GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1973 - pagina 47

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1973 - pagina 47

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

hand kunnen houden. Dat is de reden waarom hun sociale belangstelling, als die al bestaat, zich zo vaak uit in een vorm van paternalisme. De keuze van een allesomvattende nationale veiligheidsfunctie voor de strijdkrachten, die na de coup gerealiseerd werd, werd al geruime tijd aangemoedigd door de staf van de ESG. Op het doen van die keus was hun werk al vele jaren gericht geweest. Toen de militairen nog verbaasd over de bliksemoverwinning, het snel eens moesten worden over de te volgen koers, had alleen het programma van de ESG voldoende steun en was het breed genoeg van opzet om aangenomen te worden.

Opleiding De Amerikaanse militaire missie in Brazilië steunde niet alleen de ESG, maar liet zoveel mogelijk Brazilianen een militaire opleiding geven in de VS en in de Panamakanaalzone. Van 1950 tot 1970 werden 6.858 officieren en soldaten opgeleid, een groot aantal als men bedenkt dat er in Brazilië slechts ongeveer 13.500 officieren in actieve dienst zijn. Bovendien is de Amerikaanse militaire hulp aan Braziüë verreweg de hoogste in heel Latijns-Amerika, over dezelfde periode bedroeg deze in totaal 221 miljoen Amerikaanse dollars. Na 1960 bestond het grootste deel van deze 'hulp' in anti-guerrillamaterieel, dat goedkoop is in vergelijk met de prestige-verhogende ijzerwaren - tanks, jetbommenwerpers, rupsvoertuigen - waaraan in het verleden door de militairen in ontwikkelingslanden de voorkeur werd gegeven.

Erkenning

pubüek, werd deze theorie niet prijsgegeven door de Braziliaanse generaals en hun noordamerikaanse vrienden. De reden daarvan is simpel: als erkend zou worden dat een oorlog onwaarschijnlijk was, dan zouden de mihtairen geleidelijk beroofd worden van hun invloed en hun deel in het nationale budget. Voor beroepsofficieren zou een dergelijke erkenning betekenen dat hun opleiding, hun saaie oefening, dat hun hele leven zinloos was. Dat was een werkelijkheid die ze niet onder ogen konden zien en die trouwens elke groep mensen die een bepaald beroep hebben, zou verwerpen. Zij moesten daarom, naast de historische rechtvaardiging voor de oprichting nieuwe redenen voor het voortbestaan van de strijdkrachten zien te vinden.

Politie Er waren slechts twee reële alternatieven, beide ideologisch bepaald, de strijdkrachten konden óf de leiders worden van een onafhankelijke socialistische staat, óf de politiemarmen die de status-quo handhaafden. Een maatschappij vormt zijn gewapende verdedigers naar het beeld van de heersende klasse. Voor de meeste officieren was de rol van politieman de zekerste manier om de absolute macht in het land te veroveren, bovendien paste die ook het beste bij hun politieke opvattingen. Voor militairen, mensen die getraind zijn in bevelen en gehoorzamen, is sociale onrust over het algemeen een verontrustende zaak, ze zijn onzeker of ze dat wel in de

Vanaf het moment dat zij aan de macht kwamen, hebben de Braziliaanse dictators kunnen rekenen op Amerikaanse steun. Voor het eerst in de diplomatieke geschiedenis wachtte het Departement van Buitenlandse Zaken van de VS niet met de erkenning van de nieuwe politieke werkelijkheid tot het staatshoofd officieel vervangen was. De rebellerende generaals ontvingen de gelukwensen van Lyndon Johnson reeds toen John Goulart nog in Brazilië was. De staf van de ambassade werd onmiddellijk versterkt met de hoogste Braziliaanse ambtenaren. De Amerikaanse militaire missie werd, op die in Vietnam en India na, de grootste in de wereld. De nieuwe beheerders van de financiën in het land werden overstelpt met de kredieten die gedurende de laatste maanden van het bewind van Goulart bevroren waren. De deuren van het Internationale Monetaire Fonds en van de Wereldbank die voorheen de toegang verhinderden, werden nu plotseling opengegooid. Rio werd zo'n populair oord voor hoge noordamerikaanse functionarissen, dat de bemanningen van een paar oorlogsschepen die een eind uit de kust heimelijk in gereedheid gehouden 45

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1973

VU-Magazine | 574 Pagina's

VU Magazine 1973 - pagina 47

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1973

VU-Magazine | 574 Pagina's