VU Magazine 1972 - pagina 110

VÜ magazine

N A S K

makelaars in assurantiën en adviseurs voor praktijk financiering GRONINGEN LAAN VAN DE VREDE 1 ROTTERDAM WESTERSINGEL 93

weest? Wat zou ü uw gemeentebestuur aanraden als uw vrouw of dochter 's avonds steeds werd lastig gevallen door Surinamers uit de aangrenzende straat? Wat zou ü beslissen als u burgemeester was van een badplaats waar uw vrouwelijke gemeenteleden niet meer in zee konden door de overlast van buitenlanders? Hier worden waarden aangetast die wij in onze cultuur hoog hebben leren schatten: de persoonlijke vrijheid, ook van 'n vrouw; en als er in zulke situaties geen maatregelen worden genomen, verliezen we die; dat is niet maar 'n idee, maar werkelijkheid. Het is geen kwestie van superioriteitsgevoel (al is dat er vaak wel 'n gevolg van); 't is een kwestie van het al of niet mogen blijven leven volgens de waarden van je eigen stelsel. Ik vóél mij niet superieur aan mijn Turkse buurman omdat ik aan een doortrek-w.c. gewend ben en hij niet; maar ik heb er wel bezwaar tegen dat hij mijn w.c.-afvoer verstopt door in de zijne in de flat onder de mijne zijn etensafval en sigarettenpeuken te deponeren. Ik vóél mij niet superieur aan mijn Afrikaanse buurman omdat ik ongedierte uit mijn huis tracht te houden en hij niet; maar ik heb er wèl bezwaar tegen dat hij zijn etensresten uit het raam gooit zodat er honderden kakkerlakken uit zijn tuin in mijn keuken komen. Ik vóél mij niet superieur aan hem omdat ik mij regelmatig was en hij en z'n vrienden niet maar ik heb er wel bezwaar tegen dat hij zes van die ongewassen

vrienden te slapen legt onder de gemeen, schappelijke trap^ in ons blok flats, zodat ik ze in mijn slaapkamer kan ruiken. Ik voet mij niet superieur omdat mijn man mij nooit slaat; maar ik sta wel met knikkende knieën en kippevel aan de grond genageld als ik hoor hoe mijn zwarte buurman zijn vrouw afranselt tot ze halfdood blijft liggen in 't huis aan de overkant. Ik vóél mij niet superieur aan mijn Afrikaanse buurvrouw omdat men mij en niet haar geleerd heeft dat 'n dier ook gevoel heeft, maar ik moet er letterlijk van overgeven als ik dat gepiep moet aanhoren als zij weer een op de markt gekochte kip, die niet meer in haar volle koelkast kan, drie dagen in haar keuken (onder de mijne) vers houdt door 'm niet te doden maar de poten te breken. Ik vind in Afrika de "zwarte levenswijze " superieur aan die van mij, als zij tijdens de hete dag slapen en 's nachts in 't koele maanlicht dobbelen en muziek maken; maar ik kan ze niet tot buren hebben, want ik moet 's nachts wèl slapen (en graag met open ramen), om de volgende dag weer om acht uur college te kunnen geven. Ik vind de Afrikaan ook superieur in zijn gave om bij de dag te leven, zonder al die "zorg voor de dag van morgen " waar wij alsmaar onder lijden. Maar als ik mijn huisjongen een week salaris voorschoot om 'n overhemd en schoenen te kopen, vond ik 't wèl erg als hij zó dronken thuiskwam dat hij die dag geen werk meer kon doen. En als ik hem ooit een hele maand vooruit betaald hai ('t "gelijke loon" van een blanke, waar u zo voor pleit) was hij subiet met 't geld verdwenen om 'n aantal weken vakantie te houden. Vaak dacht ik daar in Afrika: wat doen wij deze mensen eigenlijk aan met onze verwaten "ontwikkelingshulp" met z'n werk-

installateur van: • centrale verwarmingsinstallaties • olie- en gasgestookte ketelinstallaties • airconditioningsinstallaties • technische leidingen in kantoorgebouwen, laboratoria, ziekenhuizen, tehuizen e.d.

NVA.T.I.B.A.-AMSTERDAM Nieuwe Prinsengracht 33-35

4

'Ik bedoel, ik ben niet superieur'

Men schrijft ons van bevoegde zijde: 'Ik ga niet zover om te zeggen dat wij in Amsterdam superieur zijn aan Brabanders; zover heeft nog nooit iemand mij horen gaan. Soms denk ik wel eens: die Brabanders zijn in Brabant superieur aan ons. Dat kan ik zelfs populair-wetenschappelijk bewijzen. Deze mensen moet je kunnen zien in hun eigen cultuur en hen daarin ook waarderen, dat is wat ik soms zeg. Maar ja, ik bedoel, in Amsterdam ligt de zaak natuurlijk anders. Dat kan rustig worden gesteld, op grond van een paar sociologische waarnemingen, die ik heb verricht in een nieuwbouwwijk. Het treurige van die wijk was, dat er haast geen echte Amsterdammers te vinden waren: allemaal mensen met een min of meer Boerse cultuur achter zich, bij wijze van spreken.

Neem die Brabander. Die heeft nog zeer recentelijk bijna vier etmalen lang op één been door zijn flat gesprongen en zong daarbij: 'Wat heb je gedaan, Daan?' Wat ik zeggen wil is dit: ik voel mij niet superieur aan deze Brabander, maar hij is met zijn gedrag zijn medemens wel degelijk tot last. Je vraagt je af of zo iemand de westelijke, ik bedoel: de Amsterdamse waarden wel onderschrijftWant voor iemand die, zoals ik, gewend is om 's avonds na het bad met de ramen open te slapen, is dat gebonk en gezang niet in overeenstemming met wat we de kinderen leren over gedrag en netheid. Het erge is, dat deze Brabander geen geval op zich is. Ik denk wel eens dat er sprake is van een samenzwering; dat de bevolking van bulten de randstad zich opmaakt om hier te komen vertellen hoe het hoort. In de door mij populair-wetenschappelijk onderzochte wijk woont bijvoorbeeld ook een Fries. Ik

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen