VU Magazine 1971 - pagina 145

I/ZI magazine Welk mens staat als individu stil bij de vraag welke zijn bijdrage is aan de geboortebeperking? En welke regering heft een progressieve belasting op het 3e, 4e, 5e en volgende kind? Als iemand 'brood' ziet in de natuur, hoe kunnen wij, die begonnen zijn met exploitatie van 'levende' natuur (de Bataven waren jagers en vissers, daarna kwam de periode van de landbouwers en thans zijn we overgegaan tot exploitatie van de 'gefossiliseerde natuur', denk aan de gasbellen, de petrochemische industrie, de centrales die oppervlaktewater gebruiken als koelwater en met tientallen graden hoger in temperatuur weer lozen), hoe kunnen wij, die zulke exploitanten zijn, anderen hun veel onschuldiger exploitatie ontraden of zelfs verbieden? Als wij, Westeuropeanen, zulk soort uitspraken doen (en we moeten ze doen ten behoeve van de mensheid) dan gaat het vooral om de vraag of men anderen kan leren, vanuit onze fouten te denken. Mensen leren weliswaar het meest van fouten, die ze ze//"maken, maar als fouten-maken betekent dodelijke fouten maken, dan moét er gesproken worden. Als we iets willen zeggen tot onze naaste in een ontwikkelingsland, dan is allereerst integriteit vereist en vervolgens duidelijkheid in de boodschap: 'De grootste bedreiging van de natuur en indirect dus voor de mensheid, is aanwezig in de overbevolking.'

Individueel We staan hiermee voor een collectief en individueel probleem. Hoe kunnen we echter ooit collectieve maatregelen voorstaan, als wij niet zélf beginnen? Hetzelfde geldt voor onze omgang met de natuur. Als u dit artikeltje gelezen hebt, vergeet u het dan? Vindt u het alleen maar interessante discussiestof? Of gaat u - in de speelruimte die u heeft - iets doen, allereerst als individu? Als u predikant bent, moet u dan niet opnieuw de betekenis van psalm 8 en van psalm 148 aan de orde stellen? Moet u niet opnieuw preken over 'wie is de mens', over 'de mens en natuur' en over 'de mens in zijn relatie tot God'? Als u op een fabriek werkt moet u dan (als u niet elke inspraak wordt onthouden) niet opnieuw denken over de vraag aan welk Produktieproces u meewerkt? Over de vraag of het brood dat u eet rechtvaardig brood is? Als u . . . ik zou zo door kunnen gaan. Hoe stelt u zich als individu op? Collectieve beslissingen over de relatie mens en natuur kunnen pas genomen worden door zelfbewuste mensen. Daarvoor is het nodig dat « wens wordt, geen redeloos dier, maar kroondrager over de schepping.

Aanschouw ik uw hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt: Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en het mensenkind, dat Gij naar hem omziet? Toch hebt Gij hem bijna goddelijk gemaakt, en hem met heerlijkheid en luister gekroond. Gij doet hem heersen over de werken uwer handen, alles hebt Gij onder zijn voeten gelegd: schapen en runderen altegader en ook de dieren des velds, de vogelen des hemels en de vissen der zee, hetgeen de paden der zeeën doorkruist. O Here, onze Here, hoe heerlijk is uw naam op de ganse aarde.

39

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen