Vrije Universiteitsblad 1964 - pagina 70

kunnen met radioactiviteit „ g e m e r k t " wor-

trifuges, zg. ultracentrifuges, van elkaar ge-

den,

scheiden

waardoor

men

het

lot

van

zulke

stoffen in het organisme kan volgen wanneer

andere

chemische

ook

hulpmiddelen

weefsel

bestaan

echter

weer

uit

levende cellen, die men slechts onder het microscoop kan waarnemen. Deze

niet groter zijn dan een honderdste millimeter in doorsnee. Z e bezitten een eigen huishouding, waarbij voedingsstoffen

wor-

den geconsumeerd, maar ook gemaakt, — maar

voorts

ook

hun

functie

te

verschilt van de methoden

der

klassieke

energie

wordt

geproduceerd,

—

beslist gerekend

worden

tot de

grootste

verworvenheden der moderne wetenschap

cellen

zijn werelden op zichzelf, hoewel ze vaak

waarbij

vervolgens

scheikunde. De bereikte resultaten moeten

tekort schieten. Stukjes

om

bestuderen op een wijze die wezenlijk niet

verbruikt, kortom

de

levende cel is een chemische fabriek, die in efficiency en doeltreffendheid de chemische industrie van onze maatschappij ver in de schaduw stelt.

SPEURTOCHT In het algemeen probeert de biochemicus steeds dieper door te dringen in de geheimen, die de architectuur van de levende cel hem voorhoudt, De zojuist

genoemde

celonderdelen vertonen zelf ook weer een structuur en zijn vaak bijzonder gecompliceerde bouwsels bestaande uit grote moleculen. Natuurlijk kan men niet altijd ongestraft doorgaan met deze bouwsels uit hun voegen te lichten. Hoe verder de wetenschap echter voortschrijdt, hoe vaker

hel

ONTDEKKINGEN

lukt om essentiële scheikundige processen

De biochemicus was dus ook niet te stuiten

te bestuderen met macromoleculen, die als

door de barrière van de celwand, die elke

biologische katalysatoren in de levende cel

cel omgeeft. Hij is doorgedrongen in het

gebonden

inwendige van de cel, daarbij voorgelicht

door de biochemicus „ e r u i t " gehaald wor-

zijn

zij

hun

die

den,

kundige potenties verliezen.

Immers

Deze voortdurende speurtocht naar steeds

schei-

kon men zich wel een oppervlakkig beeld

kleinere

van het interieur van de levende cel vor-

wordt sterk gedreven door de vraag naar

men, maar het electronenmicroscoop

de

dat

onderdelen

daarbij

en

door de wonderlijke ontdekkingen, die met lichtmicroscoop

dat

substructuren

het electronenmicroscoop zijn gedaan. met het gewone

zonder

aan

meest

van de levende

fundamentele

cel

levenseenheden.

zelfs nog één miljoenste millimeter zicht-

V e l e jaren lang was de levende cel de

baar kan maken, gunt ons een blik in de

kleinste georganiseerde levenseenheid. De

„kleinste

bacteriën zijn hiervan sprekende voorbeel-

hoekjes"

van

het

celinterieur.

O n v e r m o e d e dingen zijn hiermee aan het

den.

licht gekomen en een geheel nieuwe wereld,

Nadat de zojuist

een microkosmos, is hierdoor opengegaan.

een feit was geworden, waarbij dus ook

genoemde

„doorbraak"

Een enkele blik in het inwendige van de

het inwendige van de cel tot object van

cel vertelt ons echter nog niet zoveel over

scheikundige

de taak en functie van al die kleine onder-

allerlei werkplaatsen, uit de cel naar

delen en de biochemicus heeft dan ook

reactiekolf

onderzoekingen overgebracht,

hun

werd

en

zeer

de ge-

niet geschroomd om de cel, zij het enigs-

specialiseerde werkzaamheden bleven ver-

zins hardhandig, open te breken, zodat de

vullen, stuitte men op deeltjes, die wel zeer

celinhoud naar buiten kwam om aldus de

essentieel bij het functioneren van de cel

scheikundige

reacties,

die

normalerwijze

betrokken zijn.

binnen de cel plaatsvinden, indien mogelijk

Zelfs in de lekenpers heeft men de laatste

te herhalen in het glazen reactievat. Het

jaren voortdurend kunnen lezen over

is dan ook wel zeer opmerkelijk, dat hij

nucleïnezuren, waarin de erfelijke factoren

daarbij in een groot aantal gevallen is ge-

zijn

slaagd.

eigenschappen, onze artistieke vermogens,

Zelfs is het gelukt om zeer

ingewikkelde

verankerd.

Onze

goede

en

de

kwade

zowel als onze aangeboren kwalen en ge-

en reusachtig grote moleculen, zoals eiwit-

breken, zij alle worden bepaald door de

ten en nucleïnezuren buiten de levende cel

volgorde,

te synthetiseren. De kleine celonderdeeltjes,

bouwstenen

slechts met het lectronenmicroscoop waar-

komen. De natuur bedient zich hierbij van

neembaar, werden met uiterst snelle cen-

een geheimschrift, een code; en vanaf 1961

waarin

bepaalde

in deze

moleculaire

nucleïnezuren

voor-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen