VU Magazine 1973 - pagina 65

andere kant op moeten. Er is oneindig veel tandbederf en tandziekte. Wanneer we driemaal zoveel tandartsen zouden opleiden, zou er voor elk van hen werk zijn. ledere tandarts in opleiding kost de gemeenschap twee hebben: ziektekostenverzekering, betaalde ton per jaar. Dat is een bodemloze put. vakantie, vakantietoeslag enzovoorts. Daar- Vandaar dat de laatste tijd meerdere stembij komt dat het beroep van tandarts werke- men opgaan van mensen die het probleem lijk een zwaar beroep is. Een tandarts kent anders willen aanpakken. Er zijn twee wegen: geen 40-urige werkweek. Hij moet zich voort- preventie en hulpkrachten. durend concentreren op patiënten die vrijwel Binnen deze faculteit is een aantal mensen allen angstig zijn. Ik herinner me uit m'n - en daartoe behoor ik zelf ook - die niet eigen praktijkervaring hoe vermoeiend het is, meer dan zestig tandartsen willen opleiden wanneer je op één dag een paar kinderen te plus veertig hulpkrachten. Voor deze hulpbehandelen krijgt. Deze aspecten miste ik krachten is er een heel pakket eenvoudige een beetje in het stuk in de Consumenten- en vooral programmeerbare handelingen. Die zijn er in de tandheelkunde te over; eigengids. lijk is het te gek dat de tandarts die nog moet In het onderzoek van de Consumentenbond doen. Zo'n man is daar te duur voor; zijn opwordt een verschil geconstateerd tussen zieken- leiding heeft de gemeenschap handen vol fondspatiënten en particulieren. In uw inaugu- geld gekost. Laat hem dan ook zinnig werk rele rede (oktober '71) .sprak u met enige af- doen. In de huidige situatie wordt door de schuw van het bestaan van twee soorten patiën- tandarts veel onzinnig werk gedaan, waarten. Is daar niet vanaf te komen? magazine

door veel patiënten in de kou komen te staan. Je komt er niet uit door eindeloos tandartsen te gaan opleiden. Wat we nu aan tandartsen kunnen opleiden, is voldoende voor het echte medische werk. De rest moet naar de hulpkrachten. Het vak van tandarts wordt er ook aantrekkelijker door. Is het probleem van de tandarts en zijn patiënten zuiver een welvaart.sprobleem? Eigenlijk is het heel simpel: het is het snoep. Als we het snoepen alleen maar zouden kunnen halveren, dan zouden we een eind op de goede weg zijn. Dus je zou het 'tandartsenprobleem' ook kunnen aflezen uit de jaarcijfers van de .suikerwerkfabriek? Ja, het suikerverbruik per hoofd per jaar is in Engeland en Nederland het hoogst en tevens zijn daar de cariës-(tandbederf)cijfers

De regelingen die een scheiding aanbrengan tussen fondspatiënten en particuliere patiënten zijn niet door tandartsen gemaakt. Ze willen er graag vanaf. Er wordt op het ogenblik gesproken over een volksverzekering. Dat gaat tot dusver nog niet zo vlot. Alles hangt af van wat een volksverzekering inhoudt. Wanneer het instellen daarvan betekent, dat er een goede regeling komt, met allerlei mogelijkheden die er nu niet zijn in het ziekenfondspakket, dan zou het voor mij aanvaardbaar zijn. Als tandarts mag je nu een aantal behandelingen niet doen bij een ziekenfondspatiënt. Of een volksverzekering er komt of niet, we blijven zitten met het feit dat er te veel tandziekten zijn, terwijl het aantal tandartsen gelijkblijft. Wat je ook gaat sleutelen of organiseren, die twee gegevens veranderen niet. Er kunnen dus geen fundamentele veranderingen komen. Waarom blijft het aantal tandartsen gelijk? De grens van het aantal tandartsen dat kan worden opgeleid, ligt op dit moment bij het aantal stafleden dat je kunt aantrekken. De mensen die zo'n baan werkelijk ambiëren werken al aan een opleidingsinstelling. De anderen zitten in de praktijk. Daar komt nog bij, dat er niet voldoende patiënten zijn die zich aanbieden voor ons werk en die geschikt zijn voor onderwijsdoeleinden. De opleiding in Utrecht is nu aan haar grens vanwege het aantal patiënten. Het is maar de vraag of in Amsterdam twee opleidingen naast elkaar (van de VU en de Universiteit van Amsterdam) kunnen bestaan. Dat is een somber vooruitzicht. Ja, we vragen ons ernstig af, of we niet een

neem een hartig hapje!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen