VU Magazine 1972 - pagina 297

DAGBOEKNOTITIES VAN DE REIS

De naam Palestina zegt het al In Egypte (Kairo), wordt de studiegroep Midden-Oosten ontvangen door de Arab Socialist Youth Organization. De tocht naar het gebouw van de ASYO wordt te voet gemaakt, en de indrukken stapelen zich op. Twee van de drie auto's is een taxi en met name- hun claxons worden onophoudelijk bediend. Het openbaar vérvoer is slecht onderhouden; de bussen zijn oud en steeds tot berstens toe gevuld. De voorbijgangers zijn meest armoedig gekleed. Zij blijven staan als onze groep passeert en groeten, lachen ons uit of geven handen. Opvallend is het aantal militairen dat overal op hoeken van straten en voor gebouwen te vinden is; zij zijn bijzonder slecht geüniformeerd. Alleen aan de vele mihtairen en de stapels zandzakken kan men merken dat het land in staat van oorlog verkeert. De bevolking staat nauwelijks bij de oorlog stil. ('De oorlog is al weer vijf jaar geleden geweest; te lang geleden om je te herinneren . . . ' ; een veel gehoorde uitspraak.) Wij bemerken bij de jeugdorganisatie (de minister van sociale zaken ontving ons daar) dat Egypte streeft naar een oplossing van haar eigen conflict met Israël. Men spreekt over onderhandelingen over de teruggave van de Sinaï en de Gazastrip, heropening van het

Onder de palmen van Ein Gev aan het nneer van Tiberias werd aan de VU-groep de gang van zaken in een Kibboets uiteengezet

Suezkanaal en de daarop volgende erkenning van de staat Israël. Het probleem van de miljoenen Palestijnse vluchtelingen wordt slechts in tweede instantie behandeld. Nadat vanuit de groep het vluchtelingenprobleem aangesneden is, wordt ons gezegd dat dit het belangrijkste probleem van het Midden-Oosten is, maar de sprekers komen er nauwelijks meer op terug.

Arabische Liga Na een dag vol toeristische attrakties (piramiden, musea) die wij bezoeken met een door de regering voor ons beschikbaar gestelde bus met chauffeur, gaan wij de volgende dag naar de Arabische Liga. De woordvoerders ontkennen een hegemonie van Egypte in de Liga en spreken van een grote eenheid onder de hdstaten; dit terwijl onder de lidstaten o.a. Jordanië op gespannen voet staat met Syrië en Irak laatstelijk met Egypte. Het verdere programma wordt gevuld met een bezoek aan de redactie van een extreem links weekblad (dat de Sadat-politiek vnl. steunt!), een visite bij 'Al Achram' (het grootste dagblad in het Midden-Oosten - oplage 600.000), en een uitstapje naar Alexandrië. Opmerkelijke uitspraken: 'Het Plan-Hoessein wordt officieel verworpen omdat Hoessein zich op een.slinkse wijze de West-Bank toeeigent, terwijl hij er helemaal geen recht op heeft.' 'Van een hegemonie van Rusland over Egypte is geen sprake. Egypte is nl. het enige land in de wereld dat gedurende 2.000 a 3.000 jaar onderdrukt is door buitenlandse overheersers, zodat het zich nu terdege bewust is van haar zelfstandigheid en die niet snel weer prijsge^t.'

en bekijken de Koning-Hoessein-brug over de Jordaan; aan de overkant zitten Israëlische militairen. Daarna volgt een bezoek aan een kamp met 40.(XX) Palestijnse vluchtelingen. Tientallen kinderen verdringen zich om ons heen als wij uitstappen. Wij vragen waar zij vandaan komen en hoe de situatie in het kamp is (zij slapen met 20 personen in een klein huisje en hun naam is meestal: 'Yassir Arafat'). Dan grijpt de politie in door met een motor op de kinderen in te rijden. 'Wij mogen niet meer met hen spreken anders verliezen wij het contact met de groep!' In het kamp wordt ons van officiële zijde meegedeeld dat men gemiddeld.met vijf personen in een huisje woont. Er bevinden zich geen tenten meer in het kamp; het ziet er dan ook niet al te triest uit, maar men het ons dan ook één van de best geoutilleerde kampen zien! Wij bezoeken het stadje Karameh (vroeger 40.000 inwoners), dat nog grotendeels in puin ligt sinds de Israëh's er in 1968 hun krachten hebben gemeten met het Jordaanse leger (vergeldingsactie). De Israëli's werden toen verslagen en moesten zich terugtrekken. Daarvoor werd ons in Israël een duidelijke verklaring gegeven: de vliegtuigen bleven aan de grond; Moshe Dayan was ziek; er was net een nieuwe generaal gekomen etc. etc.

Amman Bij het bezoek aan de Universiteit van Amman valt het op dat studenten alleen over de politiek willen spreken als zij in een veilige omgeving zijn, zoals hun eigen kamer op de campus of in het nabijgelegen bos. Koning Hoessein heeft het land goed onder controle sinds hij bij de burgeroorlog de Palestijnse commando's vernietigde. Zijn

Soms werden de VU-studenten door Palestijnse kinderen begroet met Shalom!

Jordanië In Jordanië worden wij officieel ontvangen. Bij het vliegveld staat eeji bus te wachten die wij gedurende ons hele verblijf tot onze beschikking, hebben. Het programma is verzorgd door het Ministerie van Toerisme, en blijkt vanaf aankomst tot vertrek gevuld te zijn. Als Koning Hoessein niet naar de VS vertrokken was, waren wij door hem in audiëntie ontvangen . . . We maken een trip door de Jordaanvallei 37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen