VU Magazine 1981 - pagina 104

werd genoemd, was ,,Vadertje" Drees — daarna had men zo'n man niet meer nodig) Door de snellere berichtgeving en de zo heel andere, meer demagogische toon ervan, waren veel mensen in andere zorgen gekomen: angst voor weer een oorlog. Ze waren de 2e wereldoorlog nog maar net te boven, of de kwestie Indië en de koude oorlog spookten in onze huiskamers rond, werden onderwerpen van brieven en vragen aan Waterink —die ze op zijn eigen manier meelevende en vaderlijke (in mijn ogen wat archaïsche) wijze bleef beantwoorden. Hij had niet veel op met moeders, die, hoewel ze toch beter moesten weten, weigerden, ,,al hun bekommernissen op Hem te werpen" en vragen stelden over de zin van het krijgen van kinderen in een wereld vol dreiging of over familieplanning: het werd voor hem steeds moeilijker, de mensen mee te krijgen, naar Boven te kijken. Voor mij is dat begrijpelijk: een man, die zo ontzettend veel van kinderen hield en die nooit vader geworden is, wat zal die zelf veel naar

k herinner me de motivatie woordelijk: er werd zelden in ons bijzijn over ons gespro-

In het begin van mijn brief schreef Ik: er was, voor wat vroeger werd gezegd, een ander soort oor dan dat van jullie. Ikzelf had niet z o n oor, mijn ouders hielden hun hart /ast over wat zij mijn eigengereide eigenwijzigheid noemden. Toch ben ik nog altijd gelovig en zelfs Gereformeerd. Het merkwaardige voor mij is, dat ik het door mij geschetste en door jullie niet gekende denkpatroon uit de dertiger jaren regelmatig nog tegenkom — maar dat uitleggen /oertmetever. Rest me nog eén aspekt van een ontzettend /erschil tussen vroeger en nu, en dat niet alleen vroeger vóór de oorlog, maar ook tot ver in de vijftiger jaren: dus zo ongeveer alle door lullie bestudeerde stukjes van Waterink. De PIL bestond met. jullie hebt geen idee, hoe wij jonge vrouwen van de nieuwe naoorlogse tijd — ik ben n 47 getrouwd en kreeg begin '49 mijn eerste kind — gebonden waren aan wat in 'eiteonslotwas. Heleen, jullie bent nu door allerlei wetten oeschermd, er is mogelijkheid van beroep, er zijn uitkenngen: daar hebben wij voor gevochten.

Zwanger? Dan was 'tuit met je vrijheid

alle andere was op de oude manier; koken in de wasketel en boenen in de teil. Maar de wringer werd spoedig door een centrifuge vervangen en o, toen ging het daarna heel snel, want toen mijn jongste in '56 werd geboren hadden we oliestookverwarming en een enorme Amerikaanse wasmachine op zolder, die een automatisch droogprogrammahad. Maar dat was iets heel bijzonders. De meeste vrouwen waren al blij met een Hoovertje en dat was in de Waterinktijd van na de oorlog nog lang met algemeen, zelfs. Het leven van die vrouwen verschilde niet veel van dat van hun vooroorlogse ploeterende moeders, al was er meer bestaanszekerheid door de AOW en sociale wetten. (Klopt dat. Ik zei eerder, dat waar economische onzekerheid was, de mensen behoefte hadden aan een patriarchale figuur. De laatste politicus, die spontaan door ieder

Al dat betweteren was echt Boven hebben moeten kijken om al die zorg, al dat innige meeleven, al dat nuchtere terechtwijzen, al dat betweteren zo te hebben kunnen opbrengen, dat het overkwam als echt, zelfs voor een wantrouwend schepsel als ik, altijd, geweest ben! •

Ontslag bij zwangerschap — het met handnaven van een onderwijzeres die ,,huwde" - net IS nog met allemaal in de praktijk gladgestreken, maar toch. Je zat er maar mee, als je eenmaal getrouwd was: het was edere maand weeraan een angstig afwachten of je in de boot zat of niet. Of je door kon gaan met een weer opgenomen studie of een baan, of je de vakantieplannen door kon laten gaan of dat je alles weer nnoest veranderen omdat de wieg weer vol Kwam. JB kon van daarvoor speciale rubriekschrij/ers uit ,,Moeder" en ,,Vrouwenpost" (dat neette voor de oorlog De Jonge Vrouw) wel een beetje voorlichting krijgen over vooroehoedmiddelen — dan kreeg je een brief en het antwoord stond niet in het blad) maar er waren veel vrouwen, die ondanks voorzorgen toch zwanger werden. En dan A/as het uit met je vrijheid. Je kon weer aan de luierwas in plaats van naar St. Moritzmet de wintersport. Het was wel veel gemakkeijker dan m moeders kleine-kindertijd: voor mijn oudste, in '49, deed ik die luierwas en

94

vu-Magazine 10 (1981) 3 (maart)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen