VU Magazine 1980 - pagina 288

m magazine 22 „weldenkende burgerij" meende dat de massa gedisciplineerd moest worden. Die was slecht en daarom strafrecht. De weldenkende burgerij stond gelijk aan de ekonomische toplaag".

Een redelijk alternatief Al in 1973, toen de meesten er zelfs nog nooit van gehoord hadden, richtte Prof. Bianchi aan de VU zijn werkgroep „Vrijplaats" op, inmiddels uitgebreid met talrijke internationale kontakten. In 1980 lijkt zijn idee van vrijplaatsen (niet alleen kerken, maar ook stadjes of wijken) een„de facto" erkenning te hebben gekregen, nu mevrouw Haars heeft gezegd wél individuen op te pakken, maar nog geen rechtstreekse inval in kerken te overwegen. De vraag rijst, of er bij een officiële erkenning, niet een bepaalde termijn gesteld moet worden voor de onderhandelingen. „Vroeger gold in het algemeen een termijn van negentig dagen, al werd daarmee vaak de hand gelicht. De periode mocht worden verlengd als de tegenpartij onredelijke eisen stelde, bijvoorbeeld een levende verbranding. Zo ook in het geval van de illegalen. Als de overheid zegt: „kom eruit, want we willen jullie over de grens zetten, dan is dat geen redelijk alternatief. Dan zul je eerst met elkaar redelijk moeten worden. Als je een geschil hebt te regelen, zul je allebei wat moeten inleveren: Jndien ik.... dar) jij.... indien jij... dan ik..." Ik wil daar wel een termijn aan verbinden maar als ik de illegalen was verbond ik aan die termijn een voorwaarde: binnen die termijn moet een goed vervolgingsbeleid van illegale werkgevers tot stand gekomen zijn".FIerman Bianchi vindt dat de Marokkanen wel een lintje verdiend hebben: „Ze zijn bezig ons rechtssysteem te verbeteren". Rechtsveranderingen ontstaan in zijn visie altijd van onderop, waarna een officiële vastlegging volgt.

Blij met Haars Niet alleen illegalen, ook delinkwenten en vervolgde minderheden blijken niet door de wet te worden besctiermd. Geëmotioneerd roept hij uit: „De wet IS niet hun asiel, ze hebben niet zoveel

aan de rechtsstaat, ze WORDEN niet beschermd. Een goede Antirevolutionair zou moeter> redeneren „al maak je de wetten nog zo goed, ons hart is slecht in ons". Dat betekent: extra bescherming voor mensen die door onze slechtigheid in het gedrang komen". Het is nog veel erger: Herman Bianchi vindt dat het merendeel van de politici zich zeer arrogant en zelfingenomen over „de rechtsstaat" opstelt. „Het strafrecht wordt zo ongeveer als volmaakt beschouwd. Onze rechtsstaat behoeft juist ernstige verbetering als het altijd de zwakkeren zijn die gepakt worden. De mensen die zo schermen met „de rechtsstaat" hebben die vrijplaatsen niet nodig. Wie bijvoorbeeld in een gevangenis komt verliest al zijn grondrechten". Toch is hij wel blij met het optreden van Haars: „Het aardige is dat zij door tegen te werken in feite het asielrecht bevordert. Ik moest nog maar een paar jaar geleden de mensen echt meetrekken om ze enthousiast te maken. Toen deed men het af met „radikale ideeën waar toch niks van komt", „wel sympathiek hoor, maar...". Nu moet ik de mensen vaak weer afremmen: niet te hard, laten we de zaak nou eerst goed doordenken." Door haar straffe en onbuigzame wijze van optreden, „/7aar verstokte hart" zegt Bianchi, strooit zij het zaad van het asielrecht uit. Bianchi: „Als ze slim was, maar dat is ze niet, dan had ze al die dingen juist niet gedaan".

Een christelijk vreemdelingenbeleid Ds. H. G. Boswijk kwam drie jaar geleden naar Amsterdam als gereformeerd predikant met een bijzondere opdracht: te werken onder de Surinamers. Daartoe werd hij „ondergebracht" in het operationeel team van de Amsterdamse Raad van Kerken, die er een taakgroep „migranten" op nahoudt. Vanuit die organisatorische achtergrond is hij in kontakt gekomen met ook andere migranten dan Surinamers, zoals de 182 Kerk-Marokkanen in de Duif, maar ook de illegalen. Met hem praten we over de vraag of er een christelijk vreemdelingenbeleid mogelijk is en of dat haaks staat op, dan wel in overeenstemming is met het beleid van mevrouw Haars.

Ten goede tUeqadt 5 in nederland •sinfjS/aansteUingsbHef/ontslag! 1^ bezif. ^*ekenfonds^g«^^^^3^erklarmg

aS:S%^rSxt.ese..e.vArc.anaangenomen D^

.. .glijk dienst-

verband tot / » o y 3/5/1980 ^^ .„^eerd 9/5/1980 onts\agbnef geoj» ^enen ^^-..^ ,„ deze .onder oP|ave .^^9% (dus , 3 de proeft-jd) m ^^^^ ontslag: 16 me. ' g ^^^ per ^^^jgj^enfondskaart

voor 2 uur P^"^ ^ ^ ° J \ ^ | j p g ( i M « « « l i ^ | B

„Mevrouw Haars zelf zegt - wij hebben met 'n kerkelijke afvaardiging uit Amsterdam met haar gesproken - dat ze niet uit onmenselijke motieven handelt. Zij denkt dat haar beleid uiteindelijk ten goede komt aan de illegalen zelf, ook al moet ze dan nu een hard middel gebruiken. Zij vindt dat de illegalen, zolang als ze in Nederland zijn, vijfjaar, tien jaar, altijd geweten hebben dat ze illegaal zijn, dus ook dat ze ooit nr»aatr«geten loonden verwachten; want welk vreemdelingenbeleid je ook voert, je kunt geen tien- of twintigduizend illegalen tolereren." Mevrouw Haars deed dan ook een beroep op de kerkelijke afvaardiging om mee te werken aan haar beleid. De kerken moesten dan voor de begeleiding van de illegalen zorgen om hen de terugreis te doen aanvaarden, bijvoorbeeld via

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen