VU Magazine 1977 - pagina 23

yU magaTJme 21 Zorgwekkend Het gaat in economisch opzicht intussen niet goed met „Kamgaren". Wordt in het voorjaar van '71 tijdens een vormingsweekend voor raadsleden door de directie nog gesproken over de mogelijkheid van een fusie, ter „vergroting van de kansen" van het bedrijf, en moeten eind '71 de jongeren, in verband met het vele werk, buiten werktijd hun vergaderingen houden, ruim een jaar later is de toestand zorgwekkend. Er is te weinig werk, er wordt werktijdverkorting aangevraagd. De sfeer wordt slechter, zorgen voor de toekomst overschaduwen het experiment. ,,Kamgaren" komt eind oktober in het nieuws. „De NV Swagemakers-Bogaerts in Tilburg verkeert ih financiële moeilijkheden. De kans is zeer groot dat het bedrijf binnen enkele vjeken de Kamgarenspinnerij zal moeten sluiten. Daardoor zouden ongeveer 140 werknemers op straat komen te staan", zo meldt het dagblad De Stem (Breda)op 23oktober. Het blad schrijft de moeilijkheden toe aan de plotseling gestegen wolprijzen, maar dat is niet zo. De directie, gesteund door de ondernemingsraad, verspreidt een communiqué waarin uit de doeken wordt gedaan, dat de moeilijkheden veeleer te wijten zijn aan gebrek aan werk: klanten geven bestaande orders niet in productie en dat komt weer doordat stagnatie is opgetreden bij de afzet van wollen jersey breisels. Een week eerder heeft dan al een bespreking (buiten het bedrijf) plaats gehad over de situatie tussen de directie, commissarissen, de bedrijfsleiding, de ondernemingsraad (plus drie OR-leden van „Strijkgaren"), de personeels-chef, de secretaris van de werkgeversorganisatie Fenewol en leden van de onderzoeksgroep. De sociaalcommissaris stelt aan het eind van die bespreking voor, een groep te vormen, samengesteld uit raadsleden, directie, commissarissen en vakbonden. Deze groep moet zien steun te krijgen bij de overheid. Het komt even tot een emotionele discussie tussen de raadsleden en de vakbondsvertegenwoordigers, van wie sommigen niet op de hoogte zijn van de verhoudingen in het bedrijf, zoals die na twee jaar experimenteren zijn komen te liggen. Ze kijken nogal vreemd aan tegen de positie die de ondernemingsraad voor zicht claimt. Het plan wordt aanvaardt. De directie licht tijdens een aantal kantine-bijeenkomsten het personeel in over de positie van het bedrijf en over de plannen. Vanaf 27 oktober worden besprekingen gevoerd op de ministeries van Economische- en Sociale Zaken. Op 13 november komt dan het bericht van Economische Zaken dat niet kan worden ingegaan op 't verzoek om subsidie. Nog dezelfde dag maakt de directie bekend, dat tot sluiting van het bedrijf zal worden overgegaan. De vakbondsbestuurders staken hun acties tot behoud van het bedrijf en gaan samen met een commissie van de ondernemingsraad met de directie in gesprek over afvloeiingsregelingen.

Actie-comité Dit zet kwaad bloed. Er heeft zich namelijk een actie-comité gevormd, bestaande uit vertegenwoordigers van de KWJ, de jeugdgroep en enige leden van de ondernemersraden „Kam-" en „Strijkgaren". Men wil zich nog niet bij de situatie neerleggen. In hun pamfletten uiten zij scherpe kritiek tegen de vakbondsbestuurders. Dat verdriet de heer M. A. v.d. Bruggen, secretaris van de ondernemingsraad, zelf vakbondsfunctionaris, enigszins.„//rzoty mij als afdelingsbestuurder willen verzetten tegen dergelijk schoppen naar figuren als vakbondsbestuurders, die alleen ook niets zullen bereiken, maar afhankelijk zijn van de kracht die wij als leden kunnen geven aan hun

werk", schrijft hij het comité, dat hij tevens sterkte toewenst met de actie en dank brengt voor het vele werk dat is verzet. De actie-in-kwestie'bestaat uit een grote manifestatie op 18 november. Belangstellenden worden in een pagina-grote advertentie opgeroepen de bijeenkomst bij te wonen. In verband met de verkiezingsstrijd zijn er tal van politici in Tilburg aanwezig. Er zal onder meer worden gediscusieerd over de werkgelegenheid in Brabant en over het beleid van de regering in EEG-verband (landen als Frankrijk en Italië vervalsen, door tegen gemaakte afspraken in, hun textiel te subsidiëren, de concurrentie). De vakbonden zijn beducht voor communistische annexatie van de bijeenkomst en doen niet mee. De KWJ neemt de organisatie ervan over. In het programma wordt ruimte gemaakt voor de problemen bij „Kamgaren". In een pamflet dat voor de bijeenkomst wordt verspreid staat over het experiment te lezen: „Meerdere malen hoorden wij de verzekering: zover als jullie zijn, is niets unieks in Nederland". Directie en personeel zetten zich in hechte saamhorigheid en betrokkenheid in een goed functionerende werkgemeenschap te zijn, in de grootste zin des woord. Op deze manier trachten wij een goed leefklimaat te realiseren, waarin elk individu zijn plaats kan vinden. Vanuit deze overwegingen zou het een trieste zaak zijn dat een kerngezond bedrijf te gronde gaat". De discussies worden geleid door Kees de Jong, lid van de ondernemingsraad van „Strijkgaren". Er wordt door de aanwezige politici beloofd dat over de sluiting van „Kamgaren" vragen aan de minister zullen worden gesteld. Prof. dr. W. F. Duisenberg, dan nog „schaduwminister"merkt op, dat zeker hulp zou zijn geboden w a n neer zijn partij aan de regering zou zijn geweest. Op 20 november stellen de KVP-ers Peijnenburg en Van der Gun vragen aan minister Langman van Economische Zaken. Tegen de tijd dat de minister antwoordt (op 2 0 december) \s„Kamgaren" al dicht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen