VU Magazine 1994 - pagina 95

Dat napraten gebeurt vooral naar aanleiding van 'het drama'; gespeelde sketches die een luchtige draai geven aan de meer informatieve stukken. Beide bestanddelen van het programma zijn gelijk in lengte, maar Geelhoed wil er geen misverstand over laten bestaan dat de informatie het uitgangspunt vormt. "Die items worden het eerst gemaakt. Onze dramaschrijvers gaan na het zien van de reportages aan de slag. Ze hebben een grote vrijheid, maar het drama moet wel een bepaalde relatie hebben met de reportage. Soms geeft het een kick om iets heel anders te doen, soms ligt het drama duidelijk in het verlengde van de reportage. "In de reportages proberen we zo concreet en visueel mogelijk te in-

tenkansje: de rekwisieten voor de reportage zijn al aanwezig. In een hoekje van het museum staan allerhande opstellingen die het sterk in de belangstelling staande fenomeen chaos moeten verduidelijken. Chaos is de theorie van het onvoorspelbare, de theorie van de kleine oorzaken die grote, onvoorziene gevolgen kunnen hebben. Kleine weerstoringen aan de andere kant van de wereld veroorzaken afwijkingen in voorspellingen die groter worden naarmate er meer rekenwerk aan te pas komt. Er zijn simpelweg te veel factoren met een te grillig verloop om het weer eenjaar vooruit te kunnen voorspellen. Herbert Blankesteijn heeft een kleine acht minuten tot zijn beschikking

uit hoe het met onvoorspelbaarheid zit. Ze hurkt neer bij een muurtje en krijgt de binnenband van een tractor naar zich toe gerold. Ze pakt het gevaarte op en plaatst een tennisbal op de naad aan de binnenkant. "En hier is nog een spelletje, zelfbedacht, dat je nooit onder de knie zult krijgen. Het is echt heel simpel: komt de bal links van het midden, dan valt-ie naar links. Komt-ie rechts dan valt-ie naar rechts. Dus als ik hem precies in het midden loslaat, dan moet-ie heen en weer kunnen blijven rollen.

Jofel Ik zal het een paar keer proberen... nou, je ziet het wel: er is altijd wel een piepkleine afwijking naar links

KINDERPORTIE WETENSCHAP formeren. Alles ^vat daarin verteld en getoond wordt, iXLoet in principe feitelijk juist zijn. Het dramagedeelte belicht veel meer de emotionele en ethische aspecten van een onderwerp waar we in de reportage met opzet niet aan komen. Als we een reportage maken over bodemsanering, dan laten we zien hoe dat technisch in zijn werk gaat. We gaan niet in op het feit dat er ook wel politiek bedenkelijke aspecten aan zitten. Maar in het dramagedeelte kunnen dergelijke knoeierijen wel aan de orde komen. Zo vullen de beide bestanddelen elkaar aan. Als ik reportages los bekijk, dan denk ik soms: dat is niets bijzonders. En als ik dramascenes los zie, dan vind ik ze lang niet altijd zo verschrikkelijk sterk. Maar omdat bepaalde elementen uit de reportages terugkomen in het drama en omgekeerd, zie je dat ze elkaar naar een hoger niveau tillen."

/?e/ci/i//s/eten Het Haagse Museon heeft een tentoonstelling over chaos in huis, en die omstandigheid vormt voor Klokhuisregisseur Blankesteijn een bui-

om de materie begrijpelijk te presenteren. Het besluit om het woord 'chaos' in de reportage maar helemaal te vermijden, was snel genomen. "Voordat je dat begrip hebt uitgelegd, ben je alweer een college verder. Het gaat erom dat we het kiempje erin stoppen. Uitleggen dat iets onregelmatig verloopt is al meer dan voldoende voor acht minuten." De aanpak is karakteristiek voor Het Klokhuis; het programma heeft niet de pretentie volledig te zijn. Eindredacteur Piet Geelhoed: "Wanneer wij iets willen vertellen over elektriciteit, dan is het voor ons onmogelijk het hele vakgebied te behandelen. We pakken er dan een aspectje uit. Dat we dan niet compleet zijn, dat weten we. Maar door er een klein element uit te lichten en dat duidelijk te behandelen, sluiten we goed aan op de fragmentarische aandacht die onze doelgroep heeft. Als kinderen vragen waarom eikels in het najaar van de bomen vallen en niet in de zomer, dan is dat het enis-e wat ze willen weten. Dan hoef je niet uit te leggen hoe het bij beuken in z'n werk gaat." Presentatrice Monique Hagen legt

of rechts en dan gaat het onmiddelijk mis. Als je maar goed om je heen kijkt, dan vind je overal onvoorspelbare dingen." Onvoorspelbare apparaten staan binnen opgesteld. De Klokhuisploeg trekt van de ene naar de andere opstelling. Monique Hagen oefent haar tekst hardop terwijl ze geduldig wacht tot licht, geluid en camera op scherp staan. Het Klokhuis heeft vier vaste presentatoren; slechts zelden worden vakspecialisten aan het woord gelaten. Eindredacteur Geelhoed: "Die mensen zeggen vaak dat iets al gesneden koek is, dat je niet opnieuw hoeft uit te leggen. Terwijl dat nu juist die hele globale dingen zijn die een eerste begrip kunnen kweken voor een bepaald principe. Bij specialisten bestaat toch al gauw een angst om niet exact genoeg te zijn. Onze presentatoren zijn intermediairs tussen het specialisme en de kijker. We hebben gekozen voor mensen die de uitstraling hebben van je grote broer of zus; iemand tegen wie je wel een beetje opkijkt maar die je verder wel jofel vindt. Ze presenteren zich als iemand die zich een beetje heeft georiënteerd, die heeft v u MAGAZINE MAART 1994

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen