Open brief aan Dr. A. Kuyper, hoogleraar aan de Vrije Universiteit op gereformeerden grondslag, en redacteur van "De Heraut", alsmede aan de "Heraut"-lezers en alle gereformeerden in den lande - pagina 6

6 toch,

als

de bezadigde en kalme

Beuker

niet vooraf

had ge-

sproken, zou de indruk dien het gescheiden element achter laat zeker verre

van gunstig

zijn

geweest.

Toevalligerwijs kon nog worden meegedeeld, dat de Synodale

Commissie der Chr.

materie eerlang een

Geref.

officieele

kerk over deze gewichtige

saamspreking met de mannen

der Vrije Universiteit te Leiden zal hebben.

Gelukkig

is

de geest,

ons waarborg,

wachten

We

die de leden der

daar geen

dat

repetitie

Commissie

van

bezielt,

dit incident te

staat.

hopen

dat

dit

evenmin het geval

zal

zijn

bij

tweede Amsterdamsche meeting, die voorloopig bepaald aanstaanden Vrijdag-avond.

is

de

op

Kuypbe

Welk een onbescheiden, vreesaanjagend, hatelijk, mensch moet man toch wel zijn! Indien nwe lezers aldus over dien bedienaar des Woords mochten beginnen te oordeelen, en alzoo zijn die

achting en invloed

uw

bij

het christelijk publiek gebroken wierd, dan

Vergun mij dat ik slechts zegge: dan Dat gi] welbewust zulk een doel zoudt hebben, weiger ik nog te gelooven. Ook wil ik u niet volgen op het verboden pad der beoordeeling van iemands verborgen zou

doel bereikt zijn?

zou het uwe schuld

zijn.

„bedoelingen." „Gedachten zijn tolvrij"

—

verzekert

gij.

Als ik

den Bijbel en de Geref. Belijdenisschriften een weinig versta,

dan

zal,

mensch van elke gedachte geschreven of gesproken woord rekenschap

integendeel,

een

iegelijk

zoowel als van elk moeten geven aan den Rechter, die te komen staat. Dan zal alles wat hier voor menschen oog en oor verborgen bleef in het daglicht gesteld worden.

uwe bedoeling uw stuk herlezende, moet ik wel erkennen: nog nimmer ben ik, hoe dikwerf ik, ook in de pers, Afgezien van

door verklaarde tegenstanders des evangelies onderhanden ben

genomen, zóó onbarmhartig toegetakeld. ik, zelf

zwijgen

wel bekennen: nog nooit

—

—

om

En

gij

zult,

vertrouw^

van allen broederzin te

zoover de eischen der welvoegelykheid te hebben

vergeten, zelfs

waar

gij

Jezus slaags geraaktet.

met de hevigste vijanden van den Heere

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen