VU Magazine 1976 - pagina 462

magaune 20 tot stand gebracht wordt, hebben terecht begrepen, dat de bolsjewiki aan ons. Christenen, iets te zeggen hebben. Zij verstaan, dat het hier gaat om de aardse gerechtigheid, die op de een of andere manier toch met het Evangelie van Jezus Christus te maken moet hebben." Het boekje treft de C.P.N.-recensent „door moedige erkenningen, die uit de kringen, waartoe de schrijver behoort zelden tot ons komen." Een bespreking krijgt voorts: „Catholicisme en communisme" van Robert Honnert, die betoogt „dat niet door wederzijdse tegenstellingen te verdoezelen, maar door zich van deze bewust te worden en vreedzaam naast elkaar te laten staan, een overeenkomst tussen Katholieken en communisten mogelijk is over de elementaire behoeften van het leven." Geciteerd wordt Maurice Thorez van het Franse Volksfront, die een speciale oproep tot de Katholieken heeft gericht. „Wij reiken je de hand. Katholiek, arbeider, bediende, ambachtsman, boer, — wij, die wereldlijken zijn, — omdat je onze broeder bent en omdat je evenals wij dezelfde bekommernissen hebt." Honnert behoort tot de jongere katholieken, die positief op deze oproep reageerden. „Ik kan niet vergeten dat achter deze (communistische) leerstellingen nog mannen staan — mannen die ik ken, kameraden die ik lief heb, die ik bewonder, — belangloze, sobere, krachtige mannen. Welnu, als deze mannen ons de hand reiken, dan zouden wij een verschrikkelijke verantwoordelijkheid op ons nemen, indien wij het hoofd afwendden of deden alsof wij niets zagen.

,,Mussert of Moskou" Enig resultaat heeft de C.P.N, in de vooroorlogse jaren niet geboekt met „de politiek van de uitgestoken hand." De beeldvorming over het communisme werd veel sterker bepaald door Stalins zuiveringsprocessen. Een verkiezingspamflet van 1937 van Sneevliets Revolutionair Socialistische Arbeiderspartij spreekt over „de beul" Stalin. Eerst in 1956 zal de Russische partijleiding dit beeld bevestigen.

De verkiezingsuitslag van 1937 is de verwerping van de keus „Mussert of Moskou" over de gehele linie door S.D.A.P., C.D.U. (Van Houten), V.D.B, en de katholieke en protestantse partijen. „Eén pot nat", heette het in een N.V.V.-krant over communisten en nationaal-socialisten. Eenheid door Democratie roept op om noch communistisch, noch nationaal-socialistisch te stemmen, maar democratisch. De N.S.B.-aanhang van 1935 slinkt tot bijna de helft, de C.P.N, verliest een van de vier zetels; ook de later door de Duitsers gefusilleerde Sneevliet verliest de ene zetel van de R.S.A.P. De communisten blijven volledig in het isolement. De R. Katholieke Staatspartij ondervond in de verkiezingscampagne steun bij scherpe pauselijke afwijzingen van communisme en in grote oplagen verspreide kranten van de Katholieke Achtie „ Voor God". Ook het nationaal-socialisme wordt daarin veroordeeld, maar primair toch het communisme. De A.R.-partij doet de C.P.N, terloops af, al bleef de gewijzigde opstelling niet geheel onopgemerkt. „De Communistische Partij heeft zich opgeknapt met een schapenvacht om zich aangenaam voor te doen bij de kiezers. Voor de kerk, waartegen de communisten nog kort geleden de vuist balden, maken zij nu — met de gebalde vuist in den zak! — een diepe buiging, want zij beweren tegenstanders te zijn geworden van geloofsvervolging. De C.P.N, „waarborgt" (!) zeffs absolute vrijheid van godsdienst en geweten. Het Communisme haat de Kerk evenals de Christelijke school en elke andere Christelijke levensuiting met doodelijken haat. Alleen op bevel van Moskou hebben de Sovjet-knechten in Nederland tijdelijk hun wolvennatuur bedwongen, en veinzen zij de zachtheid van een lam"' De afstand tussen het milieu waaruit de C.P.N, stemmen trekt en dat van de A.R.-partij is onmetelijk groot. Van enig persoonlijk contact is geen sprake, zelfs niet door middel van debat. De top van de A.R. kent de communistische kamerleden (o.w. Lou de Visser, die volgens een N.S.B.-verkiezingskrant gezegd zou hebben: „Nee Mussert nooit! Dan liever Colijnl"), maar daarmee houdt het op. Dat nationaal-socialisten

MUSSERT OF MOSKOU De nationaal-socialisten houden de kiezers bezig m e t de leuze „Mussert o£ Moskou". Nu, het is alles lood om oud ijzer. Het is koekoek één deun. Let maar op. In do eerste pisats het beginsel. Beiden gaan er van uit dat de Staat alle macht moet hebisen, en dat die macht aan êc'n m a n moet worden gegeven. Zonder controle van het parlement enz, enz. Maar ook de methode is dezelfde. Beiden trachten zij zich staande te houden door d e terreur. Wie de nat. soc. tegeiispieekl gaat in Duitschland n a a r 't concentratiekamp en wie de communisten tegenspreekt gaat in Rusland naar Siberië, ledereen heeft slechts te loven en te prijzen w a t de regeering doet en anders kom je in *t gevang. Beiden ook hebben dezelfde moraal. E n het nat. socialisme èn h e t communisme gaan beiden v a n d e moraal uit: W a t in het voordeel der beweging Is, is goeJ. Dit is de epnige maatstaf. Hooijsr wet kennen zo niet. En als ze zeggen van wél, dan doen ze dit ten b a t e van de „beweging". Beiden tenslotte in aard en wezen Godevijandig- Zie n a a r Rusland, w a a r de godloozc beweging v a n Staatswege wordt begunstigd. Zie naar Duitschland, w a a r m e n de K e r k tegenstaat, de jeugd in een sfeer brengt.

Uit AR vefki^rtgskrant '37

Komt over de hoofden van de lïoUUeke leiders. (lie zoo de harten Tan taan TolgfHngen met h a a t en venijn hebben vergütlgd.

MUSSERT OF MOSKOO Nee! Mussert noclt! Dan ü e r e r ICoakoal ken baUzachle predikanteii, delaitiabm «a cultuurmodderaars. Nee, Mussert nooitl dan Uerer CoUi»' bulkt IJOU de Visser.

MJSSLRT OF nJE>KOU.

A V/ILN KiEST CU .N10379

Nee, Mussert nooit, liever Moekon ook nleL Is er geen anderen weg? Kunnen wtj bat zaakje niet laten zooals bet la? Voor de werkloozen en het arbeidende ToDt is het wel niet plezierig, maar wl] hebben h e t Ln Nederland zoo slecht niet, zeggen de parlementariërs. Mussert of Moskou! Mussert wint, dat weten de Natlonaal-Soela^ listen! meer mogelijk liin. Omdat in dien staat „het recht van den sterkste" geen wet meer zal zijn. Arbeidskracht en kapitaal tezamen zullen in den nat. soc. staat dienen de volksgemeenT»^^^t'

^T

TÏ'Pt

KERKEN BRANDEI

Uit NSB-verkiezing krant'37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen