VU Magazine 1973 - pagina 484

U heeft zich nog niet bezonnen. En ik geef u de tijd om uw broeder te spreken, maar terwijl u bezig bent, ga ik naar een ander. Dit is de reden waarom de Afrikaanse bevrijdingsvoor uw christelijke integriteit. Zoals ik al bewegingen zogenaamd communistisch zoueerder zei: in dat opzicht respecteren wij de den zijn en zich wenden tot communistische Nederlanders graag; je treft het bij hen meer landen. Omdat ü zich nog niet heeft bezonaan dan bij andere volken. nen. Maar ik zou u ook graag willen zeggen dat u Daarom zei Lumumba: 'ik zal hulp acceptwintig jaar heeft gehad om tot een dialoog teren van de duivel als ik die nodig heb en als met Potchefstroom te komen. En het meest de engelen die niet willen geven. Ik zal naar de onthullende omtrent deze relatie is, dat u duivel gaan om uit de hel te komen, waarin ik deze begon, toen Zuid-Afrika zich al op de verkeer.' Ziet u, u stuurt me naar het oosten, weg van apartheid bevond. U knoopte deze want u maakt zich bezorgd over uw blanke relatie aan in de jaren vijftig (1958, red. broeder. Dat is de situatie. Het feit blijft, dat VU) toen Zuid-Afrika reeds bezig was met u niet contact met ons kunt hebben tot u de apartheidsideologie, en toen Potchef- zich op dit punt heeft bezonnen. Ik spreek nu stroom de ideologen van apartheid had ge- als een zwarte Zuidafrikaan en ik spreek nu leverd. niet voor de universiteit van Botswana. Ziet u, dat is het punt, dat heel moeilijk voor Als u het echt wilt weten... Beyers Naudé een Amerikaan is om te slikken. En nü wilt heeft u toch zeker óók verteld, dat ook menu een dialoog hebben! Mijn hemel. U had sen zoals hij niet meer acceptabel voor ons twintig jaar de tijd voor een dialoog. Waarom kunnen zijn. Ik kan hem ontvangen, ik kan met hem praten, ik kan hem groeten en als hij deed u het al die tijd niet? Maar bovendien, de tijd is naderende, de hier komt, en hij zegt: hallo Gabriel, dan zeg tijd is al aangebroken, waarin we tegen al ik, hallo dominee, hoe gaat het? En we kunonze blanke vrienden in de wereld zeggen: nen goed met elkaar opschieten. Ik heb niets 'U kunt niet onze vriend zijn, wanneer u ooii de tegen hem als mens, maar wel iets tegen hem als blanke. Zeg me, dat ik een zondaar ben en vriend van onze vijand bent.' Dat is een feit. U moet zich bezinnen aan dan zal ik zeggen: ja, dat ben ik. Ik weet het, welke kant u staat; het uur van de waarheid maar zover is het nu gekomen. Laat ik het anders zeggen: wanneer het tot is gekomen. Een blanke moet met mij stelling kiezen te- oorlog en schietpartijen komt en wanneer u genover zijn blanke broeder als hij wil dat ik wilt vermijden dat dat een rassenoorlog zal de zonde van het racisme in de wereld moet zijn, dan zullen blanken op blanken schieten aan de kant van de zwarten, mèt zwarten bestrijden. tegen blanken. Zuid-Afrika is op weg een Als een blanke toch tegen me zegt dat hij tweede Vietnam te worden, niet door toenog wil praten met z'n blanke broeder, voordoen van zwarten, maar door de verstoktdat hij met mij komt spreken en werken en heid van de blanke mentaliteit in de wereld, dat hij de relaties met zijn blanke broeder niet kan verbreken, moet ik dit dan nog als die belang heeft bij de huidige situatie.' broederschap zien? Wanneer u zegt dat u een moeder-dochter- Prof Van den Berg: Ik wil de heer Setiloane relatie heeft dan heeft u het over een Afrika- nogmaals hartelijk danken voor de openner-Nederlander-relatie, dan is dat racistisch. hartigheid waarmee hij heeft gesproken. Wat U heeft het niet over een academische rela- betreft Potchefstroom waren er natuurlijk al tie, waardoor deze universiteit het leven schonk aan Potchefstroom. Potchefstroom Dr. Setiloane in gesprek met prof. dr. G. J. Sizoo, erelid was al lang voordien geboren. van het bestuur van de VU-vereniging, Excuseer me, ik wil u niet beschuldigen van racisme, professor, maar het trieste is dat u in gesprek bent met een zwarte mens en ik moet gewoon krasse dingen zeggen opdat u ook zelf er over kunt nadenken en misschien tot de ontdekking kunt komen dat u raciaal heeft gedacht, terwijl u zich daarvan niet bewust was. Dat is de christelijke confrontatie. Wat telt is dat wij, zwarte mensen van ZuidAfrika, nu tot u moeten zeggen: als u zich nog niet heeft bezonnen; ga en bezint u. Ga en praat met uw broeder. Intussen ga ik m'n eigen weg. In die situatie belieft ds. Vorster me communist te noemen, want dan ga ik inderdaad elders en ik wil geen contact met u omdat ik mij reeds heb bezonnen over u, broeder. magazine

12

lang onofficiële, informele betrekkingen. Lang voor de oorlog kwamen er al aan de VU studeren en in feite werd de universiteit van Potchefstroom opgericht door een groep kerkmensen die veel contact hadden met de kerk, waartoe veel sympathisanten van deze universiteit behoren. Na de oorlog werden deze informele contacten geformaliseerd. Ik ben het geheel met u eens dat verkeerd was niet meteen vanaf het begin een dialoog aan te vangen. Ik zou willen zeggen dat het een zonde van ons was dat we toen niet duidelijker hebben ingezien wat de apartheidsdoctrine betekende. Er waren een paar mensen die het wèl zagen. Er waren mensen van onze universiteit die naar Zuid-Afrika gingen fik denk aan prof Bavinck), en die toen al veel van deze dingen zagen en er oprecht als christen over spraken. Anderen zagen het niet. Misschien leefden ze teveel op een afstand. Misschien zagen ze slechts één kant. Misschien kenden ze de gevoelens van de zwarte mensen niet. Misschien hadden ze een verkeerd oordeel gevormd, zoals zo vaak gebeurt. Maar kiint u van ons vragen, is het goed van ons te vragen om iets niet te doen, wat we al eerder hadden moeten doen en dat nog steeds kan worden gedaan? Daar gaat het om. Dr. Setiloane: Denkt u dat het nog kan? Prof v. d. Berg: 'Ja, dat denken we.' Dr. Setiloane: 'Als zwarte Afrikaan geloof ik niet dat het nog kan. Op dat punt verschillen we dus van mening. Ik zeg niet dat de Afrikaners zich nooit zullen bekeren. Ik ben niet voor niets Methodist. Bekering is altijd mogelijk, voor ieder mens, op elk tijdstip als God het wil. Daarin geloof ik nog altijd. Maar ik meen dat u het toch werkelijk verkeerd ziet. Dit is al veel eerder de filosofie van de Wereldraad van Kerken geweest. Al in 1954 heb ik Visser 't Hooft de mijne voorgelegd en onze wegen gingen toen uiteen. Hun gedachte was dat ze de Afrikaners zouden bekeren, hen gelegenheid geven in het buitenland te gaan studeren. Dat is nu twintig jaar geleden en nog steeds houden ze ons onder de duim. Daarom gingen sommigen van ons na Uppsala uit de Wereldraad. Ik was in Birmingham, toen in Nottinghill over racisme werd gesproken en werd toen uitgenodigd om te komen. Ik zei: ik kom niet tot jullie spreken over racisme. Jullie moeten nu begrijpen hoe wij erover denken. Dit is niet bedoeld als een krasse uitspraak en ik zeg het ook niet omdat ik tegen iemand persoonlijk iets zou hebben, maar omdat wij er vanaf onze geboorte mee te maken hebben gehad. Ikzelf m'n hele leven als predikant en dat is ongeveer 24 jaar.' (De Zuidelijk-Afrika-commissie van de VU en de commissie-buitenland beraadt zich nu op wat er moet gebeuren.;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen