VU Magazine 1989 - pagina 357

Slikken of pijnlijden JOHAN DE KONING

i

Pijn hoort er nu eenmaal bij, denken veel kankerpatiënten. Liever dan een pijnstiller te slikken, of naar een psycholoog te gaan, dragen zij de gevolgen van hun ziekte. Dapper, maar ook nodig? "Heel veel kankerpatiënten willen geen pijnstillers slikken," zegt Karin Dorrepaal. "Dat is chemische troep. Daar word je ongezond van. Als ze een pil moeten slikken met een andere erbij, tegen de bijwerkingen, denken ze: wat een rotzooi." Pillen hebben een slecht imago. Kankerpatiënten die pijn hebben, zijn bang voor de bijwerkingen van pijnstillers. En voor verslaving en gewenning. Als ik nu een pil neem, wat moet ik dan straks nog, als ik echt pijn heb?

M

edisch psychologe Karin Dorrepaal (28) promoveerde 8 september aan de Vrije Universiteit. Haar onderzoek naar pijnbestrijding bij kankerpatiënten deed ze in opdracht van het Antoni van Leeuwenhoekhuis in Amsterdam (een onderdeel van het Nederlands Kanker Instituut), VU-MAGAZINE—OKTOBER 1989

onder patiënten van dit ziekenhuis. De cijfers zijn - in combinatie - onthutsend. Van de 240 patiënten die in het ziekenhuis werden opgenomen, leed 45 procent pijn. Toch verminderde de helft van de patiënten die pijnstillers kregen, zodra ze naar huis mochten, zelf de dosis. Volgens twee beoordelaars was bij 54 procent van de patiënten met pijn de behandeling onvoldoende. Bij de patiënten die poliklinisch werden behandeld, lijkt het beeld iets gunstiger. Van de 914 die aan het onderzoek deelnamen, hadden er 150 (16 procent) last van pijn. Een kwart van hen was daardoor niet langer in staat normale bezigheden uit te voeren. 40 procent van de huisartsen was er niet van op de hoogte dat de patiënt pijn had. Vier beoordelaars (twee huisartsen en twee specialisten) meenden dat tus-

sen de 11 en de 37 procent van de illustratie Aad patiënten met pijn niet goed werd Meijer behandeld. "Ik kan me voorstellen dat je daar verbaasd over bent," zegt Dorrepaal, "maar ik denk dat het resultaat heel representatief is. Zowel in Nederland als in het buitenland is op dit gebied sprake van onderbehandeling. Het is belangrijk dat daar op gelet wordt, want dankzij nieuwe behandelingen tegen kanker is genezing of een langere levensduur mogelijk. Dat is op zichzelf heel mooi, maar het betekent wel dat de ziekte vaak langer duurt. Kanker is een chronische ziekte geworden." Er worden te weinig pijnstillers gebruikt? "Ja, veel artsen stellen het voorschrijven van opiaten uit, omdat ze 3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen