VU Magazine 1975 - pagina 460

]^ magazine 18 mate onverkwikkelijke resultaat is, dat bij de komende kabinetsformatie de christelijk partijen, wil men tot een normaal kabinet komen, gedwongen zijn óf naar liberale óf naar socialistische zijde rekening te houden met veel krachtiger eisen van de wederpartij, die nu eenmaal op de wip zitten". Ook al was de gelegenheid sinds 1925 (Vaticaan-crisisKersten) niet meef benut, sinds 1922 (invoering van vrouwenkiesrecht) had de vorm ing van een uitsluitend op KVP, ARP en CHU steunende coalitie voortdurend tot de mogelijkheden behoord. Het kón desgewenst, hoe krap de meerderheid soms ook was. En dan versterkte de o n derhandelingspositie van de christelijke partijen. De verkiezingsuitslag van 1 959 deed dit alternatief echter wegvallen, vooral door de teruggang van de protestant-christelijke partijen. Daarmee doemde voor een scherpzinnige analyticus als prof. Duynstee een schrikbeeld op. Een uitsluitend christen-democratisch alternatief kon (naar BtJCD£ JAARCANC M.MMi% \ MII)D£K n t B I l A U Duits model) de kiezer niet meer geboden worden als deze ontwikkeling aanhield. De KVP— in het centrum — zou dan voortaan moeten kiezen tussen PvdA als coalitiepartner of de (groeiende) VVD met alle risico's van vleuVoor (l«i, «oriog twüttten v.-li in Nederland T<i3cïiil!n»d« Pn>thik t:»! Houding M J moeten wordwi E<^M*ld. K*ir o i a t w/ttgel-verlies. En wat zou het lot van de KVP zijn als de keus l?a(3r.t-Ch.-)v«-|,jk.e p«r:;*o. De voornMowM wnrtri d e Antt-RïvotiilQlnö i»< d e Ano-Revolutiofiafrc pamj, wil itj naar fcimr be5fB»dea porti( en d^ Cïiffettii)k-H*»lörtKhc U'.te, Los dcjjvac .tc.-eo, d=li iniecifeivr dan d ; lüCsw (arcii voot 1 ^ ) (jicicbtcdd«v ARP of CHU niet zou aanstaan? De kans was groot als lüUoRJire Mooiit.-3 u S o a i ü Cinifecen die po'iadt dafetcx» wjren CTI die 1^1 ci-or(;n wilden aan den itrijd voor rüeowe looaudMpptjvonoiOB, Wij fleloovtrn. dat d e Aoti-RovolutlonAtfi panij d*£e Vutt. proRomme na de val van het kabinet Drees zou aansturen op At Mtrubu» tiu ewK ( k s r a dn» weet rfKa eandkiaw nrci bon tXioa blwnöi aan 3 « i kunne». Hiidorbch yeriUartaar waf d « e dttuaöe wc!, bavrcditjtsd was M ^ JiM iï d e vntig of hft oir? ' e d beter J« ia « e o r « H t t een rooms-rode coalitie. Prof. Duynstee meende dat een i^ a i d . svAaiiA dan bwgten d e Ana-Rciisfiitiooalfc pxr\\\ om^-jitte d « Dtze totïtaad behoort nJct «aug te keeren. He( l o u groorte toe^wnst ijwt ifiri téx <at ntnclSifii* s-rageti wg«iiiocl t e ^ i a n . dergelijke ontwikkeling, waarbij de KVP gescheiden zou tlwiKutiJüd ïljn ftjn na vi)f ^aar b e ï t i ö n g £n sugncectng '^n h«t Het b oft» bekend. da5' men to vocaaamiaande kiii>9«n d k » normale pt^tieli* leveti wwjtrtwa -«.-thoudSr-ö^n van woorfjeen iö p«t!( dsar evifr^'M cv«r denkt. het Jfiren ce röcpeo. <J(c retdj loen ei» onbevprdigend wwdeo Nog !n ewï rc<;rat<; païdi^aöc werd dit opcnlqk vcrkUwd. W ^ worden van de beide andere christelijke partijen voor de « e t t n dat v*Isn bwlt^n dW part*) iitc-elidc b«0tiÈt*ii. KVP rampzalig zou zijn. Het zou ,,een tijdbom" leggen ,,onder de staatkundige eenheid der katholieken". Vurig bepleitte de op de rechtervleugel van de KVP opererende Duynstee om een scheiding te voorkomen met de beide belangrijke protestants-christelijke partijen. ,,Ook II trouwens om redenen van een politieke taktiek en van bevordering van goede verstandhouding is het o.i. van vitaal belang, dat men voorkomt, dat divergenties ÏB J946 hehbeti optimisten gedachi aan de mogelijkheid van lusie van JiRP en CHU. De ontwikkeling der laatste jaxen heelt v/el talgaan ontstaan gedurende het verdere verloop der gewezen, dai daal niets van terecht kon komen. Wel werd besloten^ besprekingen tussen de drie christelijke partijen onder„coaiacl" met elkaar te onderhouden. Wij verklappen echter geen ling. Naar onze mening dienen deze drie christelijke geheim, waaneer we zeggen dal ook hiervan weinig ferecJii is gekomen. Alleen reeds het ieii. dat de Kiesvereniging Woerden in een voorstel partijen dan ook tevoren een onderling akkoord te beaan de Algemene Vergadering der CHU op 8 April jJ. in/ormeerde, reiken omtrent het aanbod dat zij gezamenlijk zouden of aan dit beslait uiivoering was gegeven, zeg! genoeg. Hoewei de om-, sfandigieden zeAer tot een goede vorm van confacf nopen, blijkt zells\ moeten doen aan de PvdA enerzijds en aan de V V D andit dus moeiJijJt ie verwezenlijken. Zijn de bouten dan nog steeds zo\ derzijds". (De Maasbode, 14 maart '59) De Samen-uit- j verstard, dat de beide grote Christelijke partijen niet nader tot elkaar '• kunnen komen? samen-thuis-gedachte was geboren. Romme's spreekbuis. De Volkskrant liet aanvankelijk na de verkiezingen echter weten dat een herstel van de oude antithese als blijvende toestand toch ook niet aanlokte. De herinnering aan de tijd tussen beide wereldoorlogen was niet al te best, mild uitgedrukt. dxi w K n u n o g d* A R d e boient-?on aoi v o o r e n i n d e ©ne p r o t e s u n u e p a r t t j . In de emancipatie-periode (schooi-strijd) hadden proF r e u J e "Wuewaalï o n d ^ r c t r e s p t , d M * ^ u a t k u n d i ^ - g e r c f o r m e e r d e Pai^U. d i e ir (Je- g r o t e jprotestajits* p a r t y <>& haai testanten en rooms-katholieken goed kunnen samenp i a a t s KW m o e t e n eindpB, d e %Tou« (Van onze correspondent) „ w s e r t niet i*lle*ii « » h e t o p e n b a " ^ ie ook ï a n ii« McTnlnw. M P O W I DEN HAAG, 4 febr, — Negen leidende fi:euren uit de Christelijke wv eeni . iml caha riatpti werken. Daarna ging het mis. Hoe dat ging beschreef dr. Xteaen m e i m e d t w e c k i m Hstorische Unie hebben — in een boeltje getiteld; „Een getulgeniR. 'ran lie AR- *r. C H - v r c w w e n , m a a r m w zal d e fijjen vetbledcn .naai G. Puchinger in 1969 in zijn dissertatie ,,Colijn en het v'aarom wij CH zijn en blijvon" — de plannen voor een fuKie met de dp iitembiia ieSGP-vroiiw g a a n . ÜH \* e e n w o r u l e r nii-Revolutionaire Partij van de hand gewezen. 0c een is feller in l i j k e v p r f u n l n j ^ Men k a n d e k l o k niK teriLg ï c U e d " . D r K i u i i e n b ^rffwyulonfac ijn afwijzing dan de ander, maar geen van de schrijvers wil een fusie einde van de coalitie". Na 1925 boterde het allertwiPirt". d a t rte C « U in (te p n t k p dit ogrnbUk. Prof, Van Nifiiik conciudeenf .Xon het niet verstan- „el^eii tiache p o l i t i e k v o e r t . B i j v o o r b e e l d ; h e (OiïsMjwent T a s t h o u d c i j a a n ife hred>? b a minst tussen de drie confessionele partijen. In 1939 ig zijn eerst maar eens af ie warhten welke vleugel der ARP hetXis. P o U e m a voftgt e r a n d e r * v o o r eiaat dezor }>artij gaat bepalen? Niemand verlooft zich of gaat (mu- b p e ' dXlr e n a a n io#: h e t o n t b r e k e n v a n „frae ]t!e-dWBng"; d « vrl.jbeirt v a n etonln»! t«i brachten de rooms-katholieken tweemaal een kabinet zen met iemand, die hij niet terdege kent" o p ï l o b t c v a n Plgcn m i n i s t e r s . dti IxjJHIi ".ld .„ ^-.?,.,;.7;...-^!"' van Colijn ten val, het eerste vanwege diens economi- ra>';;... sche inzichten op het punt van de werkloosheidsbestrijKAMERLEDEN DISCUSSIËBEN IN VELSEN: ding. De anti-revolutionairen waren ziedend op de rooms-katholieken. Algra meende zelfs ,,De R.K. zijn bezig, zich sterk van het overige deel van het Nederr ü flirt, ;3S4 p „.»;^»»«»«....„v. .„ landse volk te isoleren" (Bouwen en Bewaren, 14 juli ROOLVINK: BEERNINK: '39). Maar De Maasbode (r.k.) schreef: ,,De Katholieken 't kan niet hel móet hebben één troost, zij hebben gestaan aan de kant der fe* tp^mra En «tn v^rswaniai; Ie V^ff, ittu mr.B.K.1, tttuSoMi armsten. Al moge dit niet de voordeligste kant zijn, het ^rirïlrfrtfer C B l ' ta de T f f « A K M M T ) « de IMVC B , « « « b M c (».r^ M Tn-w^e K W H M ) het «ew^d vc«T4m. is voor christelijke staatslieden de beste kant". tip h t t cestiW* bster d w ••*HL Ben W ^ «ax^i^ sexk wM-* feïf' icGOï-^IKKr B i of^b^e^lHEê « ^ g o d a S e o t i p » omkbm abt bét Colijn zelf leest de anti-revolutionairen op een CentralenConvent voor wat Abraham Kuyper in 1879 over de

Colijn en Slotemaker * op één podium

7940 K>l

B^^^^^J^Uf%

NAAR EEN PROT. CHRISTEUJKE VOLKSPARTÜ

7953 'êl loii het mooi lijn, als we

^Bgeren over verhouding A.B..-CM. (1)

samen konden optrekken

Leidende CH-figuren voelen niets f i ^ o S voor één protestantse groep Fusie met AR afgewezen

Eén prot. partij mogelijk?

1964

»ssaiï^^

i^M

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen