VU Magazine 1977 - pagina 260

nuigame38

schreef ik: ,,het zou wel eens kunnen dat op belangrijke punten geen eensgezindheid bereikt zal worden. Wat het resultaat betreft, moeten de verwachtingen niet te hoog worden gespannen". In feite liep echter alles boven verwachting goed. Maandagmorgen kwam het concept van het memorandum aan de orde. Er was een lange rij van sprekers en er moest met een stopwatch en een bel gewerkt worden om ze allen hun kans te geven. De kritiek op het concept was echter niet fundamenteel. Meer kritiek kwam er maandagmiddag op de rapporten van de vier groepen. Besloten werd toen om aan deze rapporten een onofficiële status te geven en niet te streven naar ïianvaarding door de hele conferentie . Toen dinsdagmorgen het verbeterde concept van de slotuitspraak op tafel kwam, waren er nog slechts kleine opmerkingen en aan het eind van de morgen werd het belangrijke moment bereikt dat deze slotuitspraak met algemene stemmen werd aanvaard. Een wonderbaarlijk succes gezien de samenstelling van de conferentie. Uiteraard vond niet iedereen al zijn eigen opvattingen in het memorandum terug, maar men verenigde zich toch op een stuk dat bepaald niet als een vaag compromis beschouwd kan worden. Dinsdagmiddag werd er nog wat geschaafd aan de rapporten van de vier groepen betreffende specifieke relaties met andersgelovigen. Tegen zes uur 's avonds konden de zaken als afgedaan beschouwd worden. Dat liet ons op de slotzitting op woensdagmorgen vrij voor de sluiting van de conferentie. Na een concluderend woord van de voorzitter sprak monseigneur Rossano namens de katholieke deelnemers een woord van dank voor de genoten gastvrijheid en van grote waardering voor verloop en resultaat van de conferentie. Een indrukwekkende eredienst vormde het definitieve slot van de bijeenkomst.

Een stap vooruit De conferentie van Chiangmai moet gezien worden in de lijn van eerdere aktiviteit en bezinning van de Wereldraad van Kerken over het vraagstuk van de dialoog. In 1971 is tijdens een vergadering van het Centrale

Aan de voorzitterstafel dr. D. C. Mulder, naast hem dr. S. J. Samartha.

Comité van de Wereldraad een zogenaamde voorlopige leidraad voor de dialoog opgesteld. Daarna is een lange reeks van aktiviteiten ontwikkeld, dialogen zijn georganiseerd met joden, met moslims, met hindoes en boeddhisten, met aanhangers van traditionele religies en ook tweemaal een dialoog tussen aanhangers van meerdere religies met elkaar. In Nairobi is toen in 1975 op zaak van de dialoog opnieuw aan de orde geweest. Vergeleken met Addis Abbeba was Nairobi een stap achteruit. Er heerste veel misverstand en onzekerheid rondom de dialoog. Chiangmai zou ik willen zien als twee stappen vooruit vergeleken met Nairobi en dus als één stap vooruit vergeleken met Addis Abbeba. Als voorzitter heb ik op de slotzitting geprobeerd een voorlopige indruk te geven van de resultaten van de conferentie. Ik noemde vijf punten: 1) We zijn er in geslaagd een goed leesbaar memorandum op te stellen met vermijding van al te veel theologisch jargon en we hoefden daarbij niet te vervallen in de trant van Nairobi, toen er noodgedwongen voortdurend gezegd moest yvorden: sommigen denken dit, anderen dat. 2) We hebben grondig nagedacht over de vraag wat we bedoelen met ..community'" (samenleving) als we spreken over dialoog-in-samenleving. Allerlei misverstanden over de belangstelling van de Wereldraad voor een wereldsamenleving - als

zou er gestreefd worden naar één wereldregering - zijn weggenomen. 3) We hebben duidelijker dan te voren de idee van de dialoog met andersgelovigen of andersdenkenden in verbinding gebracht met de idee van het samen-leven van mensen met elkaar. 4) We hebben ook beter de verhouding gepeild tussen dialoog en zending. We zagen in dat dialoog niet naast of tegenover zending staat maar dat dialogische openheid voor de medemens zelf een aspect moet zijn van het getuigenis van een christen omtrent Gods liefde voor mensen. 5) We hebben enige vooruitgang geboekt in de bezinning omtrent de specifieke relaties met bepaalde gesprekspartners. Hier zal nog veel werk moeten worden verzet, vooral door regionale kerken, maar de afdeling van de Wereldraad voor de dialoog (D.F.I.) kan stimulerend en coördinerend bezig zijn. De bedoeling is dat de rapporten van de Chiangmai-conferentie nu worden toegezonden aan de lidkerken van de Wereldraad en aan geïnteresseerde personen, christenen en niet-christenen. Om hun commentaar wordt gevraagd. Dat commentaar zal dan worden verwerkt door D.F.I. en als alles naar wens verloopt, zullen de stukken begin 1979 worden voorgelegd aan het Centrale Comité van de Wereldraad. Wellicht zal dan de voorlopige leidraad van Addis Abbeba door een meer definitieve vervangen kunnen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen