VU Magazine 1972 - pagina 546

het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt. En God scliiep d( Heeft de VU nog een binding met het gereformeerde leven ? Welke leer geeft men de "jonge dominees" mee? Onzekerheid. Angst. De Harmonie is totaal "uitverkocht". Weinig jongeren. Achter ons vult de rij zich met Friezen. Men stelt zich aan elkaar voor. "Kuitert", hoor je. "Familje?" "Ja, 'hij' mut omke sizze." "Nou jonge, dit giet te fier. Hy kon folie sizze, mar hy net an de Schrift komme." " 't Kon nog wol es meifalle jong. 'Hij' is een christen." "Ja, dat kin wol, mar..." Twijfel, onzekerheid. De opening geeft de ernst weer van deze vergadering. 't Kan van twee kanten opgaan: dichter bij elkaar, een beter begrip of een diepe, onoverbrugbare kloof. De forumleden, geflankeerd door VU-mensen uit de provincie zijn de levende ernst zelve. De leiding van het forum is in handen van ds. Kruyswijk. Beslist, zakelijk en vriendelijk houdt hij de touwtjes enorm goed in handen. Zijn 2-minuten-timing voor de vragenstellers krijgt al direct een stekelige, nare reactie, 't Is alsof de zaal geladen is ... De inleiding van prof. Berkouwer is ernstig. Zijn woorden doen de spanning voelen: 't Is gemakkelijker voor de VU-mensen om maar thuis te blijven en 't volk, 't volk te laten. Zijn ze hier voor de leeuwen geworpen? De vragenstellers daarna zijn dikwijls agressief in hun woordkeus, indirect gaat men er van uit dat de 4 mensen achter de groene tafel eerder brekers dan bouwers zijn. Sommige vragenstellers hebben "de", nieuwe theologie in hun vestjeszak en wekken de indruk dat de professoren Berkouwer en Kuitert van hen wel een lesje kunnen meepikken. 't Opvallende in de beantwoording van de vaak venijnige, maar soms ook ontroerend bezorgde vragen is, dat de sfeer een totaal andere wordt. Zonder dat de forumleden - prof. Kuitert, ds. Kruyswijk, ds. Hessels Mulder en prof. Berkouwer - op ieder detail ingaan, raakt men bij de beantwoording de kern van vele vragen: het geschokte vertrouwen. De antwoorden, met name van de professoren Berkouwer en Kuitert, zijn een geloofsbelijdenis waarvan de zaal stil wordt en waarin men herkent wat eerlijk en waarachtig is. De ernst waarmee deze mensen in wetenschap en theologie worstelen om een eerlijk antwoord te geven op de vele vragen die er vandaag zijn, vonkt over. Men herkent elkaar als mensen die vanuit 26

dezelfde bijbel en met dezelfde willen leven en sterven.'

Christus

De forumavonden van de VU startten 1 maart 1968 in Arnhem met een lezing van prof. Lever over 'De natuuronderzoeker en Genesis'. In datzelfde jaar houdt deze vu-hoogleraar een rede: 'Leven met de wetenschap' op een congres in Den Haag, die diepe indruk maakt. 'Het was op een late zomeravond te warm in Amsterdam. Daarom reed ik in de auto naar de kust bij Bloemendaal en ging op

de buitenste duinrand zitten. Het was inmiddels donker geworden. De lucht was helder en vol sterren. De maan was opgekomen. Beneden lag vaag zichtbaar het verlaten strand, het Vvas eb en de zee lichtte. In de verte ronkte een vliegtuig. Waaraan gaat men onder dergelijke omstandigheden denken?' De hoogleraar keek naar de sterren, naar de Melkw/eg, en hij bedacht dat er met een 200-inch telescoop tussen de 100 en 1000 miljoen melkwegstelsels te zien zijn, waarvan de verste zo'n 3 miljard lichtjaren van ons zijn verwijderd.

• •»

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen