VU Magazine 1996 - pagina 486

FEATURE

Dode taal der onderdrukten

In 1987 overleed de laatste spreekster van een taal die tweehonderdvijftig jaar eerder voertaal werd op St. Thomas en St. John, twee van de drie voormalig Deense Maagdeneilanden die sinds 1917 aan de V.S. toebehoren. Deze taal had het Nederlands tot basis, en maakte de communicatie mogelijk

Requiem voor het Neserhollands

tussen kolonisten, zendelingen en slaven. Opkomst, ontwikkeling en ondergang van een slaven- en plantagetaai.

Gert J. Peelen

Het azuurblauwe water van de Atlantische Oceaan stroomt, samen met dat van de Caribische Zee, vreedzaam de langgerekte inham van Magen's Bay in, en gaat daar geleidelijk over in het zachtst denkbare aquamarijn dat vervolgens zonder gerucht uitvloeit op het door palmen omzoomde, zilverwitte zand van wat door het tijdschrift 'National Geographic' ooit werd uitgeroepen tot een van de mooiste stranden ter wereld. 'The American Paiadise', zoals de 'U.S. Virgin Islands' zichzelf graag afficheren. Maar zo paradijselijk als het eiland St. Thomas er onder een onbewolkte hemel uitziet, is het lang niet altijd. Het kan er onvoorstelbaar spoken. Wie vanaf Skyline Drive, op de rug van de berg die de twee zeeën van elkaar scheidt, de blik zuidwaarts richt, ziet de schade die diverse wervelstormen in de afgelopen jaren op het eiland hebben aangericht. Daar, ogenschijnlijk in de luwte, ligt Charlotte Amalie, hoofdplaats van het eiland, waar minstens de helft van de daken nog met het van overheidswege verstrekte blauwe plastic gedekt is. Na het natuurgeweld van Hugo, die in 1989 grote delen van het eiland verwoestte, was het vorig jaar Marilyn (dezelfde die het nabijgelegen St. Maarten ruïneerde) die de nauwelijks beëindigde wederopbouw weer teniet deed. Het afgelopen voorjaar raasde Bertha over het eiland, en in af-

22

WCS NOVEMBER

I996

wachting van Edouard schroefden medio augustus veel eilandbewoners alweer spaanplaat voor de ramen. Tiouble in paradise. Maar dat heeft de bevolking van St. Thomas aan zichzelf te danken, menen godvruchtige bewoners van omliggende Caribische eilanden, die doorgaans minder schade van de tropische wervelstormen ondervinden. Want St. Thomas staat bekend als het Sodom en Gomorra van de Caribbean, waar eilanders en toeristen zich gemeenzaam te buiten gaan aan seks en drank en drugs en al wat God voorts nog verboden heeft. Zo roepen zij de toom des Heeren over zichzelf af. St. Thomas is de goddeloosheid ten top, zo gaat het verhaal, een vrijhaven die haar historie van piraten en boekaniers nooit heeft verloochend en waar, naar verluidt, alleen al zoveel sterke drank ligt opgeslagen, dat, mocht de Caribische Zee ooit droogvallen, er voldoende vocht voorradig is om het eiland op te laten drijven. Dat van die drank mag waar zijn - als toeristische trekpleister van de eerste orde, moet St. Thomas het vooral hebben van de belastingvrije verkoop van juwelen, parfum en gedistilleerd aan de voornamelijk Amerikaanse opvarenden van de vele cruiseschepen die met strakke, wekelijkse regelmaat in de natuurlijke haven van het eiland afmeren - maar met die goddeloosheid valt het nogal mee. Daarvan getuigen bijvoorbeeld de teksten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen