VU Magazine 1985 - pagina 407

zijn, we doen ook alles samen eigenlijk. Mieke: Daarom krijg ik dus ook een naam, terwijl het bij mij helemaal niet zo is. Dus je moet wel oppassen nou. Astrid: Ja, dat doe ik heus wel, maar in ieder geval, kijk in Space heb je zó een naam, om het zo maar te zeggen. Astrid, volgens Pauline Naber een 'leuke, zelfbewuste meid", heeft zélf meerdere malen kontakt gezocht met Jim. Hoewel ze hadden afgesproken hun ontmoetingen geheim te houden, heeft Jim al snel alles doorverteld. Astrid 'ligt er nu uit'. Aan de ene kant bij haar beste vriendin Mieke, die bang is dat zij er ook op aangekeken zal worden. Aan de andere kant ook bij de jongens. Want, zeggen de jongens, ik wil best elke week wisselen van verkering, maar uiteindelijk wil ik het liefste een meisje dat nog geen verkering heeft gehad, een meisje dat nog maagd is, en met wie je op z'n vroegst over een maand of drie eens een sexueel kontakt aangaat. "De ruimte die de jongens nemen om hun mannelijkheid te bewijzen als jongens onder elkaar, gaat ten koste van de meisjes die er aan deelnemen", is de reaktie van Pauline Naber op deze houding van jongens, zoals die onder andere bleek uit het onderzoek van Jan Hazekamp. "Het gaat vooral ten koste van de ruimte die meiden hebben om een seksuele identiteit te ontwikkelen die niet wordt bepaald door jongens, maar door wat zij zélf willen." Uitgehuwelijkt Het verschil tussen Nederlandse meisjes en buitenlandse meisjes vond ik schokkend. Hiin situatie lijkt nog veel erger. Was dat ook jouw ervaring bij het afnemen van de interviews? Pauline Naber: "Een ernstige vorm van niet beschikken over je eigen seksualiteit is natuurlijk het uitgehuwelijkt worden. Tegelijkertijd heb ik de neiging om dat verschil te relativeren. Buitenlandse meisjes mogen inderdaad vaak de straat niet op, maar daar staat tegenover dat ze vanuit hun cultuur gewend zijn hun vriendinnen thuis te hebben. Deze meisjes hebben vaak vriendinnen met dezelfde achtergrond, meestal uit Turkije of Marokko. Ze worden wel ernstiger in hun vrijheid beknot dan Nederlandse meisjes, maar ik denk dat dat graduele verschillen zijn. Voor beide groepen is het huwelijksperspectief aanwezig, is er niet de vrijheid om relaties aan te gaan en beschikken ze niet over ruimte en vrije tijd buitenshuis. Ik verzet me tegen de neiging die wel aanwezig is om buitenlandse vrouwen af te schilderen als de zielige groep terwijl wij Nederlandse vrouwen het zo goed hebben. Er zijn behoorlijke overeenkomsten. Het is altijd makkelijker om de vrijheidsbeperking van een ander te zien dan die bij je zelf. Inzicht in dat laatste noodzaakt immers tot het nemen van

VU-magazine 14e jaargang nr. 9 oktober 1985

«i

maatregelen. De Nederlandse meisjes deden bij voorbeeld nogal neerbuigend over de Turkse en Marokkaanse meisjes, terwijl dezelfde mechanismen zich bij hen óók voltrekken." Naast verschillen in cultuur en achtergrond, zou ook de afkomst uit een ander milieu of een hogere opleiding de positie van meisjes kunnen beïnvloeden, zo werd meerdere malen in onderzoek naar jongeren verondersteld. Pauline Naber beantwoordt ook een dergelijke vraag ontkennend. "Het verandert misschien heel geleidelijk. Maar je hoeft niet zo heel ver te kijken om te zien dat er nog nauwelijks sprake is van 'seksuele' bevrijding van vrouwen. Die studenten aan de VU zijn niet voor niets verwijderd. Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat dit nu het prototype van de student is." Tussen de culturen verbonden aan de opleiding die na de lagere school wordt gevolgd, bestaan overigens wel verschillen.

Bij een opleiding die langer duurt, zoals het VWO wordt het huwelijksperspectief verder weggeschoven. De relaties die worden aangegaan zijn minder exclusief en er ontstaat ook een cultuur waarin de verkeringen niet 20 hecht zijn. Pauline Naber meent echter dat dit slechts een kwestie van tijd is, van uitstel, en niet van een wezenlijk verschil. Meisjes uit verschillende klassen doen heel vaak beroepskeuzes die niet erg arbeidsmarktgericht zijn. Ze hebben in feite een dubbel perspectief: huwelijk en beroep. Op een gegeven moment blijkt dan — en dat geldt ook voor vrouwen die een hoge opleiding hebben gevolgd — dat velen toch thuis zitten met kinderen. Het blijkt dan niet meer zo eenvoudig een plaats op de arbeidsmarkt te vinden. De vriendinnen verschuiven naar de achtergrond. Ook daar is volgens Pauline Naber het ontbreken van eigen ruimte en het vormgeven aan je eigen toekomst te vinden. "Je kunt", zegt ze, "natuurlijk ook binnen een vaste relatie, als je dat wilt, een opleiding volgen

Ex-verkeringen Mieke en Astrid vertellen dat ze te veel door de ex-verkeringen gecontroleerd werden: Mieke: Hennie heeft me toen ook twee keer een slag voor me harses gegeven. Toen had ik een grote mond tegen mijn moeder, daar werd ie kwaad om. Astrid: Manfred was er een keertje bij en toen had ik ook ruzie met mijn moeder, en toen zei ie later buiten tegen me: ja, je moet respect hebben voor je moeder. Mieke: Hennie ook! Die dacht af en toe dat-ie mijn vader was, zei ook wel dingen vanne... dit moet je moet je niet doen en dat moetje niet doen. Astrid: Ik laat me niet veranderen door een goser hoor! Nee niks ervan! Ik blijf gewoon wie ik ben, zoals ik ben moeten ze me maar nemen. De behoefte een einde aan de verkering te maken doet zich voor Caro duidelijk voor wanneer het tot familiebezoek komt: Die schoonmoeders die uitzetten voor je gaan klaarmaken. Dat zie ik helemaal niet zitten, dat zoek ik zelf wel uit. Toen ik verkering had, werd ik al helemaal voorgesteld aan de familie en ik moest feestjes afsjouwen, ja, van die kreeg ik een koffiemolen en van die dat... (Gelach van de anderen) ... veertien was ik toen. Ik zeg: van mij hoeft dat niet!

337

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen