VU Magazine 1977 - pagina 195

^s^

MU magazine 17

lijk het anti-revolutionaire deel ervan. „Wij zijn niet zo huiverig voor een stuk verdergaand gemeentelijk beheer van onroerend goed en wij begrijpen ook de huiver in confessionele kring hierover niet." En daarna werden de chr. fracties aangesproken vanuit de Bijbel; „Immers reeds in het oude testament staat geschreven, ik citeer Leviticus 25 vers 23. „En het land zal niet voor altijd verkocht worden." en „En als het verkocht is, keert het maximaal 7 maal 7 Jaar bij de bezitter terug in het Jubeljaar." Zo zorgde het oude testament voor een min of meer rechtvaardige verdeling van de beschikbare grond. In onze tijd zijn de Mozaïsche oplossingen niet bruikbaar, maar één ding staat echter vast, natuurlijk dat we door de eeuwen heen altijd geworsteld hebben ten einde het beheer van grond, een per definitie onvermeerderbare zaak, op een sociaal verantwoorde manier te regelen. " Ook de opmerking, vlak na de kabinetscrisis van Den Uyl dat het erg goed zou zijn wanneer sommige mensen in den lande er de komende zondag voor en na kerktijd nog eens over na zouden piekeren, kan moeilijk anders uitgelegd worden dan als een opwekking totchristelijke bezinning op de grondproblematiek. Mevr. Salomons verwees bij de aanvang van de debatten het CDA ook naar uitspraken in 1891 van Abraham Kuyper die het absolute eigendomsbegrip een dwaling van de Franse revolutie noemde. Ons beheer is slechts rentmeesterschap. Inderdaad maakte Kuyper bij de opening van het eerste Chr. Sociaal Congres een principieel onderscheid tussen roerend en onroerend goed. landbezit en los bezit over éénzelfde kam te scheren, moet indruisen tegen de ordinantiën Gods "... In 's Heren wetgeving voor Israël vindt ge voor het landbezit dan ook wel terdege een geheel afzonderlijke regeling. De vruchtbare akker is door God aan heel het volk gegeven, opdat alle stam in Israël er op wonen en er van leven zou; en elke agrarische regeling die met deze stellige ordinantie n i e t rekent, verderft „land en luyden". Dit kon op Koekoek (Boerenpartij) slaan, die in het debat op 3 maart, daarmee inderdaad niet rekende.

„Wij hebben, toen wij in de politiek gingen, in ons beginselprogramma gesteld dat wij de eigendom erkennen. Die eigendom geldt voor ons ook voor de grond; dat maakt voor ons geen verschil. De grote partijen maken wel verschil als het over de eigendom van een fiets of auto gaat. " Reeds bijna een eeuw geleden fulmineerde Kuyper in Ons Program tegen het heidens-Romeins eigendomsbegrip „waar onze wetten thans meest op rusten". Dit o.a. om uit te leggen dat het geen daad van communisme genoemd mocht worden wanneer de overheid een deel zou opeisen van de waardestijging van onroerend goed als gevolg van overheidshandelen. Het van leer trekken tegen het Romeinse eigendomsbegrip en dat van de Franse revolutie is een oud gebruik in a.r.-kringen. In 1909 verscheen aan de VU een proefschrift van dr. W. A. van Es „De eigendom in den Pentateuch" (de eerste vijf bijbelboeken), waarin dit gebeurt. Veel meer overeenkomst — althans op het eerste gezicht — zag dr. Van Es tussen de eigendomsregeling in het oude testament en de theorieën van het socialisme en het oude Germaanse recht, waarin althans voor wat betreft de grond uitgegaan werd van „een bepaald communistische regeling van de eigendom". Dr. Van Es meende dat het gemeenschappelijke bezit in de scheppingsorde rust, maar deze zienswijze werd later bestreden door VU-hoogleraar P. A. Diepenhorst m.,De Eigendom" (1933). Sinds jaar en dag wordt in reformatorisch Nederland de idee van de absolute eigendom gerelativeerd met het begrip „rentmeesterschap". Het woord „rentmeester" leek de Statenvertalers van Dordt de meest passende vertaling voor het Griekse „oeconoom", een benaming waarmee soms een toezichthoudende slaaf werd aangeduid, soms een financieel beheerder en ook wel een ambtenaar. Ook in overdrachtelijke zin wordt het woord „oeconoom" gebruikt, soms voor de apostelen, soms voor de opzieners, soms voor alle gelovigen. (R. Schippers in de Chr. Encyclopaedie). VU-hoogleraar dr. B. Goudzwaard gebruikt het begrip „rentmeester" thans veelvuldig in waarschuwingen tegen het westers vooruitgangsidee (zie VU-Magazine, maart'72). De typische a.r.-uitdrukking werd ingebracht in het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen