GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1983 - pagina 262

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1983 - pagina 262

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Prof. Dooyeweerd in rede voor prot. chr. reclasseeringsvereeniging:

Kenterend Getij in Strafrecht 28juni — Wij welen maar al tegoed, hoe nauw de omvang der criminaliteit met economische depressiefactoren samenhangt. Het recidive gevaar dreigt als gevolg van de geringe kansen op herplaatsing in een eerlijk beroep. Ook de ontwikkeling van het Nederlandsch straffenstelsel is sterk door de crisis getroffen, al gaat het niet aan, hier van een „afbraak" te spreken. Zoo wordt van bepaalde zijde meeren meer getwijfeld aan de waarde van de celstraf, die indertijd, vooral van reclasseeringszijde zoo sterk werd verdedigd. Bovenal verdient echter het recidive-vraagstuk en daarin in 't bijzonder dat van de eigenlijke befoepsmisdaad in deze tijd een nieuwe serieuze overweging. M.i.is het oogenblik gekomen opnieuw het pleit op te nemen voor een radicale wijziging van ons strafrecht op dit punt naar den eisch van een niet-abstracte, maar inderdaad reëele en aan de Christelijke wereldbeschouwing georiënteerde vergeldingsgedachte. Het stelsel onzer Bewaringswet is dat van een compromis tusschen twee gelijke onchristelijke richtingen in het strafrecht, de klassieke en de moderne. Het valt echter op, dat in den jongsten tijd met name in Duitschland een kentering in het getij der denkbeelden valt waar te nemen. Men begint hier de onwaarachtigheid van het compromis in te zien. De pseudo-natuurwetenschappelijke denkbeelden der zgn. moderne richting hebben hun destructieven weg in het volksbewustzijn gevonden en ondergroeven hier de begrippen schuld en vergelding. De opvoedingsgedachte overwoekerde de autoriteit van het strafrech t en de klassieke strafrechtleer was individualistisch-liberaal en ging uit van de abstracte vrijheid van het individu. Zoo constateerde men

228

algemeen een verslapping en ontzenuwing der strafrechtspraak. Duitsche strafrechtsgeleerden propageren tegenover dit compromis de nieuwe idee van een autoritair strafrecht, dat uit de nationaalsocialistische machtstaatsgedachte wordt gevoed en waarin een scherpe reactie tegen de beroepsmisdaad is

voorzien. Dit autoritaire strafrecht, dat het individu wil offeren aan de machtstaatsidee, wijzen we onvoorwaardelijk af. Maar waar het getij der strafrechtelijke denkbeelden kentert, hebben wij te meerde taak, onze stem te verheffen voor de doorvoering der Christelijke strafbeschouwing.

Naar den Duitschen Eenheidsstaat 29 juni — In een te Stutgart gehouden rede heeft minister Göbbels het Centrum (de eenige politieke partij in Duitschland buiten de nationaal-socialistische partij) den raad gegeven, zelfde partij op te heffen, daar de regeering ze anders zal ontbinden. Het Centrum is vrijwel overbodig geworden, zei Göbbels met nadruk, en het heeft geen reden van bestaan meer. Wanneer wij het Centrum uit de wereld van de politieke werkelijkheid verwijderen, bewijzen wij de Kerk slechts een dienst, waarvoor zij ons

dankbaar zal zijn. Ons standpunt is: wij dulden geen enkele sterke partij naast ons. Krachtens onze sterkte vernietigen wij de andere partijen. Wanneer die partijen zichzelf niet ontbinden, ontbinden wij hen. Kan het brutaler en uitdagender? Sinds de stichting van het Duitsche Rijk is zóó stoute taal nog niet vernomen. En toch wijst alles erop, dat de Roomsche Staatspartij, die voor Bismarck niet uit den weg ging, zich aan Hitler en zijn trawanten zal onderwerpen.

Ingezonden 29juni — Vele christelijke bladen en blaadjes doen nog ofergeen Auteurswet bestaat, en drukken onbekommerd over, wat hen geschikt lijkt voor hun lezers, zonder den auteur toestemming te vragen, de bron te vermelden en — natuurlijk zonder honorarium te betalen. En als ik, wanneer ik het merk, (wat lang niet altijd tijdig gebeurt) de redactie op hun handelwijze opmerkzaam maak en om honorarium vraag, krijg ik meestal ten antwoord; het smart ons dat een Christendichter nog zoo aan de dingen dezer aarde hecht; ik deed beter met aan hoogere dingen te denken; ik moet maar wachten tot de Heere mij een schat in huis zendt; voortaan valt er voor de redactie een zwarte schaduw over mijn werk. Dat is alles heel fraai en ik bewaar die brieven in een aparte verzameling, maar vroom kan ik het niet vin den. Het is een foutieve gedachte dat een dichter een ander wezen is dan bijv. zaken-menschen, en zonder brood kan leven, alleen van hoogere zegeningen. ( Willem de Merode. Eerbeek)

Geen moed 30juni — In een vergadering van „Kerk en Vrede" werd onlangs de houding tegenover mobilisatie en oorlog weer eens besproken. Een resolutie werd voorgestelden aanvaard, die niet overvloeit van bewijs van moed. Er wordt verklaard, dat „Kerk en Vrede "in haar strijd tegen oorlogen oorlogstoerusting nooit geweld tegenover geweld zal plaatsen, en evenmin sabotage en burgerlijke ongehoorzaamheid als strijdmiddelen zal propageren. De leden moeten hun persoonlijke verantwoordelijkheid dan maar verstaan. „Kerken Vrede" zal dus blijven getuigen, en het wordt dus

wel duidelijk h oe ge vaarlijk het werk dezer mannen blijft, die wel in zekere richting willen drijven, maar de gevolgen gaarne overlaten aan degenen, die in de lijn van hun getuigenis zouden willen handelen. En na aldus zichzelf veilig te hebben gesteld, werd aan de resolutie nog toegevoegd: hetgeen niet uitsluit, dat het beginsel van „Kerk en Vrede" in bepaalde gevallen burgerlijke ongehoorzaamheid eischt. A Is dit iets zalbeteekenen, begrijpt een ieder wel, wat die beteekenis inhoudt. Er is dus alle reden voor de Overheid om dit gevaarlijke werk met haar aandacht te

volgen. Maar hoe men ook moge denken over dit werk, het zou mogelijk zijn respect te hebben voorden moed der overtuiging, dien het droeg. Hier is echter voor dat respect zelfs geen plaats.

vu-Magazine 12(1983) 6 juni 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's

VU Magazine 1983 - pagina 262

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's