Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 76

DE STELSELS VAN KERKREGEERING.

50 elk voor zich de

Waar

hebben. dat wel in den,

in elke stad of

dorp slechts één e

kerk

en dus ook

der kerke kon bestaan, waarin de leerende en reouderlingen van alle kerspelen zitting hadden van rechts-

één

geerende

Christi te

de gereformeerden steeds staande hielden grootere steden tal van kerspelen konden gevormd wor-

maar dat

slechts

macht en de bevoegdheid van een kerke

tegenover

raad

wege. Ten tweede oordeelden de Independenten dat niet slechts het kerkelijk gezag in generalen zin, maar ook het besturend gezag bij de geloovigen berustte, zoodat de gemeente in alle ding meê had oordeelen, en sterker nog, had te beslissen waar tegenover de gereformeerden volhielden dat het besturend gezag over de kerk niet bij de leden, maar wel terdege bij de presbyters berustte, een onderte

;

scheiding

de

opgehelderd door het duidelijke voorbeeld, dat wel door heel ons lichaam verspreid is, maar dat ons

veelal

levenskracht

lichaam

toch

niet zien kan dan door het oog en niet gestuurd dan door het hoofd. In de derde plaats hieven de Independenten feitelijk het onderscheid op tus.^chen leerende en regeerende ouderlingen en wilden dat elk ouderling leeraren zou, en dus ook ouderling zou zijn levenslang; een theorie waartegenover de gereformeerden aanvoerden dat de bediening des Woords een eigen dienst is, die een eigen voorbereiding en een eigenaardige gave eischt, en van den anderen kant dat invoering van een ouderlingschap ad v t a m kerk en gemeente te zeer vervreemdt. In de v f d e plaats waren ze van meening, dat meerde!"e kerken wel conferentiën mochten houden, maar dat de deputatie van meerdere kerken nooit classicaal

kan

worden

i

ij

of synodaal

gezag

over de enkele kerken konden uitoefenen, ook niet kerkverband waren aaneengesloten; waartegenover de gereformeerden het beginsel vasthielden, dat het gezag van Christus over heel zijn kerk gaat en dus ook de tucht van meerdere kerken noodzakelijk was om de enkele kerken te houden in de paden des Woords. Terwijl de Independenten eindelijk, in de zesde plaats aan de kerk alle recht betwistten, om door confessie, catechismus of liturgisch formulier de waarheid der Schrift tegen kettersche opvatting te verdedigen. De Schrift, zoo meenden ze, moest éénig symbool zijn. Een idealistische onware stelling, die onze gereformeerden door de juiste opmerking bestreden, dat de Heilige Geest het Woord in de gemeente aller eeuwen uitlegt en deze historische uitlegging kracht en autoriteit behoort te hebben tegenover de vaak willekeurige uit-

zoolang

ze

in

legging van den

enkelen pred k er.

alzoo een poging te

herleiden,

i

om

zich

Feitelijk

is

het Independentisme

de zichtbare gestalte der kerk

tot

een schaduw

schier geheel terug te trekken in haar geestelijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen