezig met het bouwen van de toekomst: toen algemeen beheerder dr. J. Vermeyden mededelingen deed over de ontwikkelingen van de bouwplannen. Hij was een vaardig remplagant van „bouwdirecteur" ir. C. A. Doets, die hiervoor elk jaar aangetreden staat, maar ditmaal beslist geen gelegenheid had. In aansluiting op wat het jaarverslag en ons blad over de nieuwbouw hebben meegedeeld, vertelde dr. Vermeyden, na zijn overzicht van de beschikbare hectaren en wat daarop zal komen, dat men hoopt: in de loop van 1964 het héle beddenhuis van het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen