VU Magazine 1993 - pagina 473

Dr. Annet Mooij: "Wie zegt dat wie door wie besmet wordt, met well<e ziel<te en wat moet daartegen worden gedaan?"

tij ds op. Bij een hygiënische leefwijze en met goeden wil zal het geen een jong mensch (man noch vrouw) onmogelijk zijn zich geslachtelijk te onthouden."

Promiscu Het IS Mooij tijdens haar onderzoek opgevallen dat de oplossingen die worden aangedragen voor het probleem van de geslachtsziekten, een stuk pragmatischer van aard zijn als mannen onder elkaar de zaken kunnen regelen. Dat geldt voor het aidstijdperk - waarin het voornamelijk om homo-mannen gaat -, maar het geldt ook voor de jaren twintig, toen soldaten en zeelui voorwerp van zorg waren. Die gaan nu eenmaal naar de hoeren, zo werd er geredeneerd, dus laten we maar zorgen dat de ziekten die ze daar kunnen oplopen goed en snel behandeld worden. "De strijd tussen de seksen heeft het venerisch debat voortdurend belast met zaken die een zakelijke aanpak in weg staan", zegt Mooij. "Er worden de meest heftige verwijten over

en v/eer uitgewisseld, en die doen de zaak zelf geen goed." Dat bleek bij voorbeeld in de strijd tussen reglementaristen en abolitionisten aan het eind van de vorige eeuw. "Stemrecht voor vrouwen, kuisheid voor mannen", luidde de veelzeggende leus van Engelse feministes, en die zou het ook in Nederland goed hebben gedaan. En ook in de tweede periode waarin de venerische kwestie de aandacht van het publiek vroeg, in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, speelden allerlei motieven een rol die meer met de veranderende verhoudingen tussen mannen en vrouwen te maken hadden dan met geslachtsziekten. In deze periode trad ook een nieuwe hoofdrolspeelster voor het voetlicht: het promiscue meisje. Zij was de opvolgster van de zogenaamde amatrice, waarvoor geslachtsziektenbestrijders voor de oorlog al hadden gewaarschuwd. De amatrice - oftev/el de amateur-prostituee - was volgens de vertellers die dit personage opvoerden een jonge, ongetrouwde vrouw. Ze werkte - op kantoor, in een win-

kel of in de fabriek - en ze liet zich betalen in de vorm van een avondje uit of een nieuwe jurk.

IJsbreker Mooij verklaart de verontrusting over de amatrice onder meer uit de toename van het aantal werkende vrouwen, vooral jonge werkende vrouwen. Die leidde ertoe dat werkende meisjes meer geld en ook meer zeggenschap over hun eigen leven kregen. Mooij ziet er de "aarzelende stappen" in "in de richting van een vrije seksuele markt". Die had voor vrouwen tot dan toe slechts "de uitersten van huwelijkse seksualiteit en prostitutie" te bieden. In de jaren twintig en dertig begonnen werkende meisjes zich daaraan te onttrekken. De veranderingen die daarvan het gevolg waren, werden door de bedenkers van het amatricepersonage uitgelegd als zedelijk verval. De onrust over de amatrice vond tot de Tweede Wereldoorlog trouwens geen steun in de cijfers: geslachts-

31 v u MAGAZINE DECEMBER 1993

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen