GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1977 - pagina 412

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1977 - pagina 412

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

magame 14

Prof. dr. R. Schippers neemt afscheid

„Gereformeerden moeten eenvoudig zijn en blijven jy Het duurt nog enkele jaren voordat de VU 100 jaar bestaat, maar al langer dan een halve eeuw VU heeft de thans 70-jarige prof. dr. R. Schippers er op zitten. Vrijdagavond 11 november neemt hij in een bijeenkomst in de Keizersgrachtkerk in Amsterdam afscheid van de Theologische Faculteit, waar hij in 1924 werd ingeschreven als student en waaraan hij vanaf 1950 als hoogleraar was verbonden. De tijd acht prof. Schippers ook gekomen om het voorzitterschap van de commissie van redactie van VU-Magazine over te dragen (opvolger wordt prof. dr. Joh. Blok). Aanleiding dus volop voor een terugblikkend interviewtje met de scheidende hoogleraar, die bij het gereformeerde publiek vooral bekendheid verwierf met zijn boek ,,De Gereformeerde zede" (1954). Prof. Schippers: ,,'t Was het cadeau voor mijn vrouw toen we onze zilveren bruiloft vierden in 1953. De mensen zeiden destijds, dat ze er een gevoel van bevrijding door kregen. Ze begrepen waarom ze iets niet hadden gemogen en waarom het eigenlijk geen zin had dat vol te houden. Er was gauw een tweede druk in 1955, maar toen was 't ook meteen bekeken, want zeden en gewoonten, cultuurpatronen wisselen zo snel. Na die tijd heb je de televisie gekregen en daardoor is de hele zaak drastisch veranderd." ., Verandering'' is het woord dat nogal eens komt opduiken in het gesprek. In 1924, op 17-jarige leeftijd werd de predikantszoon ingeschreven aan de VU, nadat hij eerder het gymnasium in Dordrecht en het Marnix-gymnasium in Rotterdam had bezocht. Prof. Schippers: ,,Na m'n eindexamen kreeg ik van m'n vader de Gemene Gratie te lezen en toen ik ,,propjes" had gedaan, kwam de Encyclopaedie der Heilige Godgeleerdheid van Kuyper aan de beurt. Ik meen van die gereformeerde lectuur veel opgestoken te hebben, o.a. dat de christen in alle ootmoedigheid en nederigheid, die erbij hoort, 'n grote mate van zelfbewustzijn kan en moét hebben. Wat de Friezen dan zeggen: wij Friezen knielen alleen voor God. Souvereiniteit in eigen kring. Het idee dat de overheid zich niet te bemoeien heeft met wat tot je kring behoort. Dat heeft mij wel wat gedaan toen, op m'n zeventiende jaar". Na z"n studie was prof. Schippers predikant in Drachtstercompagnie, Wanswerd, Rotterdam en Amsterdam-Watergraafsmeer. In 1950 werd hij hoogleraar aan de VU. Aan tal van bladen was hij in de loop

der jaren als vast medewerker of redacteur verbonden: 1953 De Reformatie (van prof. Schilder), 1940 Pro Ecclesia, 1946 Bezinning, 1958 Belijden en Beleven, 1963 Geref. Theologisch Tijdschrift, 1964 Regelrecht (thans opgegaan in Voorlopig), 1971 VU-Magazine. Voorzitter was hij o.a. van de Stichting Geref. Sociologisch Instituut, van de Nationale Contactcommissie voor Gezinsbelangen, de Stichting voor Geref. Sociale Arbeid, de Nationale Raad voor Maatschappelijk Werk en het Koningin Julianafonds. In 1964-65 was prof. Schippers rector-magnificus van de VU en in 1970 voorzitter van de Voorlopige Universiteitsraad en van de commissie die de uitgave van VU-Magazine voorbereidde. Hij zag de VU groeien van een klein universiteitje van 14 hoogleraren en 295 studenten, die dreef op de theologische faculteit tot een enorm bedrijf met 185 hoogleraren en 12.0(X) studenten (waarvan 454 theologie), van een universiteit die geheel betaald werd uit contributies tot een bedrijf dat thans jaarlijks 250 miljoen vergt uit het budget van Onderwijs en Wetenschappen. Vertrouwd in al die jaren is gebleven het verschijnsel van VU-studenten, die beroering veroorzaken met opvattingen en gedragingen niet passend in de gereformeerde traditie. In hetjaar 1924, toen prof. Schippers als student werd ingeschreven, was het net weer raak geweest. Het was het jaar waarin kerkelijk gereformeerd Nederland in rep en roer geraakte door de opvoering door VU-studenten van Querido's toneelspel ,,Saul en David". In de kerkbodes woedde een storm van verontrusting, maar de VU-leiding zelf maakte aanvankelijk de indruk niet zo zwaar aan de zaak te tillen. Op Colijns aandringen sprak men, om het geschokte vertrouwen bij het van toneel afkerige kerkvolk te herstellen, echter toch zijn leedwezen uit over de toneelvoorstelling, als zijnde niet passend bij de gereformeerde zede. Enkele maanden later wordt de 17-jarige Schippers ingeschreven als student. Zowel met het begrip .,gerefor-

meerde zede" als met de zorg voor de vertroiiwensrelatie tussen VU en gereformeerden, zal hij vele malen in zijn leven te maken krijgen. De entree van prof. Schippers aan de VU viel in een tijdperk waarin tal van veranderingen in de lucht zaten. Het Geelkerkenconflict (1926) wierp zijn schaduwen vooruit. Prof. Schippers:,JHet ging om de erfenis van Kuyper (in 1920 overleden), wat daarmee te doen? Anema stelde 't aan de orde hoe na Kuypers dood de zaak voort te zetten. Dat was in de brochure ,,Onze tijd en onze roeping" (1921). M'n vader was dominee. Hij zat ook in het hele bedrijf. In de politiek kwam Colijn aan de beurt, samen met Idenburg. Colijn zorgde voor de politieke zakelijkheid en Idenburg voor de spiritualiteit, voor 't contact met de mensen, die bij de meditaties van Kuyper waren groot geworden. Die meditaties waren erg belangrijk. De mensen konden Kuyper geloven in zijn politieke verhalen en activiteiten als zij zich er de man bij voorstelden van de meditaties. Dat was toen nog heel sterk. De leidende figuren werden beoordeeld op hun geestelijk leven als toets voor betrouwbaarheid. Men deed veel voor die betrouwbaarheid. Gereformeerden willen wel wat nieuws, maar 't moest van betrouwbare mensen komen. En het moet worden uitgelegd. Hoe zijn de gereformeerden afgekomen van hun gehechtheid aan de Statenvertaling? Hoe is dat aan de man gebracht? Nou, door eerst de Korte Verklaring te geven. Ze vertaalden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1977 - pagina 412

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's