VU Magazine 1985 - pagina 211

en de groeten van Sandino... --TA

Vasten Wanneerde predikant in de overvolle Moravische kerk van Managua hetthemavan zijn preek aankondigt, valt onverwachts de stroom en daarmee ook de geluidsinstallatie uit. Gelukkig beschikt de man over een fors stemgeluid, zodat zijn woorden achter in de kerk nog verstaanbaar zijn; hij zal deze zondag preken o\/er,,christelijke tlieologie in MiddenAmerika in de vastentijd". Ik ben benieuwd naar zijn ideeën, te meer daar ik de afgelopen weken op verschillende manieren geconfronteerd ben met gesprekken over vasten. Het begon allemaal nogal onschuldig. Bij een vriendin ontmoette ikeen Japanner, die acupuncturist bleek te zijn. Hij was min of meer op de bonnefooi naar Nicaragua gekomen. Zijn faam als genezer verspreidde zich onvoorstelbaarsnel, tot in regeringskringen toe, en binnen een week had hij een verblijfsvergunning, een auto met chauffeur en een uitnodiging om een cursus acupunctuurte geven aan Nicaraguaanse artsen. Als je met wat simpele naalden mensen van de ernstigste ziekten kunt genezen — en de resultaten van zijn behandeling zijn werkelijk verbluffend — ben je natuurlijk uiterst welkom in dit land in deze tijd van een schrijnend tekort aan medicijnen en een onafzienbare stroom

vu-Magazine 14(1985) 5 mei 1985

oorlogsgewonden en al dan niet chronische zieken. Toch is voor hemzelf acupunctuurslechts van tertiair belang. De basis vooreen goede gezondheid ligt in een verantwoorde voeding en het dagelijks doen van bewegingsoefeningen. Mocht je desondanks ziek worden, dan kan acupunctuur uitkomst bieden. Hij is dan ook een fervent propagandist van een vleesloos menu en van één dag vasten per week. Inmiddels heeft hij een hele kring volgelingen gekregen, en datwil wat zeggen in dit land waar een maaltijd zonder vlees geen maaltijd is en waar zelfs onder meelevende katholieken het vasten in onbruik is geraakt. Erkomenechterhoe langer hoe meer mensen die niet op advies van de Japanner, maar uit bittere noodzaak overgaan tot het afzien van het eten van vlees en het overslaan van één of meer maaltijden. Want de voedselprijzen stijgen angstaanjagend snel. Half februari maakte de regering bekend dat zij een einde zal maken aan hetsubsidiëren van de basisvoedselprodukten. De harde realiteit van de huidige oorlogsekonomie en de blijvende afhankelijkheid van het wereld handelssysteem, waarin de rijke landen de regels van het spel bepalen, maken het niet langer verantwoord de subsidies voort te zetten.

Bovendien kwamen de gesubsidieerde produkten steevast terecht op de zwarte markt, waar slimme handelaren forse winsten maakten, waarop volk noch overheid echt greep wisten te krijgen. In plaats van hetsubsidiëren van levensmiddelen worden nu de salarissen verhoogd. Hoewel die verhoging indrukwekkend is en in vele gevallen zelfs een verdubbeling van inkomen betekent, kan de salarisverhoging de prijsstijgingen vooralsnog niet bijbenen. Want die liegen er niet om: melkwordtviermaalzo duur, suikerzo'n zesmaal, vlees bijnatweemaal, om maar wat voorbeelden te geven. Hetwordtvoorvelen steeds moeilijkerde eindjes aan elkaar te knopen. Na de aanvankelijke daling van het percentage ondervoede kinderen vindt er nu weer een stijging plaats. En hoe het moet met de tallozen die geen vast salaris hebben en aan wie dus ook geen verhoging ten deel valt, weet ik niet. Hun blijft niets anders overdan regelmatig vasten, niet uit keuze of overtuiging, maar uit noodzaak en armoede. Mooie idealen lopen domweg stuk op de weerbarstige realiteit van de oorlog en de internationale handelsbetrekkingen. Ook op het seminarie wordt sinds kort het vasten gepropageerd. Niet uit overwegingen van gezondheid, geldgebrek of solidariteit met de armen, maar uit bepaalde religieuze motieven. Onderde eerstejaars, die onlangs aangekomen zijn, bevinden zich een paar studenten die zeer spiritualistisch zijn en daar openlijkvooruitkomen. Inde dagelijkse kapelvieringen leggen zij vrome getuigenissen af overhun bekeringen de hand Gods in hun leven en introduceren zij een manier van bidden die sterk doet denken aan pinkstergroepen. Van één van hen komt het voorstel om met alle docenten en studenten regelmatig te vasten als voorbereiding op de examens. Hoewel hard studeren mij daartoe meer geschikt lijkt, vind ik het best als mensen willen vasten. Ookdeanderedocenten laten iedereen de vrijheid al dan niet te willen vasten.

Wat het seminarie zich echter niet kan permitteren is het in zijn midden herbergen van een kleine kern, die in een onmiskenbaar proselitisme anderen probeertte winnen vooreen individualistische en spiritualistische interpretatie van hetchristelijkgeloof. Het risico dat een dergelijke interpretatie ontaardt in een contrarevolutionaire houding is immers niet denkbeeldig. Zoals het evenmin denkbeeldig is dat hier sprake is van een bewuste infiltratie ten einde de keuze voor bevrijdingstheologie en voor kritische steun aan het revolutionair proces, die het seminarie ai een jaar of zeven maakt, te veranderen in een keuze voor een wereldvreemde theologie en afzijdigheid van of louter kritiek op het revolutionair proces. De ervaring leert datje in deze zaken niet argwanend genoeg kuntzijn. Detijd zal leren in hoeverre we met oprechte christenen, misleide gelovigen of kwaadwillige infiltranten te doen hebben. Hoe anders spreekt de Moravische predikant over vasten! Hijzietvastenalshettemidden van de schaarste, de oorlog en de wanhoop beleven en getuigen van de onweerstaanbare hoop op een leven in vrede en overvloed. Zo bezien zullen deze tijden van vasten — uit ekonomische noodzaak of overtuiging — nog een accumulatie van hoop betekenen, hoop tegen beterwetenin. Ineke Bakker

169

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen