VU Magazine 1981 - pagina 95

staande centrales of gaat het om de vraag hoevéél centrales het Nederlandse volk er nog bij wil? Staan alle keuzemogelijkheden echtopen? ,,Tot mijn grote vreugde is van meet af aan door insiders op energiegebied gesteld dat de diskussie niet alleen over kernenergie gaat. Kernenergie is de aanleiding. De uitkomst is ondermeer een uitspraak over kernenergie, maar je kunt daarover slechts praten als je het hele energiebeleid erin betrekt. Een nee tegen kernenergie is een ja tegen iets anders. Als je diskussieert over energiebesparing, moet je bij voorbeeld ook over het industriebeleid gaan praten: hoe moet dat gestuurd gaan worden? Kortom, je praat in een mum van tijd over de inrichting van een groot deel van onze hele samenleving, en gelukkig niet alleen over een ja of nee tegen drie kerncentrales. Ook de minister denkt nog te veel in kernenergie-termen als hij stelt dat alleen niet uitgesproken voor- of tegenstanders van kernenergie in de Stuurgroep mogen zitten. En een aantal politici beweert dat de BMD niet meer nodig is nu drie van de vier grote partijen tegen kernenergie zijn. Die begrijpen dan ook niet waar de diskussie overgaat." komen. Al die koppelingen maken dat men ook versimpelt. Ons idee van een Brede IVIaatschappelijke Diskussie kwam dan ook voort uit de vaststelling dat een gesprek tussen voor- en tegenstanders niet meer mogelijk is, omdat beide partijen te sterk simplificeren. De BMD kan de diskussie uit de polarisering halen door mensen te dwingen onomwonden duidelijk te maken wat ze willen en na te gaan op welke punten ze het wellicht met eikaar eens zijn." Toch kunnen we ons voorstellen dat een aantal mensen, dat jarenlang tegen kernenergie heeft gestreden, geen zin meer heeft in het heropenen van de diskussies. Ook de media hebben in de afgelopen jaren uitgebreid aandacht besteed aan alle mogelijke facetten van onze energietoekomst, de alternatieven inbegrepen. Moeten er nu niet eens besluiten gaan vallen, in plaats van een terug naar af? Tuininga: ,,lk vind dat het moet kunnen dat mensen niet meer willen praten over kerncentrales omdat ze radikaal tegen zijn of het toch eng en gevaarlijk blijven vinden. Maar ik denk dat er ook nog tal van mensen zijn die willen luisteren naar argumenten vooren tegen. Het belangrijkste element van een goede diskussie is het naar elkaar luisteren. Het probleem van de afgelopen jaren is: er wordt niet geluisterd. Men schreeuwt in een welles-nietessfeer. Het is daarom noodzakelijk dat er orde wordt geschapen in de diskussie. Een goede voorzitter haalt een rumoerige vergadering uit het slop door een procedure voor te stellen. Zo moet het ook in deze kwestie gaan. Alle mogelijkheden moeten op een redelijk objektieve manier op een rijtje worden gezet. Vervolgens moeten we op grond van een aantal uitgewerkte keuzemogelijkheden (bij voorbeeld draaiboeken of scenario's) gaan kiezen. En de mensen zijn verstandig

vu-Magazine 10 (1981) 3 (maart)

en mondig genoeg om het meest acceptabele draaiboek aan te wijzen. Want een keus zal hoe dan ook gemaakt moeten worden. Veel meer uitstel is niet mogelijk. Een keus om het gas op te maken heeft gevolgen voor het nageslacht. Een keus voor steenkool heeft gevolgen voor het milieu en de industrie. Een keus voor minder energieverbruik, grijpt in in onze keuzevrijheid en willen we dat? Daarom zouden we dit soort keuzemogelijkheden in de BMD naast elkaar moeten zetten. Kernenergie is één van die keuzen. Werk ieder van die keuzes goed uit., en laat de mensen kiezen. De draaiboeken die in de BMD gaan functioneren moeten ook ingaan op de vraag hoe hard we willen groeien of juist niet. De gevolgen van iedere keuze moeten steeds keurig opgesomd worden." Is er ook ruimte voor sluiting van de be-

,,Een neetegen kernenergie is een ja tegen iets anders" Maar de overheid heeft toch zelf deze diskussie in het leven geroepen? Het lijkt aannemelijk dat zij ook over de inhoud van de diskussie beslist. ,,Nee, de Stuurgroep beslist daarover, in samenwerking met het parlement, al is dat laatste met veel moeite afgedwongen. De volksvertegenwoordiging krijgt een vrij forse rol in de diskussie toebedeeld. Dat lijkt me ook juist, aangezien het parlement wat met de uitkomsten moet gaan doen ' Hoe zal de diskussie konkreet in z'n werk gaan? In hoeverre krijgt elke Nederlander er mee te maken? In eerste instantie dacht men aan dezelfde methode als bij planologische kernprocedures: boekjes uitgeven, uittreksels van nota's maken en die op grote schaal in gemeentehuizen neerleggen en dan eens in de zoveel tijd een hoorzitting. Die procedure is door deskundigen zwaar bekritiseerd, want die schijnt gewoon niet te werken. Vandaar dat de groep waarvan Tuininga voorzitter is, de Initiatiefgroep Energiediskussie (een groep van partikulieren met bindingen aan milieu-, energie- en levensbeschouwelijke organisaties) naast de overheidsvoorstellen een alternatief model legde, opgesteld in samenwerking met de

85

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen