VU Magazine 1976 - pagina 205

W} magaTJm 27 Het karakter van de v u en de doelstelling zelf, zijn binnen deSRVU veel minder druk besproken onderwerpen. Het bestaansrecht van de VU als bijzondere universiteit wordt niet ontkend of aangevochten. Middelkoop moet de eerste student nog tegenkomen die staande wenst te houden, dat het karakter van de VU op zich, tegen de belangen van de studenten zou indruisen. Persoonlijk meent hij, dat het hebben van een doelstelling een goede zaak is voor een universiteit, ,,in die zin, dat je elkaar ergens op kunt aanspreken als leden van de universitaire gemeenschap". Een andere vraag is, of de VU, bij alles wat er in de samenleving aan het veranderen is haar huidige identiteit kén handhaven. „Ik vind dat we dit opnieuw moeten gaan bekijken en dat niet al te angstig moeten doen. Dat is ook wel een beetje de opstelling van de werkgroep-doelstelling. De nota van de werkgroep

mag je toch wel zien als een poging om een aantal regelingen soepeler te maken. Er zou nietzozeer moeten worden gelet op de formele bepalingen die waterdichte garanties zouden moeten creëren. Dat zou een terugkeer betekenen naar de bolwerk-gedachte. Ik heb meer sympathie voor opvattingen, zoals die door de secretaris van onze werkgroep (mr. H. van f^née\) met verve naar voren zijn gebracht: laten we maar geloven in de kracht van de centrale gedachte. Hetgrappigewas, dat in de werkgroep de discussie eigenlijk ging tussen diegenen die meenden dat je aan een gedemocratiseerde universiteit geen enkele verklaring zou moeten vragen; dat je het bijzondere karakter van de universiteit niet zou moeten trachten te garanderen met juridische reglementen en degenen die toch nog wel een vorm van reglementering wilden. "

Mevrouw Hannie van Leeuwen (bestuur Vereniging):

Doelstelling objectief onverenigbaar met CPN-statuut landspolitiekenwatzezegtover Bakker (CPN) kan illustreren hoe ze zich zou opstellen tegenover een communist wanneer die zich voor een leidinggevende- of bestuursfunctie aan de VU zou aanmelden: afwijzend. Niet dat iets degelijks zich tot dusverre heeft voorgedaan, maar, zegt mevrouw Van Leeuwen, ,,naar buiten toe zijn bepaalde suggesties gewekt en daar kent men niet de subtiele onderscheidingen die hier aan de VU bestaan. Als bestuur van de Vereniging hebben we de verantwoordelijkheid voor bepaalde benoemingen. In het land zijn de vragen gerezen, of communisten benoemd kunnen worden in besturende of leidinggevende functies, dan vind ik, datje als bestuur duidelijk moet uitspreken, dat iemand die lid is van organisaties die objectief gezien onverenigbaar zijn met de doelstelling van de Vrije Universiteit, niet kan worden benoemd". Objectief gezien, dat w i l zeggen: wanneer je VU-doelstelling legt naast CPN-statuut, dan is er, volgens mevrouw Van Leeuw e n maar één conclusie mogelijk: ze sluiten elkaar uit. „En dat heeft dan niets te maken met slecht denken over anderen, of elkaar de maat nemen. Het gaat me om een objectieve beoordeling en een bestuur kan het alleen maar zo bekijken".

Hannie van Leeuwen

,, Marcus Bakker en ik gaan in de Kamer niet bepaald zachtzinnig nr)et elkaar om, maar we hebben gemeen, dat we van elkaar precies weten waar we staan. Ik heb er een hekelaan, wanneer je een ander, uit een verkeerd soort omzichtigheid zó benadert, dat je hem niet serieus meer neemt", aldus mevrouw Hannie Van Leeuwen, bestuurslid van de VU-Vereniging en lid van de Tweede Kamer voor de AR P. Een gesprek met haar over doelstelling en CPN-ers kent— datzal geen verbazing wekken — hier en daar uitstapjes naar de

Maar wat zou de subjectieve houding moeten zijn tegenover studenten die een tegenstelling tussen het een en het ander niet zo duidelijk blijken te ervaren? „Ik begrijp wel, dat jongeren in verlegenheid kunnen worden gebracht door christenen die zich in hun politieke keus aan de kant van de gevestigde orde hebben geschaard. Ik zie best, dat ze dan tot een andere mening kunnen komen en daar zal ik graag en veel met hen over praten. Maar dat laat onverlet, dat ik als bestuurslid een stuk duidelijkheid moet scheppen. Ik zou hen dan ook zeker niet naar de mondpraten, daar hebben ze niets aan. Als iemand tegen mij zegt, dat hij voor het communisme en als zodanig voor het lidmaatschap van de CPN heeft gekozen en dat dat samen kan gaan met het christendom, dan mag ik zeggen, dat dat mijns inziens niet kan. Ik neem hem ernstig in zijn lid zijn van de CPN en als bestuurder zal ik zo'n man

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen