VU Magazine 1983 - pagina 198

Schouten het ten slotte ook over het benaderen van politieke partijen. Wilde de eerste de bereidwillige partijen benaderen met een geheel uitgewerkte inzet waarop men „ j a " of „ n e e " kon zeggen, voor de tweede moest er met partijen over die inzet desgewenst nog te praten zijn. Hetis, in een notedop, hetdilemmadatdeorganisatie van de novemberdemonstratie bij voortduring heeft beziggehouden: de keuze tussen politieke eenduidigheid of bontgeschakeerde, brede samenwerking. Benschop: ,,Met een plan op tafel, en de contacten met West-Duitsland en de instemming van Pax Christi als steun in de rug, stelde Faber Schouten voor de keuze: meedoen of niet. Verstoken van een pasklaar alternatief en het belang van samenwerking vooropstellend stemde Schouten met de hoofdlijnen in." Mient Jan Faber: ,,lk heb toen gezegd: hoor eens even, Nico, je moet het nu maar zeggen. Jullie hebben een andere benadering, maar wij vragen om een politiek nee. Als jullie zeggen, daar doen wij niet aan mee, dan spijt me dat vreselijk maar dan doen jullie dus niet mee. Gezien latere ontwikkelingen heb ik volstrekt gelijk gehad met deze harde conditie, daar kon ik later altijd op teruggrijpen." Het dilemma zou echter nog regelmatig aan de orde komen en problemen opleveren die Faber voor een deel heeft zien aankomen: ,,Het zat er dik in dat er problemen zouden komen, maar als je gaat onderhandelen over de politieke formule, blijft er niets over."

„Van" Of „op"; een heel verschil Niet het onderhandelen over de politieke inzet van de actie maar alleen de deelname eraan stond, begin juni, daarom ter discussie op een bijeenkomst van het ,,Overlegorgaan tegen de kernbewapening", althans naar de overtuiging van Faber. Deze opvatting bracht de poppen aan 't dansen in het Overlegorgaan, waarvan, behalve de drie vredesgroepen, ook politieke partijen deel uitmaakten, met verwante denkbeelden op het punt van kernwapens. Het IKV deed weinig anders dan de kritiek, van met name PvdA, PPR en CDA gelaten aanhoren en het verzoek om een ,,blanco-overleg" naast zich neerleggen. Omdat het daarmee onwaarschijnlijk was dat het Overlegorgaan als organisatiecomité van de acties zou gaan optreden, werd door de drie betrokken bewegingen alvast gedacht over verdere deelneming, zoals van,, Vrouwen voorde vrede",,, Vrouwen tegen kernwapens" en het,,Platform voor radicale vredesgroepen". Ook hun werd achterop de uitnodiging meegedeeld dat de leuzen vastlagen: „ D e huidige motto's zijn een zorgvuldig geformuleerd internationaal compromis, waar niet meer van afgeweken kan worden", aldus het begeleidend schrijven dat 't IKV eind juni verstuurde. in een nieuwe vergadering van het Overlegorgaan werd de datum vastgelegd: 21 november was nét voor het geplande kamerdebat over plaatsing in Nederland. Ter discussie stonden voorts de twee politieke concept-eisen van het IKV: terugnemen van de instemming met het Navo-dubbelbesluit én een beslissing vóór het einde van dat jaar. Zonder problemen konden hiermee instemmen: PvdA, PSP, PPReu de Vereniging van Dienstplichtige Militairen (VVDM). Dat gold in iets mindere mate voor

180

de CPN die liet aantekenen dat niet zozeer terugdraaien van het Navo-besluit dan wel 't voorkomen van plaatsing in Nederland voor deze partij centraal stond. Het CDA ontbrak op deze vergadering. D '66 leverde een verhaal apart. De partij sprak van een goed initiatief, maar mocht D '66 toetreden tot een kabinet (hetgeen de partij met PvdA en CDA deed in november '81), dat op dit punt andere plannen had dan in de oproep stonden, ,,dan is het niet waarschijnlijk dat de partij kort daarna gaat oproepen om tegen die stellingname van de regering te gaan demonstreren", aldus Pauline van Tets, woordvoerder namens D '66 in het overleg. Struikelblok voor haar partij was de eis om de Nederlandse instemming met het Navo-besluit in te slikken, die men in D '66 als ineffectief" beschouwde. Een dag later — de dag waarop, zonder veel poespas, het,,Organisatiecomité 21 novemberdemonstratie" werd opgericht —stelde Faber voorde formulering te veranderen van ,,terugkomen van"tot,,terugkomen op" in stemming met het Navo-dubbelbesluit. Pauline van Tets kreeg niet zonder moeite in haar partij een meerderheid over de streep, zodat deeina-,

Dick Benschop vermeldt met smaak de ontstaansgeschiedenis van het affiche, dat 't gezicht van de 21 novemberdemonstratie werd. ,,Gebakkelei leek mogelijk omdat IKV en Stop de N-bom hun ,,huisontwerpers" naar voren schoven. Een uitroep van Maarten van Traa (PvdA): ,,Maar dat moet toch Opland worden! beëindigde de discussie." Opland ontwierp een affiche, waarop een mannetje een raket afschiet met pijl en boog, onder de leus:,, Weg met de kernwapens". Blij was men er niet mee; de leus was wel erg simplistisch na 't langdurig en vinnig onderhandelen over het motto van de demonstratie. Bovendien was men niet gelukkig dat er een mannetje was afgebeeld. IKV-er Willem van der Ven: ,,Toen ik Rob Wout (Opland — gjp) van de bezwaren op de hoogte bracht barstte hij uit: ,,Dat dit soort geouwehoer mij ook nog moet overkomen. Wil je een vrouwtje hebben, dan kan je het krijgen ook." En in enkele ogenblikken tekende hij het boos-schoppende vrouwtje, dat inmiddels wereldvermaard is.

vu-Magazine 12 (1983) 5 mei 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen