Vrije Universiteitsblad 1970 - pagina 32

PROEVEN MET LOPEN Deze foto van een wandelende proefpersoon is gemaakt in het pas geopende instituut voor biomechanica en revalidatie. In dit instituut is men speciaal bezig met wat wij wandelen en lopen noemen en wat hier omschreven wordt als: het menselijk voortbewegen. Om dit bewegen te kunnen vastleggen, heeft men een aantal meettechnieken ontwikkeld, die zowel op normale proefpersonen als op gehandicapten toegepast worden. Dit laatste om de ernst en de aard van de afwijking in een getalswaarde te kunnen vastleggen. Hierbij blijft het uiteraard niet, men heeft (ook) het oog op mogelijke toepassingen van de theoretische onderzoekingen: de revalidatie komt in zicht. Door middel van de gevonden methodieken kan o.m. de behandeling van te revalideren patiënten worden gevolgd, om vast te stellen of en in hoeverre objectieve verbetering is opgetreden. De experimentele therapeutische werkzaamheden zijn momenteel gericht op de ontwikkeling van een aantal nieuwe

methodieken voor looptraining. Zo is een experimenteel trottoir-roulant geconstrueerd waarbij de snelheid van het trottoir bepaald wordt door de mogelijkheden van de patiënt. Met andere woorden, het trottoir past zich aan bij de handicap van de patiënt. Bovendien wordt tijdens het lopen op dit trottoir aan de patiënt visueel een aantal gegevens verstrekt, die hem inzicht geven in de situatie van het ogenblik van zijn gangbeeld. Door middel van twee monitoren kan hij zichzelf zowel van voren als van achteren gadeslaan tijdens het lopen. Op het ogenblik wordt geëxperimenteerd met een gewichtsloosheid-simulator. Door deze simulator kan een gekozen percentage van het lichaamsgewicht worden weggenomen, zodat slechts een gering gedeelte van de oorspronkelijke belasting op de onderste ledematen rust. Hierdoor wordt het mogelijk patiënten die een volledige belasting niet kunnen of mogen opbrengen, minder belast te laten lopen. Bij dit trottoir-roulant zijn een tweetal veiligheidsmaatregelen ingebouwd, die de patiënt niet alleen beschermen tegen vallen, doch ook overbelasting voorkomen doordat bij een polsfrequentie die boven een tevoren vastgestelde norm uitkomt, de apparatuur automatisch wordt uitgeschakeld.

praten over aanstaande verpleegsters In de stad kom ik zuster J. C. Groneman tegen. Zij is sinds oktober van het vorig jaar oud-directrice van de verpleegstersschool van het V.U.ziekenhuis, maar het feit dat zij gepensioneerd is, betekent vooral niet dat zij alles wat met de opleiding van verpleegsters te maken heeft, uit haar hoofd heeft gezet. Integendeel, — en ze is blij tegenwoordig meer tijd dan vroeger te hebben voor werk in diverse commissies, waar — om zo te zeggen — het verpleegstersdom op tafel komt. ,,Zomaar" winkelen, zoals deze middag, is er niet dagelijks bij. Ik heb juist 's morgens voor de radio een bericht gehoord over mogelijke vernieuwingen in de verpleegstersopleiding en ik schiet mevrouw Groneman erover aan: Zij is tenslotte de éérste directrice geweest van één van de éérste verpleegstersscholen in ons land, waar de leerling niet direct als werkkracht werd gezien (meesjouwen met een oudere verplegster en dan maar in je vrije tijd of ,,tussendoor" de theorie opsteken), maar waar het meisje bovenal leerling is. Natuurlijk weet zuster Groneman van het radiobericht af en ze legt uit dat men denkt aan een opleiding van leidinggevende functies in de gezondheidszorg. Meisjes die deze opleiding zouden volgen — het zijn overigens nog slechts plannen die nog nadere uitwerking vragen — kunnen dan wellicht vlugger doorstoten naar een kaderfunktie in het ziekenhuis. Andere meisjes die het willen laten bij eenvoudiger werk (hetzij vanwege persoonlijke omstandigheden, hetzij omdat haar capaciteiten minder groot zijn óf omdat zij mentaal niet zo geschikt zijn voor het kader) bereiken ook sneller wat zij als einddoel zien. Weet je, peinst zuster Gronem.an hardop, je krijgt op die manier een betere selectie, en wat me vooral hoog zit is de mogelijkheid van méér kader. Er zijn allang plannen in die richting, en er moet ook met alle macht aan gewerkt worden. Het is van geweldig groot belang, een goed kader, en heus niet alleen voor wat betreft de instructieve kant. Daarover gesproken, dan kom ik bij de verpleegstersschool van de V.U. terecht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen