VU Magazine 1972 - pagina 232

Is er een alternatieve weg voor de ontwikkelingslanden als ze nou op deze Unctad weer vrijwel niks bereiken. Kun je dan zeggen: dan moeten ze het maar helemaal met onderlinge handel zien op te lossen of zo. Kunnen ze los van de banden met het westen iets gaan zoeken? Het zou geen zaak zijn die ze al morgen kunnen doen. Ze zijn zo afhankelijk van de westelijke landen dat ze zelfs niet de keus hebben om de afhankelijkheid door te snijden. Ze kunnen proberen, binnen de speelruimte die ze hebben, zich wat onafhankelijker te maken en dan misschien op den duur, na een aantal jaren een situatie te krijgen waarin ze echt kunnen beslissen om het onderling met elkaar te gaan doen. Op dit moment vrees ik, dat er geen enkele mogelijkheid is voor de ontwikkelingslanden om dat te doen. Ze kunnen er wel mee dreigen. Dreigen met het afkappen van de banden; zich gewoon wat scherper opstellen; wat meer in een confrontatiepolitiek de ontwikkelde landen te dwingen om meer te doen dan ze tot nu toe hebben gedaan. Waf me opvalt is, dat de publieke opinie zich veel intensiever met deze derde Unctad bezighoudt, dan met vorige Unctadconferenties. Zijn in de publieke opinie misschien nog krachten, die aan het werk zouden kunnen? Dat is één van de belangrijkste redenen waarom ik vind dat zo'n conferentie erg zinvol is. Niet omdat ik verwacht dat onze politieke vertegenwoordigers een aantal dingen zullen gaan doen, maar omdat ik het zie als een middel om de publieke opinie in ons land - en ik hoop in andet westerse landen - wakker te schudden. Ik denk dat het ook een punt voor de ontwikkelingslanden moet zijn (misschien zien ze dat niet altijd even goed) om niet in eerste instantie te mikken op de regeringsvertegenwoordigers maar op de publieke opinie die achter die regeringsvertegenwoordigers zit. Zijn er aanwijzingen dat ze dat zullen proberen? Nee, niet voor zover ik weet. Je ondervindt zelfs vaak moeilijkheden van regeringsvertegenwoordigers van ontwikkelingslanden. Die zien niet zo, dat actiegroepen in de rijke landen eigenlijk méér aan hun kant staan dan zo'n officiële conferentie. Je hebt daar de vertegenwoordigers van de elites uit de ontwikkelingslanden, die zijn bijna van nature niet gedisponeerd om dat te zien. Die zijn bijzonder huiverig om ook 24

maar de indruk te wekken, dat ze zich zouden mengen in binnenlandse affaires in de rijke landen, omdat ze zelf zo bevreesd zijn voor inmenging. Ik vraag me wel eens af of jij, als econoom die zich specialiseert in de mogelijkheden van de ontwikkelingslanden, een paar spiertjes kans hebt ontdekt in de toekomst, ook van enkele ontwikkelingslanden afzonderlijk. Waar zitten voor jou nog lichtpunten ? Een gewetensvraag. Zonder dit soort 'spiertjes' zou je er waarschijnlijk niet meer mee bezig zijn; als je niet meer de hoop zou hebben, zou je het hele vraagstuk laten schieten. Ik geloof, dat ik deze vraag niet kan beantwoorden. Ik weet eigenlijk niet precies waarom ik geloof dat het zinvol is om er mee door te gaan. Misschien is het meer vanuit het besef dat ik niet weet waarom ik het niet zou doen, dat ik er wel mee doorga. Zelfs wanneer alle rijke landen bereid zouden zijn de dingen te doen, die de ontwikkelingslanden voorstellen, is het nog twijfelachtig of het echt de ontwikkeling zal bevorderen. Het kan in een heleboel ontwikkelingslanden betekenen dat de daar aan de macht zijnde elites sterker worden. Dat ze nog meer fondsen naar zich toe zien stromen. Dat ze nog beter in staat zullen zijn hun mensen te onderdrukken en de be-

volkingen uit te buiten dan tot nu toe. Het kan aan de andere kant ook betekenen dat als gevolg van die Unctad-maatregelen de welvaart hoger wordt; dat er automatisch een beetje toevloeit aan de armere groepen in de landen, en dat dat dan wéér een stemming kan creëeren, waarin die bevolkingsmassa in opstand komt, en die rijke elite eruit kan trappen. Het kan dus positief en negatief zijn. Je bedoelt dat zelfs een succesvolle Unctad nog helemaal geen gevolg behoeft te hebben voor de armoede van de gewone man in de derde wereld. Ik wil er wel bij zeggen, dat je niet moet generaliseren. Ik had het net over twee gevolgen die mogelijk zijn na maatregelen van Unctad. Er zijn natuurlijk ook nog ontwikkelingslanden waarvan je zegt; de bovenlaag daar is duidelijk een leidinggevende klasse, die vecht voor het belang van het volk. Voor dit soort landen zou het geweldig positief zijn als er exportkansen zouden ontstaan. Niet generaliseren dus, maar wel moet je je realiseren, dat er toch een aantal gevallen denkbaar is, waarvan je zult zeggen; als die Unctad-maatregelen door de rijke landen zullen worden uitgevoerd is het allesbehalve zeker, dat de armoedesituatie in die landen er beter op zal worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen